พินทุอรมองหน้าภาสกรอย่างเหลืออด เมื่อชายหนุ่มลงมาดักรอเธออยู่ข้างรถ จากที่คิดว่าเธอตื่นเช้ากว่าคนอื่น แต่เธอก็ยังตื่นช้ากว่าคนตรงหน้าเสียอีก ที่สำคัญเขากำลังจะนั่งรถไปกับเธอ โดยที่ไม่สนใจเลยว่าเธออยากให้เขาไปหรือเปล่า
ชายหนุ่มยืนกอดอกมองคนตัวเล็กอย่างชอบใจกับอาการงองำ เขาคิดเอาไว้ไม่ผิดว่าคนที่เขาแอบสะเดาะกลอนเข้าไปนอนด้วยในห้องนอนเล็กกำลังจะหนีเขา หญิงสาวไม่รู้เลยหรือไงว่าคนอย่างเขาฆ่าได้แต่หยามไม่ได้ ในเมื่อเขาตัดสินใจที่จะแต่งงานกับเธอ เขาก็จะไม่มีวันปล่อยให้อีกฝ่ายหลุดมือไปเด็ดขาด
“เปิดประตูสิครับ พี่จะไปด้วย”
“แต่อรจะขับรถกลับคนเดียว พี่กรกลับขึ้นไปที่ห้องเถอะค่ะ เดี๋ยวแก้มกับแก้วตื่นมาไม่เจอพี่กรแล้วจะสงสัย อีกอย่างอรมีนัดกับเพื่อนด้วยวันนี้ จะพาพี่กรไปด้วยก็ไม่สะดวก”
“พี่ไปด้วย ลืมไปแล้วหรือยังไงหนูอรว่าพี่กับหนูอรเป็นแฟนกัน”
คนถูกปฏิเสธตอบหน้าตึงๆ นัดกับคนอื่นอย่างนั้นหรือ นึ
