รอยมลทินซาตาน

รอยมลทินซาตาน EP.11 ความสงสัยของเพียงตะวัน (2)

“พี่กรมากรุงเทพทำไมเหรอแก้ม”

พินทุอรเอ่ยถามเพื่อนอย่างไม่พอใจ เมื่อนึกถึงพี่ชายใจร้ายของเพื่อน ยิ่งคิดเรื่องที่เขาหาเรื่องและต่อว่าเธอเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน หัวใจก็เจ็บแปลบ ทำไมเธอถึงลืมผู้ชายคนนี้ไม่ได้เสียที

ไม่รู้จะตามหลอกหลอนเธอไปถึงไหน เห็นทีเธอคงจะต้องรีบเดินทางไปอังกฤษก่อนกำหนดเสียแล้ว ไม่อย่างนั้นเธอคงจะต้องเจ็บปวดกับความรู้สึกที่เธอมีให้กับพี่ชายของเพื่อนอยู่แบบนี้

“แก้มก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าพี่กรมาอรก็อย่าไปหาเรื่องพี่กรอีกนะ ช่วงนี้พี่กรเหมือนหมาบ้าเลย กัดคนอื่นไปทั่ว ใครๆ ก็เข้าหน้าไม่ติด”

เพียงตะวันหันไปบอกเพื่อนอย่างสงสัย เกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายของเธอกัน หลังจากงานวันเกิดของเธอ ภาสกรก็เริ่มทำตัวเหมือนหมาบ้า กัดคนอื่นเขาไปทั่ว

ยิ่งเวลาเธอพูดถึงพินทุอรก็ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของพี่ชายเธอให้ขุ่นมัวมากขึ้น จนเธอชักไม่แน่ใจแล้วว่าตกลงพี่ชายกับเพื่อนมีปัญหาอะไรกันแน่

“อรว่าแก้มอย่าไปสนใจเลย ก็แบบนี้แหละคนแก่ ใกล้หมดประจำเดือน อาการเลยเหมือนคนบ้า กัดคนอื่นเขาไปทั่ว ขนาดอรยังโดนเลย”

พินทุอรเริ่มนินทาพี่ชายเพื่อนอย่างแค้นใจ ไม่รู้ว่าชายหนุ่มเป็นบ้าอะไร วันๆ ไม่ทำการทำงาน เอาแต่โทรไปหาเรื่องเธอ จนเธอต้องให้ลูกพี่ลูกน้องรับโทรศัพท์แทน และหลังจากวันนั้นเธอก็ไม่เคยได้รับโทรศัพท์จากเขาอีกเลย

“พี่กรนี่ใครหรือคะ”

แก้วกัลยาที่นั่งฟังมานานเริ่มสงสัยเหมือนกันว่า ‘พี่กร’ คนนี้เป็นใครกัน ทำไมเพียงตะวันกับพินทุอรถึงต้องทำหน้าซังกะตายกันแบบนี้ หรือว่าชายหนุ่มจะเป็นแฟนของหนึ่งในสองสาว

หากเป็นแฟนของพินทุอรก็แล้วไป แต่ถ้าเป็นแฟนของเพียงตะวัน เห็นทีงานนี้พี่ชายของเธอคงต้องอกหักตั้งแต่ยังไม่ทันได้จีบแน่ๆ

“พี่กรเป็นพี่ชายของแก้มค่ะหนูเล็ก”

ปิยะดาหันหน้ามาอธิบายให้แก้วกัลยากับก้องภพฟัง ใบหน้าหล่อเหลาที่เคยบึ้งตึงก็ยิ้มออกมาทันที เมื่อได้รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วชายหนุ่มที่เพียงตะวันคุยเมื่อกี้เป็นแค่พี่ชายไม่ใช่แฟนของหญิงสาวอย่างที่เขาเข้าใจ

“แล้วตอนนี้คนแก่อยู่แถวไหนเหรอแก้ม”

“ไม่เอาน่าอร พี่กรไม่ได้แก่เสียหน่อย”

เพียงตะวันบอกพินทุอรอย่างเอือมระอา ยิ่งนานวันเธอก็เห็นอาการไม่ลงรอยของพี่ชายกับพินทุอรยิ่งรุนแรงมากขึ้น ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดแต่เธอไมอยากให้ทั้งสองต้องมาผิดใจและเกลียดกันเลย เพราะอีกคนก็พี่ชายอีกคนก็เพื่อนรัก

“ไม่แก่ได้ไงแก้ม พี่กรแก่กว่าอรเกือบรอบ แบบนี้แหละที่เขาเรียกว่าแก่”

“อรทะเลาะอะไรกับพี่กรหรือเปล่า”

ปิยะดาถามขึ้นอย่างสงสัย เมื่อก่อนพินทุอรไม่ใช่คนแบบนี้ หากเธอจำไม่ผิด เมื่อก่อนพินทุอรจะแอบปลื้มพี่ชายของเพียงตะวันเอามากๆ แต่ทำไมตอนนี้มันถึงได้เปลี่ยนไป หรือว่าทั้งสองมีปัญหาอะไรโดยที่เธอไม่รู้

“ไม่มีอะไรหรอกแก้ว อรจะไปมีปัญหากับพี่กรได้ยังไง”

“แน่นะอร ว่าไม่ได้มีปัญหาอะไรกับพี่กรนะ”

“ไม่มีจริงๆ แก้มกับแก้วไม่เชื่ออรเหรอ”

“ก็แค่แปลกใจไง ว่าทำไมอรถึงเรียกพี่กรแบบนั้น”

ปิยะดาถามอย่างสงสัย เธอสงสัยจริงๆ เพราะเมื่อก่อนพินทุอรทั้งรักและปลื้มภาสกรอย่างมาก แต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนไปอย่างกับหน้ามือเป็นหลังมือ หรือว่าเพื่อนเธอจะทนไม่ได้กับข่าวไม่ดีของอีกฝ่าย ยิ่งตอนนี้ชายหนุ่มมีสาวสวยมาแนบกาย อาจเพราะสาเหตุนี้หรือเปล่าพินทุอรถึงได้เปลี่ยนไป

“พี่กรนี่อายุเท่าไหร่หรือครับน้องแก้ม”

ก้องภพหันมาถามสาวน้อยใจดวงใจอย่างเก็บรายละเอียด หากเขารักเพียงตะวัน เขาก็น่าจะทำความรู้จักกับพี่ชายของหญิงสาวเอาไว้ในภายภาคหน้า หากเขาจะเดินหน้ารุกเพียงตะวัน อย่างน้อยจะได้มีกองหนุนเอาไว้ในยามฉุกเฉิน

“พี่กรอายุยี่สิบเก้าค่ะพี่กลาง”

“ก็รุ่นเดียวกับพี่ใหญ่เลยนะพี่กลาง” แก้วกัลยาหันมาบอกพี่ชาย

ก้องภพพยักหน้าก่อนจะปรายสายตาไปมองเพียงตะวันด้วยสีหน้าครุ่นคิด เขาจะสามารถฝ่าด่านพี่ชายของหญิงสาวไปได้หรือไม่ หรือว่าเขาจะขอความช่วยเหลือจากปิยะดา แต่ก็เอาเถอะตอนนี้คงต้องอยู่เฉยๆ ไปก่อน รอให้เจอพี่ชายของเพียงตะวันก่อน แล้วค่อยคิดเอาอีกทีว่าจะทำอย่างไร

/////////////

เพียงไม่ถึงสองชั่วโมงภาสกรก็ขับรถมาถึงร้านอาหารที่น้องสาวบอก ชายหนุ่มรีบลงจากรถแล้วเดินตรงเข้าไปในร้านอย่างรวดเร็ว เขารู้ดีว่าวันนี้เขาต้องได้เจอกับพินทุอร และเขาจะต้องถามในเรื่องที่เขาสงสัยให้ได้ หากไม่ได้คำตอบอย่างที่เขาต้องการ ก็ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้คนร้ายกาจหนีเขาไปได้เด็ดขาด

เพียงตะวันนั่งมองร่างสูงกำยำที่เดินหน้าตึงเข้ามาในร้านอย่างกังวล ไม่รู้ว่าพี่ชายของเธอจะหอบพายุอารมณ์มาด้วยหรือเปล่า แต่จากที่เธอสังเกต ไม่ต้องบอกก็พอเดาได้ว่าอารมณ์ของคนเป็นพี่นั้นเป็นอย่างไร เห็นทีการมาเที่ยวของเธอในครั้งนี้จะไม่ได้สนุกอย่างที่คิด

“พี่กรเดินมาโน่นแล้วแก้ว อร”

ทันทีที่เพียงตะวันพูดจบ ทั้งโต๊ะก็หันไปมองเจ้าของร่างสูงกำยำพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย ก่อนจะลงความเห็นว่าชายชายหนุ่มที่กำลังเดินตรงมาที่โต๊ะอารมณ์คงจะไม่ดีจริงๆ เพราะใบหน้าคมสันดูแข็งกร้าวจนชวนให้หวาดกลัว แต่คนที่ดูเหมือนจะไม่ใส่ใจกับอาการของภาสกรก็คือพินทุอรเพียงคนเดียวเท่านั้น

ภาสกรมองไปยังโต๊ะที่น้องสาวนั่งอยู่ด้วยสีหน้าแข็งกร้าว ยิ่งเห็นผู้ชายแปลกหน้าที่นั่งตรงข้ามน้องสาวและพินทุอรเขาก็ยิ่งไม่สบอารมณ์ อยากรู้เหลือเกินว่าผู้ชายแปลกหน้าคนนี้เป็นใคร แล้วมีความสำคัญกับใครในกลุ่มของน้องสาว

“พี่กรลงมากรุงเทพเมื่อไหร่คะ”

ปิยะดาเอ่ยถามพี่ชายของเพื่อนทันทีที่ชายหนุ่มเดินมาหยุดอยู่หน้าโต๊ะ ก่อนจะสบตามองใบหน้าคมสันอย่างแปลกใจ เกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายที่แสนดีของเธอกัน แล้วสายตาไม่เป็นมิตรนั้นอีก มันหมายความว่าอย่างไร หรือว่าชายหนุ่มจะไม่ชอบใจที่ในโต๊ะของเธอมีผู้ชายอยู่

“พี่ลงมาเมื่อเช้านะแก้ว แล้วแก้วสบายดีหรือเปล่า ไม่เห็นโทรหาพี่บ้างเลย”

“แก้วสบายดีค่ะพี่กร”

ภาสกรยิ้มกับคำตอบปิยะดา จากนั้นก็ละสายตาจากใบหน้าหวาน น่ารักไปมองตัวต้นเหตุของความไม่สบอารมณ์ของเขาในขณะนี้อย่างขุ่นเคือง นึกหรือว่าจะหนีเขาพ้น ในเมื่อพินทุอรรับเขาเป็นพี่ชายแล้ว เขาก็ย่อมที่จะรู้ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นกับหญิงสาวเช่นกัน

“นั่งก่อนสิคะ พี่กร”

เพียงตะวันบอกพี่ชายด้วยน้ำเสียงเกรงๆ เล็กน้อย ยิ่งพี่ชายอารมณ์ไม่ดี เธอไม่ควรที่จะพูดอะไรไปมากกว่านี้ เดี๋ยวพายุก็ได้พัดถล่มเธอและคนอื่นๆ จริง หากเป็นอย่างที่เธอคิด เห็นทีงานนี้เธอคงจะต้องรีบชิงหนีไปก่อน ไม่อยากโดนลูกหลงเหมือนครั้งก่อนๆอีก

“พี่กรคะนี่พี่กลางกับหนูเล็กค่ะ เพื่อนของแก้ว”

ปิยะดาหาทางแก้โดยการแนะนำให้ภาสกรรู้จักกับก้องภพและแก้วกัลยา แต่อาการที่ชายหนุ่มแสดงออกมากลับรุนแรงนักยิ่งกว่าเก่าเสียอีก ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอะไร แต่ที่แน่ๆ เธอรู้สึกว่าพายุอารมณ์ลูกใหญ่กำลังจะพัดถล่มที่นี่

ภาสกรจ้องมองชายหนุ่มเพียงคนเดียวในโต๊ะของน้องสาวด้วยสีหน้าบึ้งตึง เขาไม่อยากรู้หรอกว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร สิ่งเดียวที่เขาต้องการรู้ก็คือผู้ชายที่รับโทรศัพท์ของพินทุอรคือใครต่างหาก อีกอย่างชายหนุ่มที่นั่งร่วมโต๊ะของน้องสาวดูจะไม่ได้สนใจใยดีกับพินทุอรสักเท่าใด

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมภาสกร เป็นพี่ชายของยัยแก้ม”

“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ/ค่ะ พี่กร”

ก้องภพและแก้วกัลยาเอ่ยทักทายพี่ชายของเพียงตะวันด้วยสีหน้าเกรงๆ เพราะพวกเขาไม่อยากจะเป็นศัตรูกับชายหนุ่มหน้าตาบูดบึ้งที่กำลังจะจะระเบิดอารมณ์อีกไม่ช้านี้

“แก้ม พี่ขอยืมตัวอรหน่อยได้ไหม”

“พี่กรจะพาเพื่อนแก้มไปไหนหรือคะ”

เพียงตะวันเอ่ยถามอย่างแปลกใจ ก่อนจะปรายสายตาไปมองเพื่อนด้วยอาการสงสัย เกิดเรื่องอะไรกันแน่ เหตุใดพี่ชายเธอจะต้องยืมตัวของเพื่อนเธอไปด้วย แล้วยังอาการเย็นชากับสายตาไม่เป็นมิตรที่เพื่อนมองพี่ชายเธออีก นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกัน

//////////////

...โปรดติดตามตอนต่อไป...