เจ้าหญิงฟาติยาถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาภายในห้องนอนสุดหรูหราที่เจ้าของคฤหาสน์ได้เตรียมไว้ให้เธอได้พักอาศัย
ภูริชหันไปมองไลลาซึ่งรู้หน้าที่ของตัวเอง รีบแยกตัวไปจัดเสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้ของผู้เป็นนายหญิงเข้าตู้เสื้อผ้า ไม่มีเสียมารยาทแอบฟังผู้เป็นเจ้านายพูดคุยกัน ก็ทรุดตัวลงนั่งชิดกับร่างบางระหง พร้อมกับเอ่ยออดอ้อนเสียงกระเส่า
“นายปากกรรไกรคิดถึงเจ้าหญิงมาก ขอกอดและจูบให้ชื่นใจสักฟอดได้ไหมครับ”
คนเจ้าเล่ห์เอ่ยขออนุญาตพอเป็นพิธีเท่านั้น เพราะเจ้าหญิงฟาติยาไม่ทันได้ปฏิเสธ ร่างบางก็ตกอยู่ในอ้อมแขนของเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เจ้าหญิงฟาติยาได้แต่เบิกตาโต ไม่มีโอกาสได้ร้องประท้วง เพราะเรียวปากอิ่มสีกุหลาบถูกปิดผนึกด้วยริมฝีปากร้อนผะผ่าว ที่บรรจงจุมพิตวาบหวามด้วยความรักที่มีอยู่ทั้งหมด
“คุณตะวัน”
ภูริชอมยิ้มกับเสียงร้องประท้วงภายใต้ริมฝีปากของเขา ชายหนุ่มไม่ได้ค
