Chapter 1

1876 Words
"Congratulations Major" Isa-isang tango ang sukli nya sa mga pagbating binibigay ng mga katrabaho. Sa araw-araw na may naayos silang kaso ay palagi n'ya nalang naririnig ang salitang 'congratulations'. Ayaw n'ya na s'ya lang ang binabati. Hindi lang naman sya ang kumilos para ma resolba ang kaso. They were team. It should be the team. "Thanks everyone but everything wouldn't be good without you all, we are all team and your hardwork and contributions brought us here, solved the problem." Pahayag n'ya at masaya s'yang makita kung paano sumilay ang malalawak na ngiti ng mga katrabaho. In this kind of scenario, he, himself really not into giving rewards for the only rewarded are those who commanded but of course he ain't just passing the command instead do the job. "Wala talagang nakakaligtas sa mga kamay mo, major." He just showed a smirk and wink to the joke. If only he can justify that no one can escape in his hand however he couldn't.... there's this mysterious girl who just managed to escape without a sweat...for her from him. And that stepped hard in his ego. Pabiro nyang binagsak ang kamay sa table at may malaking ngiting tumingin sa mga kasama. "How about.... let's rock!" "YAAAHHOOOOO!" At dahil nga tapos na ang oras ng trabaho nila ay kanya-kanya na nga silang sumakay sa mga sasakyan nila. Some of them are using big bikes as well as Earl. He prefer bigbike than car mas mabilis daw kasi at panlaban traffic. Ng makarating sa paborito nilang bar ay nagsigawan naman kaagad ang mga kasama n'ya. Kailan pa nga ba yung huli silang nag bar ng kagaya nito? Last month? Their work can't be just forgotten by the words "end of shift". Earl is also known as the one call away. For some reason he just want to waste his time and sweat sa paghuli sa mga taong kailangang managot sa batas. But he is no saint. He's still a man. And a man plays. "Libre ba to major?" Tinaasan nya ng kilay ang mga kasama na lahat nakatingin sa kanya at may malalaking ngisi. Nginiwian nya ang mga ito at binigyan ng iling bagsak ang balikat ng mga ito na ikinatawa nya. "Fine!" "Wooooaaah. We love you major" "f**k" angal nya ng akmang hahalikan sya ng kaibigan. "Gross Lopez you're gross!" Tatawa-tawa lang ito at napahawak pa sa tyan sa kakatawa. Sinabayan naman iba pang mga kasama. Mukhang pagsisisihan nya ang pag-aya sa mga 'tong mag unwind sila. Bakit ba nya nakalimutan na mga buraot nga pala ang mga nakapaligid sa kanya. Mga hangal! Halos magtayuan ang balahibo nya ng makaramdam sya ng init ng hininga sa bandang batok nya. Damn! Hindi pa sya nakakainom. Mabilis nyang hinuli ang mga kamay ng babaeng humahaplos na likuran nya. Nakatalikod sya dito kaya di pa nya nakikita and mukha ng kung sino. Pero base sa amoy nito kilala nya na kung sino ang babae. "I missed you Earl." malanding bulong ng babae na ikinangiwi nya. Malawak ang ngiti ng dalaga ng iharap nya ito kanya. Pinasadahan nya ng tingin at halos lumuwa na ang kaluluwa sa suot nitong dress. Ng tingnan ang mga kasama lahat nakangiti ng nakakaloko sa kanya kaya sinamaan nya ito ng tingin. Mabilis namang nagkuwanring di siya ng mga ito pinansin. Mga sira-ulo. "Annie, h-hi, I didn't know you're here" pinipilit nyang maging casual ang tunog habang dahan-dahang tinanggal ang mabilis na mga braso nitong pumulupot sa leeg nya at umupo sa hita nya. Dinig nya ang mahihinang pagtawa ng mga kasama na lalong ikinainis nya. "I came here almost every night remember? I was with Akie and Sunnie" tukoy nito sa mga kasama at itinuro ang di kalayoang table. Magsasalita pa sana sya ng biglang magsalita ang kaibigan nyang si Biel. "Ang ganda mo tonight Annie." malaking ngisi ang sumilay sa mukha ng kaibigan nya na ikinakunot ng noo nya. Mabilis namang sinang-ayunan ng ibang kasama. Iniinis talaga sya ng mga to. Annie is indeed beautiful, anak mayaman at sexy naman talaga pero malayo sa type nya. Malayung-malayo. Matagal na nyang alam na may gusto sa kanya ang dalaga, una palang na kita nila ng pumunta ang pamilya nito sa bahay nila at ng sinuportahan ng ama nya ang pagtakbong senador ng ama nito. Walang pagdalawang isip itong umamin sa kanya na crush na agad sya nito. Pero imbes na sakyan ang dalaga ay ikina turn off nya pa 'yon. Earl is some kind of a guy who wants challenge, he wants everything thrilled. And in his entire career and life isang tao palang ang nakakuha ng atensyon nya, isang tao na alam nyang pwede syang patayin or pwede nyang mapatay. He was very challenged pero base sa lakas ng taong 'yun hindi magiging madali ang lahat at dalawang taon na nya itong pinipilit mahuli pero hindi nya magawa. Hinahabol nya ang taong 'yon hindi dahil sa milyun-milyong patong nito sa ulo kundi para sa batas. Nanlaki ang mga mata nya at nawala sa isip ng hindi sya makahinga bigla. Narinig nalang nya ang sigawan ng mga kasama at wala syang ibang nakita kundi ang nakapikit na mga mata ni Annie na ngayon ay nakalapat ang mga labi sa kanya. "f**k!" sa gulat nya ay wala sa sarili nya itong naitulak dinig nya ang pag daing nito ng mauntok ang pang-upo sa sahig. Doon lang ata sya natauhan kaya mabilis syang tumayo para tulongan ang dalaga. Wala man lang tumulong na mga kasama nya dito. Nakita nya pa ang panlalaki ng mga mata nito pero bigla ding nagbago at nagpipigil ng tawa. "Sorry, ginulat mo kasi ako" may himig ng paninising pagkasabi nya. Bahala na. "I was talking to you but you're not listening" angal naman ng huli. Hindi nya na ito sinagot pa at inalalayang maupo sa isang bakanteng upoan na katabi nya. Saktong pag-upo nya sa upoan nya ng may binulong ang kaibigan at nagtagis ang bagang sa pinakita nitong litrato. Tinanguan nya lang ito na tumango naman pabalik. Narinig nya pa ang pagtawag ni Annie at ng iba nyang mga kasama ng magpaalam sya sa mga to pero di na nya iyon pinansin. Mabilis nyang pinaharurot ang motor papunta sa lugar kung saan naganap ang isa na namang walang awang pagpatay. Good thing, dahil alas 9 na nang gabi ay wala ng traffic kaya mabilis syang nakarating sa lugar. Pagdating nya ay may mga police na na nag inspeksyon. "Major San Diego" Tanging tango lang ang sagot nya sa pagbati ng ibang police at opisyal na nandito. Sa kinatatayuan nya kitang-kita nya ang pag-iyak ng nasisiguro nyang pamilya ng biktima. Sa crime scene nanduon ang ibang magagamit na ebidensya pero natuon ang atensyon nya sa isang black rose na tingin nya din ay doon naka fucos ang ibang nandito. Iisang tao lang ang nag-iiwan ng black rose beside the dead body. But this one is different, black rose maybe pero may kulang, may nawawala. The tiny shiny fake gem in top of the black rose. Wala ito. NAPANGIWI si Jaq sa balitang narinig. Hindi na nadala. Padabog nyang binato ang remote matapos patayin ang tv. Isinubo nya ang natitirang kalahati ng kinakaing cupcake at nagbihis para pumasok. May klase pa sya at panira ng araw yung mga gantong balita. "Oy astig! Papasok ka na? Sakay ka na." "Sampu lang ang pera ko wala akong pambayad mahal ka maningil." asik naman nya. Naglalakad lang sya papasok sa skwela kahit marami namang tricycle na nakaparada sa labas ng subdivision malapit sa kung saan sya nakatira. Kilala sya ng mga taga dito at mahal sya ng mga yun dahil hindi sya mahinang babae, hindi sya nagpapaapi kaya walang nambu-bully sa kanya. Yung mga tricycle driver ay mga kaibigan nya din naman. "Ang kuripot mo talaga, malulugi kami sa 'yo astig eh" nakasanayan na rin ng mga to na tawagin syang astig simula ng pagtripan sya ng isa sa mga kasama nito noong bagong lipat pa lamang sya. "Bilis na, malilate na ako, oh ito sampu" napangiti si Jaq ng padabog na inabot ni Mon ang isang buong sampu nya at napakamot pa sa ulo. Nasa likod sya ng driver nakaupo, mas gusto nya dito kaysa sa loob, mainit. "Nasa mamahaling skwelahan ka pumapasok pero wala kang pambayad sa tricycle." Kaibigan nya si Mon mabait ito maging ang pamilya nito na kapitbahay nya. Tiyahin din nito ang may-ari ng apat na palapag na paupahan at nasa pang-apat sya. "Nagbayad ako." "Kulang ng sampu" "Nagbayad parin ako." Nailing nalang ang binata sa kanya. Kahit kailan kasi ay hindi pa ito nananalo sa kanya. Pikon lang talaga. Ng makita ang gate ng school ay mabilis syang tumalon na ikinagulat ni Mon. Nanlalaki naman ang mata nito at mabilis ding inihinto ang tricycle. "JAQ!" "Haha, ingat Mon, salamat." Hindi na nya ito tinignan dahil alam nyang nanlilisik na naman ang mga mata nitong nakatingin sa kanya. Binura nya ang ngiti sa mga labi at seryoso ang mukhang pumasok sa gate ng school. "Jaq!" Walang ngiti syang tumingin sa unahan na pinanggagalingan ng boses at sumalubong sa kanya ang tumatakbong kaibigan na walang singlaki ang ngiti. "Itigil mo yang kakangiti mo ng ganyan Kara kinikilabutan ako." Nag pout naman ang huli. "Oh! Panigurado di ka naman nag almusal kaya nagdala ako ng sandwich para sa ating dalawa." masayang sambit nito at hinatak sya sa cafeteria. May 10 mins pa bago ang klase nila. Tinamad lang talaga syang maglakad kanina kaya nauto nya si Mon. "Kumain ako bago umalis ng bahay." "Ng isang cupcake? Alam ko yun lang naman kinakain mo araw-araw." Napangiwi sya sa sinabi nito dahil tama naman kasi ito. Jaq is a friend with kitchen tamad lang talaga syang magluto. Ng ilapag ni Kara ang dalawang nakabalot na sandwich ay walang segundong at agad nyang kinuha ang isa at sinimulang kainin. Magaling talaga gumawa ng mga ganto si Kara. Hindi na rin ata matandaan ni Jaq kung kailan sya huling nagluto. Natigil silang dalawa sa pagnguya at nagkatinginan ng may marinig sa kabilang table. Ng lingunin nya iyon ay may tatlong kababaihan na sa parehong naka uniform nang pang tourism. 1St year. Pinag-uusapan ng mga yun ang nabalitang krimen na nangyari kagabi. "Well, nakakalungkot nga yun pero tama lang din yun." dinig nyang sabi ni Kara. Napapangiti talaga sya minsan sa dalaga dahil kahit mukha itong inosente alam nyang hindi. This girl is a badass feisty. "Ano sabi mo?" pagkaklaro nya diyo. "Si Mr. Rodriguez, yung pinatay kagabi. Isang corrupt na opisyal ng gobyerno at ilang beses ng nakalatag ang ebidensya sa pagiging myembro nya sa sindekato pero malaya parin." "Why do I have this feeling na parang galit ka sa taong 'yun?" Kitang-kita nya kung paano nag-igting ang panga ng kaibigan. Hmm. "Sya at ang pamilya nya ang dahilan kung bakit namatay si lolo." "Ikaw ba ang pumatay sa kanya?" Mabilis nyang inabot ang bote ng tubig na nasa harap nya ng mabilaukan ito sa tanong nya. Masama ang pinukol na tingin nito sa kanya. Kaya tinaasan nya lang ito ng kilay. "Seriously?" di makapaniwalang tanong nito sa kanya."Galit ako sa taong 'yun at kung gagawan ko man yun ng di maganda papahirapan ko muna. Masyadong madali ang kamatayan para sa lalakeng yun. Tsala hellooow, hindi ako mamamatay tao, no?! Tsaka alam ng lahat kung sino ang pumatay sa kanya." "Sino?" "Si Jade"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD