7.Bölüm: Doğum Günü

1636 Words
Efnan'dan Etrafa bir kez daha göz gezdirdim ve evet güzel olmuştu tam istediğim gibiydi hatta telefonumu çıkartıp saate baktım tam 19:43 olmuştu saat rehbere girip Poyraz ı aradım ve sesimi ayarlayarak role girmek için açmasını bekledim 2 ci çalışta açıp konuştu Poyraz: Efendim güzelim Ben: P-poyraz Poyraz: Efnan güzelim ne oldu? Ben: Poyraz düştüm bacağım çok acıyor Poyraz Poyraz: Geliyorum güzelim nerdesin? Nerede olduğumu söyleyip kapattım ve gelmesini beklemeye başladım otel buraya yakındı ve en fazla 20 dakika da bura da olacağına eminim bugün Poyraz ın doğum günüydü ve Poyraz doğum gününün kutlanmasından nefret ediyordu ve ailesi bu yüzden hiç doğum gününü kutlamıyorlardı sadece mesaj ile kutlaya biliyorlardı Ben bir ilk yapmak istedim ve Poyraz'a doğum günü yaptım ve gelmesini bekliyorum ne tepki verecekti bilmiyorum ama bana kızabileceğini sanmıyorum Poyraz bana kızmazdı bugüne kadar neden doğum gününün kutlanmasından hoşlanmıyordu onu bilmiyorum ama 12 yıl sonra ben kutlayacaktım doğum gününü ben böyle düşüncelere dalmış iken restoranın kapısının dan diye açılması ile kendime geldim kapıya doğru dönüp baktım Poyraz gelmişti hemen ayağa kalktım beni böyle sağlam görünce kara kaşları havaya kalktı endişeli bakan gözlerinin yerini sinir almıştı hızlıca yanıma gelip kollarımdan tuttu ve konuştu Poyraz: Hiç iyi bir şaka değildi Efnan Efnan: Sebebini söylesem kızardın ki ama Poyraz Poyraz: Sadece gel desen sebebini sorar mıydım Efnan? Ben: Sormaz mıydın Poyraz? Poyraz: Sormazdım Efnan sormazdım Deyince şirince gülümsedim ellerimi göğsüne koyup toz varmış gibi silkeledim Ben: Özür dilerim nişanlım bey Ellerini yanaklarıma koyup alnıma derin bir öpücük kondurup alnını alnıma yaslayıp gözlerini kapattı derince bir nefes çekti içine sonra da yüzüme üfledi benim de gözlerim kapandı baş parmakları elmacık kemiğimi okşarken konuştu Poyraz: Yüreğim koptu Efnan yapma bir daha böyle bir şey saçının teline zarar gelse benim canım yanıyor Ben: Özür dilerim söz bir daha olmaz bir adım uzaklaşıp ellerini çekti yüzümden ellerini benden çektiği için kötü hissetmiştim ama fazla belli etmemeye çalıştım Poyraz: Peki beni böyle apar topar getirmenin sebebi neydi güzelim? deyince aklıma geldi burada olmamızın asıl sebebi resmen iki dakika da aklımı başımdan almıştı manyak adam Ben: Önce bir yemek mi yesek sevgilim? ona sevgilim deyince kaşları yukarıya kalktı böyle bir şey dememi beklemiyor olacak ki bir iki dakika öylece gözlerime baktı kafasını salladı ve özel hazırlattığım masaya karşılıklı oturduk yemeklerimizi yeyip güzel güzel sohbetimizi de etmiştik ardından lavaboya gitme bahanesi ile arka tarafa gittim garson yaptırdığımız pastayı elime verdi mumlarını da yaktı kamerayı da ayarlamıştık güzel çıkabileceğimiz bir yerden çekiliyordu telefondan yani ışıkları kapattırdım ama loş bir ışık oldu içeride kameradan görünebilmesi için yavaş yavaş çıktım mutfak tarafından Poyraz ın yanına doğru gittim o da ayaktaydı zaten beni elimde pasta ile görünce hatırlamıştı bugün onun doğum gününün olduğunu elimde ki pasta ile karşısına geçip durdum bir pastaya bir de bana bakıyordu ben de gülümseyerek ona bakıyordum o da gülümsedi Ben: Hadi dilek tut ve üfle mumları gözlerimin içine bakarak sessizce bir şeyler mırıldanıp mumları üfledi o anda ışıklar açıldı pastayı masaya bıraktım ve kollarımı Poyraz ın boynuna dolayıp sarıldım ona o da bana sarıldı sanki gidecekmişim de gitmemi istemiyor gibi bıraksa kaybolacakmışım gibi Ben: Doğum günün kutlu olsun Poyraz iyi ki doğmuşsun iyi ki seni tanımışım sen bu hayatta ki başıma gelen en güzel şeysin sen benim her şeyim oldun Poyraz eksik olan her şeyimi tamamladın ben bugüne kadar hiç baba sevgisi görmedim ama sen bana baba bile olmaya çalıştın ben senin hakkını asla ödeyemem Poyraz senin yanımda olmadığın zamanlar da ben kendimi çok boş hissediyorum ben seninle büyüdüm Poyraz sen benim her halime şahit oldun her halimi gördün bebekliğimi çocukluğumu ergenliğimi gençliğimi ve 2 hafta sonra da yavaş yavaş yaşlandığıma şahit olacaksın sen benim eksik yanımsın Poyraz sen muhteşem bir adamsın seni anlatacak kelime bulamıyorum seni anlatmaya çalışır iken kelimeler bile kifayetsiz kalıyor sen mükemmel bir şeysin ve ben seni hiç kaybetmek istemiyorum Poyraz ben deyip derince bir nefes çektim içime o da dolu gözler ile bana bakıyordu beklenti doluydu bakışları Ben: Ben seni seviyorum Poyraz ben bilmeden sana aşık olmuşum ne ara nasıl oldu bilmiyorum ama ben sana aşık oldum Poyraz ve seni başkası ile görmeye dayanamam Poyraz: Sadece sen senden öncesi de olmadı sonrası da olmayacak Efnan Ben: Olmasın Poyraz çünkü sensiz olmaz Poyraz: Asıl sensiz olmaz be gülüm Ben: Tekrardan doğum gününün kutlu olsun Poyrazım iyi ki doğdun iyi ki varsın ve iyi ki benimsin seni çok seviyorum Poyraz: Ben de bırtanem ben de seni çok seviyorum teşekkür ederim her şey için Ben: Rica ederim aşkım senin yaptıklarının yanın da bu ne ki bişey demedi sadece gülümsemek ike yetindi çok güzel gülüyordu insafsız Ben: 1 aydır ne alsam ne alsam diye düşünüyorum aklıma bir şey gelmedi ben de son karar bunu aldım umarım beğenirsin deyip çantamda ki kutuyu çıkartıp ona uzattım elimden alıp tebessüm ederek açtı anın da gözleri beni buldu tekrardan kutuya baktı Poyraz: Aslan ha Ben: Hm hm Aslan Mardin in aslanı Aslan figürlü yüzüğünden yola çıkarak yüzüğünün kol düğme sinden yaptırdım ona ve beğenmiş e benziyordu beğenmesi mutlu etmişti beni de garsonlar pastayı dilim leyip getirdiler yemeye başladık yine gülüp konuşuyorduk ama Poyraz ın gözleri ona hediye ettiğim Aslanlı kol düğme sinde ydi Ben: Sevgilim eğer beğenmediysen değiştirebiliriz dememle gözleri beni buldu kafasını olumsuz anlamda iki yana sallayıp masanın üzerinde duran ellerimi tuttu Poyraz: Çok beğendim ama aklıma bir soru takıldı Ben: Ne ki o aklında kalan şey? Poyraz: Aslan figürlü kol düğmeleri senin gözünde Aslan gibi miyim ben Efnan? kafamı salladım gülümseyerek sonra da konuştum Ben: Evet sevgilim aslan gibisin sen benim Aslan sevgilim aslan nişanlım 1 hafta sonra Aslan'dan Gecenin 2 sinde gözlerimi telefonumun çalması ile açtım telefonu nereye koymuştum diye bakınırken sesin yastığımın altından geldiğini fark edip çıkardım oradan ve kısık bakan gözlerim ile kimin aradığına baktım gördüğüm isim ile hızla yerimden doğrulup açtım ve kulağıma götürdüm önce ses vermedim Ela: A-aslan Ben: Efendim Ela bir şey mi oldu iyi misin? dedim onu ne kadar çok özlediğimi farkettim 4 aydır sesini duymamıştım yüzünü görmemiştim çok özlemişim onu Ela: İyiyim sen nasılsın Aslan? Ben: İyiyim ben de deyip sustum o da sustu 4 dakika kadar ikimizden de ses çıkmadı bir birimizin soluklarını dinledik sonra onun titrek bir nefes alıp konuşmasını dinledim Ela: Özledim Aslan söylediği bu tek kelime bile kalbimi sızlatmıştı ayrılmıştık onunla bana beni istemediğini söylemişti bir anlık sinirden söylediğini biliyordum ama yine de kalbim çok kırılmıştı o gün den sonra bir kere bile aramadım o da beni aramamıştı ta ki bugün e kadar Ela: Biliyorum çok kırdım seni özür ile de geçecek şeyler değil sana söylediklerim ama ben yine de özür dilerim Aslan seni rahatsız etmezdim bu saatte ama demesi ile sözünü kestim Ben: Rahatsız etmedin Ela sen beni rahatsız etmezsin insan sevdiğinden rahatsız olur mu? sözlerimle birlikte ağlaması daha çok arttı bişey vardı biliyorum hissediyorum ama ne umarım düşündüğüm şey değildir umarım Ela: Aslan ben deyip sustu konuşsun diye bekledim ama 5 dakika oldu hala ses vermedi Ben: Sen ne Ela noluyor düzgün bir şekilde anlat bana noluyor? Ela: Aslan babam beni evlendirecek eğer beni hala istiyorsan gel al ben onu istemiyorum ben senden başka kimseyi istemiyorum Aslan deyip hıçkırıklara boğuldu dediği şeyle kan beynime sıçradı ne demek lan benim sevdiğimi bir başkasına vermek onu burada rahat bırakır mıydım lan ben Ben: Sabah Ela sabah saat 9 da oradayım şimdi sil göz yaşlarını kapat gözlerini ve uyu yarın gelicem tamam mı? Ela: T-tamam Aslan bekliyorum Ben: Geleceğim sevdiğim sen hiç merak etme deyip kapattım telefonu kalkıp odamdan çıkıp dm üst kata yani abimin odasına geldim abim uyanıktır eminim çünkü çok uyuyan bir adam değil di ve uyumayı da pek sevmezdi içeriye girdim burası salon bölümü idi abimin katı daha doğrusu odası bir daire gibiydi içeriye girdim yatak odasının kapısını tıklattım Abim: Gel demesi ile içeriye girdim yatağın karşısında ki koltuğa oturmuş elinde tablet önün de kahve yine işler ile ilgileniyordu gecesini gündüzüne katıp çalışıyordu abim onu böyle görünce bazen gerçekten işe yaramaz biri olduğumu hissediyordum kafasını çevirip bana baktı gidip yanın da olan boş yere oturdum o da tableti kapatıp sehpaya bıraktı bana döndü konuşmamı bekledi derin bir nefes alıp nerden başlamam gerektiğini düşündüm abim de her zaman ki gibi sabırla konuşmamı bekledi Ben: Abi Ela'yı biliyorsun sevdiğim kız kafasını sallayıp onayladı beni Abim: Evet abim biliyorum Ben: Abi biz onunla 4 ay önce tartışmıştık anlatmıştım sana deyince yine onayladı beni beni olumlu anlamda salladı kafasını Abim: Evet bir gelişme mi var Aslanım? Ben: Abi babası onu başkasına verecekmiş biraz önce beni aradı ağlamaktan konuşamıyordu abi "Eğer beni hala seviyorsan hala istiyorsan gel beni al ben onu istemiyorum ben senden başka hiç kimseyi istemiyorum" dedi abi bunu senden başka kimse çözemez yardım et bana abi Abim bir süre bir yere odaklanıp düşündü sonra bana dönüp tebessüm etti elini dizime iki defa vurdu ve konuştu Abim: Tamam ne zaman gidelim yengemizin yoluna durmaya? Ben: Yarın saat 9 da gidelim abi öyle söz verdim ona Abim: E zaten söz vermişsin yengeme ne diye gelip bana söylüyorsun oğlum? dedi hafif kızar gibi ama şaka yaptığını benimle dalga geçtiğini ikimiz de çok iyi biliyorduk tebessüm edip konuştum Ben: Babamız hiç kötü bir adam değil hatta dünyanın en iyi babası her kararımız da yanlış dahi olsa bizim arkamız da dururdu abi ama bizim ne derdimiz olsa gelir sana söylerdik sen hemen çözerdin Efnan yengem Polat bile ufacık bişey olsa ilk sana gelirdik Efnan yengem ile az mı kavga ederdik sonra da birbirimizi sana şikayet ederdik sen çocukluktan beridir bütün Mardin'in kahramanıydın abi hala da öylesin dedin ya zaten söz vermişsin ne diye bana geliyorsun diye ben sana güvenerek öyle söyledim abi yine bir sıkıntım var ve ben yine senin arkanda senin gölgene sığınıyorum kocaman gülümsedi bu sefer abim bana beni kendine çekip sıkıca sarıldı bende ona aynı şekilde sıkıca sarıldım Abim: Her daim ne olursa olsun abiniz hep arkanızda olacak bunu hiç unutmayın deyip saçlarımı karıştırdı oradan çıkıp odama geri döndüm yatağa uzanıp tavanı seyr etmeye başladım ve uyumaya çalıştım yarın tempolu ve güzel bir gün beni bekliyordu
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD