9. Bölüm Düğün Günü

1018 Words
Efnan'dan devam o kadar heycanlıydım ki elim ayağım titriyor nefeslerim düzensizleşiyordu aynadan tekrar kendime baktım baştan aşağı süzdüm kendimi çok güzel olmuştum umarım Poyraz da beğenirdi ben aynada kendimi süzerken bulunduğum odanın kapısı tıklatıldı Gel deyince içeriye annem girdi yanıma geldi beni o da az önce benim yaptığım gibi süzdü gözleri doldu Annem: Güzel kızım daha da bir güzel olmuş annesinin kuzusu gelinliğimin izin verdiği kadarıyla anneme sarıldım benim de gözlerim doldu hep iç içe olacaktık aslında ben bir nevi amca oğlu ile evlilik yapmış olacaktım Ben: Güzel annem benim hep iç içe olacağız zaten kendini üzme bunun için Annem: Neyse şimdi Poyraz gelir aslında çoktan geliyordu da kimse izin vermiyor ikimiz aynı anda güldük ardından annem ile biraz daha konuştuk sonra kapı tekrar tıkkandı hemen de açıldı gelen ise Poyraz idi bir anneme baktı bir de bana ama gözleri bende takılı kaldı baştan aşağı 5 defa süzdü beni gözlerinde ki beğenmişlik hayranlık emarelerini görmek içten içe çığlık atıyordum Annem: Ben sizi yanlız bırakayım dedi ve çıktı ardından da kapıyı kapattı Poyraz da kendine gelmiş olacak ki yerinde durmayı bırakıp yanıma geldi yüzümü elleri arasına alıp alnıma uzunca bir öpücük kondurdu sonra da geri çekildi Poyraz: Çok güzel olmuşsun Efnanım gerçek bir prenses olmuşsun Ben: Değil mi Poyraz bu sefer gerçek bir prenses oldum deyip çocuk Efnan a geri döndüm bir kaç saniye Poyraz: Hadi gel bir an önce gidelim de şu düğün olsun bitsin evimize gidelim sabırsız hali gülmemi sağlamıştı koluna girdim ve birlikte çıktık aşağı indik yine herkes bizi seyr etti videolar çekildi dans edildi halay çekildi her şey çok güzel ilerliyordu ki birden bire karnım da bir acı hissettim elimi yanan yere koydum elim ıslanmıştı elimde ki ıslaklığa baktım kandı dizlerim titremeye başladı Poyraz'ın Efnan diye bağırdığını duydum ama cevap veremedim tam yere düşecektim ki biri kollarını belime dolayıp yavaşça bıraktı beni yere sesler geliyordu kulağıma ama kim ne diyor algılayamıyordum canım çok yanıyordu nefesim kesiliyordu birileri dayan derin nefes al diyordu ama ben zaten normalde de düzgün nefes alamıyordum ki astımım vardı benim nefesim şimdi daha da bir daralmıştı artık bilincim gidiyordu yavaş yavaş son gördüğüm yüz sevdiğim adamın yüzüydü Poyraz gözünde ki yaşlar ile bana bir şeyler söylüyordu ama ben hiç birini algılayamadığım gibi onu da algılayamadım ve gözlerim de bilincim gibi kapandı Poyraz'dan devam Kollarımın arasında bayılan sevdiğim kadın ile ne yapacağımı şaşırdım hemen kucağıma alıp arabaya götürdüm Aslan açtı arka kapıyı gelinliğinin izin verdiği kadarıyla yatırdım Medine anne de diğer tarafa geçip kafasını dizlerinin üzerine koydu kapıyı kapattım ve sürücü koltuğuna oturup çalıştırdım arabayı ve son sürat sürmeye başladım Akın ne kadar ben süreyim dese de izin vermedim gaza bastığım kadar bastım 40 dakikalık yolu 21 dakika da gelmiştik arabadan nasıl indim Efnan ı kucağıma alıp içeriye nasıl götürdüm her şey ışık hızı ile oldu şimdi ameliyathane nin önün de oturmuş sevdiğimin çıkmasını bekliyordum nasıl bir adamım ben düğünüm de sevdiğime karıma sıkıp gidiyorlar ve ben bir şey yapamıyorum Allah belamı versin benim ya ona bir şey olursa ben o zaman ne yapardım ben onu yeni bulmuşken nasıl kaybetmeye dayanırdım daha tam olarak kavuşamamış iken onsuz nasıl yapacaktım olmaz dedim kendime onsuz olmaz Efnan olmadan olmaz onun yerinde ben olmalıydım şimdi sevdiğimin yattığı o ameliyat masasın da benim olmam gerekiyor du o dayanamaz ki o ufak bir iğneden bile korkar o yüzden hasta olduğunu bile söylemezdi sırf kime ona iğne yaptır demesin diye şimdi ise bıçakların altında yatıyordu benim sevdiğim Allah benim belamı versin Allah benim bir kere belamı versin nasıl yaparım ben bunu nasıl onu Nasıl koruyamam Allah'ım nolur ona bir şey olmasın nolur ben böyle kendime saydırır iken Akın gelip oturdu yanıma kafamı çevirip baktım tekrar önüme dönüp karşıya bakmaya devam ettim Akın: Kesin şuan kendine saydırıyorsun dur abi yengemin yerin de senin olman gerektiğini düşünüyorsun dur hatta evet tam da öyle düşünüyordum kardeşlerim iyi tanıyorlardı beni Ben: Sırf kimse ona hastaneye gidip iğne yaptıralım demesin diye hasta olduğun da söylemezdi ufacık iğneden bile korkardı o düğünün de vuruldu benim sevdiğim dayanamaz ki canı çok acır onun parmağı kapının arasında kaldı diye 3 saat aralıksız bir şekilde ağlamıştı buna hiç dayanamaz Akın dayanamaz deyip hıçkıra hıçkıra ağladım sesimi gizlemeye baskılamaya da çalışmadım dayanacak gücüm yoktu çünkü ben gücümü Efnan dan alıyordum ve gücüm tükenmiş gibiydi Akın: O çok güçlü bir kadın abi o senin kadının sağ salim oradan çıkıp yine saçlarımızı çekip sanki o bizden büyükmüş gibi davranıp kızlar hakkında tüyo verecek bize hem bana söz vermişti bana kızı o bulacaktı biz böyle konuşurken ameliyathane nin kapısı açıldı hemşire çıktı içerden çok telaşlıydı hızlı bir şekilde ayağa kalktım hemşire nin yanın gittik Ben: Karım nasıl karım iyi mi? Hemşire: Kan lazım beyfendi kan grubu 0 (Rh) kanı olan var mı? Aslan: Benim kanımla uyuşuyor nerede vereyim kanı? Hemşire: Buyrun o zaman şöyle gidelim Aslan ile hemşire gittiler tekrardan aynı pozisyon da oturduk ve doktorun çıkmasını bekledim aradan tam 49 dakika geçti doktor çıktı ameliyathane den hemen yanına gittik Doktor: Hasta yakınları siz misiniz? Ben: Evet ben kocasıyım karım nasıl iyi mi bir şeyi var mı? Doktor: Kurşunu çıkardık şuan durumu iyi ama ne olur ne olmaz diye 8 saat yoğun bakım da uyutucaz Efnan Hanımı kurşunu çıkarmakta gerçkten çok zorlandık hayati bir yere saplanmıştı ama şükür ki çıkardık ve bir sorun var Ben: Sorun mu ne sorunu doktor sorun ne? Doktor: Kurşun Efnan Hanım'ın yumurtalıklarına zarar vermiş ve yüzde 68 Efnan hanımın çocuğu olamaya bilir ama yine de Allah'tan ümit kesilmez tedaviler ile düzele de bilir ama biraz zor Doktor un söyledikleri ile kuruyan gözlerim tekrardan yaşardı ne demişti o yüz de 68 oranla çocuğu olamaz yumurtalıkları zarar görmüş hayır olamaz Efnan bunu kaldıramaz dayanamaz o çocukları çok seviyor ve o hep ilk gecesinde hamile kalmak isterdi ben şimdi ona nasıl derdim kurşunun yumurtalıklarına zarar verip çocuğunum olamayacağını Allahım ben ne yapıcam nasıl yapıcam Efnan bunu kaldıramaz buna dayanamaz ben bunu ona nasıl söyleyeceğim dizlerimin üzerine yere çöktüm hala inanamıyordum nefesim kesildi bir den bire doktor gitti hemen ardından sedye de yüzü bembeyaz olan sevdiğimi çıkardılar kırmızı dudakları bile bembeyaz olmuştu benim sevdiğim çok kötü olmuştu bunlara nasıl katlanacaktı her saniye acı çekecekti ve benim elimden bir şey gelmeyecekti

Great novels start here

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD