“ซี๊ด อูย เปรี้ยวนะแต่อร่อย” เสียงสูดปาก กับมือที่หยิบมะม่วงยัดปากไม่หยุด เกือบทำให้อังเดรัหัวเราะลั่น
“มีน้ำจิ้มหลายแบบเลยนะคะ ท่าคุณป้องชอบ พรุ่งนี้เพียงซื้อมาให้ลองชิมอีก ดีมั้ยคะ?” เพียงดาวเผลอตัวถาม แล้วก็รีบสำรวมท่าทาง
“ตอนนี้เลยไม่ได้เหรอครับ”
เพียงดาวกะพริบตา ท่าทางจริงจังของปกป้อง ไม่ได้บอกว่าเขาอยากล้อเล่นสักนิดเดียว
“คือลุงคนขาย จะมาขายช่วงพักค่ะ เป็นรถเข็นค่ะ ไม่ใช่ร้านประจำ”
“อ้อ...นอกจากเจ้านี่ มีผลไม้ไหนที่น่าสนใจอีกไหมคุณเพียง” ปกป้องมีสีหน้าเสียดายหลุดออกมานิดหน่อย
“ผลไม้ดองก็น่าสนใจนะคะ กินกับพริกเกลือ ง่วงๆ อยู่นี่ตาสว่างเลยค่ะ”
“อังเดร ขอสตางค์หน่อย พรุ่งนี้คุณเพียงซื้อมาเยอะๆ เลยนะครับ” ปกป้องตะโกนเรียกอังเดร ที่กำลังตั้งใจทำงาน
“สมัยนี้ใครเขาพกเงินสดครับ โอนได้ไหมคุณเพียง?” อังเดร ตอบ สีหน้าเรียบกริบ
“ได้ค่ะ พร้อมเพย์นะคะคุณอังเดร” เพียงดาวตอบ
“เท่าไหร่ดีครั
