Who Knows I’ll Be Keeping You

Chapter 15: Gorgeous

Mira Lea Diaz’s Point of View

Bakit ang tagal sumagot ng babaeng ‘to? Hindi pa niya ako binabalitaan kung ano ang nangyari sa date nilang dalawa ni Josh kahapon. Duh. Hello? Kaibigan ako kaya dapat lang na sabihan niya ako.

Asan na ba ‘to?

I’ve waited for days before my beloved best friend answered the call.

“Bakit ba?” bungad niya sa akin matapos sagutin ang tawag ko.

“I just want to say hi.” I said while smiling.

“Ano na naman?” walang gana niyang tanong sa akin.

Did she just woke up? A-attend pa naman ng mass ang babaeng ‘to tapos ang tagal pa talaga niyang gumising. And what’s wrong with calling your best friend early in the morning? Am I not the sweetest? Gusto ko lang naman e check kung magkaka-asawa na ba ang kaibigan ko. Is that a wrong thing to think of?

“I told you. I’m just dropping by to say hi.” I silently called yaya Penny to ask her to wash my dishes because I am holding my phone at baka babaan nalang ako bigla ni Keren.

“Thank you yaya Penny.” sabi ko bago umalis sa kusina at umupo sa sofa sa living room.

“Are you sure about that?” tanong ng kausap ko at alam ko, nai-imagine ko na talaga ang galit niyang mukha at ang pagsimangot niya. Because that’s who my best friend is. “Mamaya mo na ako kausapin Mira dahil nagagalit ako sa boses mo.”

“Hoy ba—” aba, pinatay ako ng tawag ng bruhang iyon. Argh! Palagi na lang talagang nakakalamang sa akin. Pero huwag niyong masamain ha? Mahal ko kaya ang babaeng iyon kahit ang maldita. Duh!

Napahinto ako sa pag-iisip ng marinig ko ang katok mula sa pintuan ng kwarto ko. Is it dad? Nah, maybe it’s mom.

“Yes? My door is open.” sabi ko at humiga na lang pabalik sa kama. Pumasok si mom sa kwarto ko at nakatingin lang siya ng deretso sa akin?

“Hindi ka ba magbibihis Lea? Magsisimba tayo ngayon.” saad niya at umupo sa swivel chair sa study table ko.

“I’m tired mom. Can you go with dad only? Para naman magkaroon kayo ng time sa isa’t-isa. More like, a date I guess?” tumayo ako at hinalikan si mom sa pisngi niya. Pumunta ako sa closet ko at naghanap ng pambahay ko. Maliligo na muna ako bago bababa.

“We do this all the time Lea. Sabay tayong tatlo sa simbahan.” my mom said and then stood up.

“Babalik ba si dad sa ibang bansa mom, bigyan mo muna siya ng oras na kayong dalawa lang. Hindi naman ako bata na dapat ay paglaanan niyo talaga ng oras.”

“What will you do in here then? Magkukulong ka na naman sa art room?” tanong niya. Napatingin ako sa kanya na nasa likod at inakbayan siya gamit ang dalawa kong mga kamay. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa pintuan ng kwarto ko na nakabukas lang.

“You know me mom. Now go have a date with dad. I’ll be at your lunch date if you want. Just call me.” saad ko at mahinang tinulak si mom palabas. Isinara ko ang pintuan at hindi naman siy umangal sa ginawa ko.

Hm. Ano ba ang kailangan kong gawin sa mga magulang ko para naman magkaroon ng katamis-tamis ang relasiyon nilang dalawa. Para kasi sa kanila, the sweetest thing they did as a couple is to paint together and sharing ideas. Duh! Pwede naman iyong gawin ng kahit na sino. No bug deal! Although I also wanted to experience that kind of thing, still, it wasn’t the sweetest moment for me. What kind of stuff should I do for my parents?

“Hindi ka ba talaga sasama Mira?!” narinig kong sigaw ni mom mula sa baba. Lumabas ako ng kwarta at tiningnan silang dalawa ni dad. Parang walang anak ah?

“Bye mom. Bye dad! Lubos-lubosin niyo na wala ako!” sigaw ko sa kanila at nag flying-kiss. Bumalik na ako sa kwarto ko at naghanda.

Bumaba ako matapos maligo at magbihis. Pambahay lang ang sinuot ko dahil sa bahay lang naman ako. Wala akong ibang pupuntahan dahil hindi na muna ako pupunta sa simbahan ngayon. Deretso ang punta ko sa kusina at naghanda ng makakain. Alas diyes pa naman ng umaga so I’ll take my breakfast first. Wala sa vocabulary ko ang brunch dahil hindi din ako naniniwala sa pagkakaroon ng magandang katawan. Keren knows how I eat too much and in bigger sizes pero hindi ako tumataba. But I am not skinny as well. Nasa katamtamang laki lang ako ang that’s one of the reason that urges me to eat in bigger servings. AND I AM ALWAYS HUNGRY AS WELL! Hmp.

Wala akong nakita sa fridge na masarap kainin kaya naisipan ko na lang na mag-order. Hindi ako masyadong marunong magluto lalo na kapag wala si dad. My mom? Nah. Nevermind. Hindi maaasahan ang ina ko pagdating sa kusina. She is indeed a great artist but she is the worst in the kitchen. Pero siya pa rin ang pinakamagaling na ina para sa akin. She’s my mom afterall!

So I ordered fries, burger, a regular coke, rice, steak, chicken, spaghetti, float and chicken nuggets as well. I told you, I am a huge eater. Hindi ako nakokontento sa isang serving lang. Hindi ako nabubusog doon.

Matapos kong mailagay ang order ko, nakita ko ng naka-display na kinukuha na ng driver ang order ko. I sat on the couch here in the living room to wait for the driver. Nasa akin lang din naman ang wallet ko kaya walang problema. Buti at nadala ko ito dahil nakakatamad ng umakyat pabalik sa taas. Ang haba kaya ng hagdan!

So I ordered fries, burger, a regular coke, rice, steak, chicken, spaghetti, float and chicken nuggets as well. I told you, I am a huge eater. Hindi ako nakokontento sa isang serving lang. Hindi ako nabubusog doon.

Matapos kong mailagay ang order ko, nakita ko ng naka-display na kinukuha na ng driver ang order ko. I sat on the couch here in the living room to wait for the driver. Nasa akin lang din naman ang wallet ko kaya walang problema. Buti at nadala ko ito dahil nakakatamad ng umakyat pabalik sa taas. Ang haba kaya ng hagdan! Hindi nagtagal ay may tumawag na sa aking unregistered number. Sinagot ko ang tawag at dahan-dahan na ring lumabas ng bahay.

“Hello po kuya?” tanong ko.

“Good morning ma’am. Ito po ba si Mira Lea Diaz?”

“Opo manong.”

“Nasa labas na po ako ma’am. Nandito na po ang order niyo.” lumabas ako ng bahay at nasa labas na nga si manong. Lumapit ako sa kanya at ibinigay niya sa akin ang mga inorder ko.

“Fries, burger, a regular coke, rice, steak, chicken, spaghetti, float at chicken nuggets po ma’am. Tama po ba lahat?” saad niya habang ibinigay sa akin ang malaking paper bag.

“Tama po ito manong. Maraming salamat po.” ibinigay ko sa kanya ang pera at hindi ko na kinuha ang sukli.

Tip ko na iyon para sa kanya dahil mahirap ang trabaho nila. Food delivery drivers should also be given extra treat and special tip dahil hindi lang basta-basta ang trabaho nila. Umulan man o mainit, kailangan pa rin nilang e deliver and mga pagkain na hawak nila. Hindi din nila hawak ang sarili nilang oras dahil may kailangan silang habulin na oras. Saludo ako sa mga food delivery drivers!

Bumalik ako sa loob at umupo sa mesa dito sa sala. Dahan-dahan kong binuksan ang ibinigay sa akin ni manong driver at natuwa ako ng makita ang mga pagkain sa harap ko. This is what I mean by heaven! Holy crap!

Hindi pa ako nakakalahati sa pagkain ko ng tumunog ang telepono na nasa tabi ng couch. I rolled my eyes in annoyance because I was interrupted by the sudden call. May expected visitor ba sina mom at dad? O baka may package silang dalawa? Wala akong ibang choice kung hindi tumayo at sagutin ang tawag.

“Hello? Sino po sila?” bati ko sa tumatawag.

“Ay ang bait pala ng anak ko.” nabigla ako ng marinig ang boses ni mommy. Wait, bakit siya tumatawag?! “Martin, halika nga dito. Lumapit ka!” rinig na rinig ko ang pagsigaw niya habang tinatawag si dad. Ilang taon pa ba ang mga magulang ko? Six years old?

“Ano ba? Bakit ba?” sagot naman ni dad sa kanya. I can imagine dad’s annoyed face while walking towards mommy.

“Ang bait pala ng anak natin Martin. Binati pa ako pagsagot niya ng tawag.” masayang sabi ni mom na naging dahilan para mapabuntong-hininga ako. Ano bang klaseng tao ang anak nila? Kriminal ba ako sa mga mata ng magulang ko? Oh my g! What if I am not really their real daughter and I was just adopted. Oh no!

“Ma.” tawag ko ng seryoso sa kanya. I urgently need to know the truth.

“Oh? May sasabihin kasi ako sa iyo kaya ako napa—” hindi ko na siya hinintay pang makatapos dahil hindi dapat patatagalin ang isang tanong lalo na kung nasa harap mo na ang sasagot.

“Adopted lang po ba ako?” narinig ko naman ang bangayan nilang dalawa ni dad dahil gusto niyang kunin ang cellphone mula kay mom.

“Lumayas ka nga dito Martin. Hindi na nga kita kailanga.” pagtataboy ni mom kay dad.

“Ang pangit mo.” natawa ako sa sinabi ni dad pero pinigilan ko lang ang paglabas ng boses sa bibig ko habang tumatawa. Ayaw kasi talaga ni mom na marinig na pinagtatawanan siya ng iba. At hindi kami liban sa mga gusto niya na ayaw namin.

“Pangit ka din!” hindi ko na talaga kaya pang pigilan ang sarili ko kaya dinala ko ang telepono sa couch at doon pinindot ang netflix movie na gusto ko.

“Ma!” sigaw ko dahil halos hindi matapos-tapos ang away nilang dalawa ni dad.

“Ay sorry anak. Tinawagan pala kita noh?” napasampal ako sa noo ko ng marinig ang sinabi ni mommy. What the crap are they doing? Plano ba nilang sirain ang araw ko? Baka nga adopted lang talaga ako.

“Ewan ko nalang po sa inyo. Bakit ba kayo napatawag?” hindi ko nalang tinanong sa kanya ang naitanong ko na kanina dahil ako lang din naman ang nagagalit.

“We wanted you to come here now.”

“Po?” nasurpresa ako sa sinabi ni mom. Saan ba sila? At kakasabi ko nga lang sa kanya na mag date lang silang dalawa ni dad pero hanap-hanap pa rin talaga ako. Hay.

“Halika na nga dito. E se-send ko sa’yo ang location namin.”

“Sino po ang maghahatid sa akin?”

“Mag taxi ka na lang.”

“Mom naman eh. Alam niyo naman pong ayaw kong mag taxi unless importante ang pupuntahan ko.” natahimik naman si mom sa kabilang linya at narinig ko siyang nagsabi ng “okay”. Sino ba ang kasama nilang dalawa ni dad?

“Alright. Someone will be there to pick you up.”

“Baka po ma kidnap ako sa ganyan. Ma naman eh!” pagmamaktol ko. Tiningnan ko ang mga pagkain sa mesa ko nanghinayang dahil gusto ko pa naman ang mga iyon. “Kumakain pa ako ma!” sigaw ko.

“Ay, mag bihis ka na. Ipapakuha kita diyan. Puting sasakyan ang papasukan mo ha, hindi Van!” wika niya at pinatay na ang tawag.

Niligpit ko ang mga pinagkainan ko at inilagay ang lahat sa fridge at freezer. Babalikan ko nalang sila mamaya pag-uwi ko. Ito kasing mga magulang ko!

Umakyat ako sa taas at nagbihis. Deretso kong kinuha ang itim na loose sweatshirt at puting short. Nagbihis ako at nagsuot ng puting sapatos. Hindi na ako nag-abala pang magdala ng wallet dahil sina mom at dad lang naman ang kasama ko. Sila na ang gagaso para sa akin. I grabbed my phone and headed outside. Pagbaba ko, rinig ko na ang ugong ng sasakyan mula sa labas. I made sure that I did not forget something at safe ang bahay pag-alis ko. I locked all the doors at kinuha ang susi.

Nakaabang sa akin ang puting suv sa labas. I always wish I have my own car but yeah, praning po ang mga magulang ko kaya kailangan kong magtiis.

I went near the car and I tried to open up the door at the back seat. Ngunit nang hawakan ko na ito at sinubukang buksan, naka lock ang pinto. Kinabahan naman ako dahil baka hindi ito ang puting sasakyan na pinadala nina mom. Bakit ba naka suv ang driver? Argh! Umikot na lang ako at sinubukan namang buksan ang passenger’s seat. Bumukas ito kaya pumasok na ako sa loob. I closed the door and looked at the driver.

What the freaking hell?

“Hey there gorgeous.” What the hell is this man doing here? Crap!