Who Knows I’ll Be Keeping You

Chapter 17: Mine

“Ano sa tingin mo ang ginagawa mo Connor?” tanong ko habang hinihila niya ako papunta sa sasakyan niya. Ipinasok niya ako sa passengers seat at siya na mismo ang nagsuot sa seatbelt ko. I tried to push him but I can’t even make him move a little.

Napatitig ako sa kanya habang sinusuot niya sa akin ang seatbelt. Hindi ko alam kung paano nangyari pero parang bumagal bigla ang paggalaw ni Connor sa paningin ko. At kahit na malinawag na naman sa labas, mas lalong lumiwanag ang mukha niya sa paningin ko. I stared at him and couldn’t resist to raise my right hand so that I can touch him. Nakatalikod siya kaya hindi niya nakita ang kamay ko. Nang malapit na ito sa mukha niya, umatras siya para lumabas kaya bigla kong naibaba ang kamay ko at tumingin sa kasalungat na direksiyon. What the f*ck did I just do? What the hell Asher?! Argh!

Pumasok si Connor sa driver’s seat at sinimulan niyang iatras ang kotse.

“Where the hell are you taking me Connor? Kakagaling lang natin sa simbahan pero gagawa ka na naman ng kasalanan?!” sigaw ko sa kanya at hinampas sa kanya ang bag ko. “Palabasin mo akong hayop ka!” patuloy lang ako sa pagsigaw at paghampas ng bag ko sa braso niya. Siya naman ay nakatingin lang sa daan at hindi ako pinapansin.

“Connor! Where the hell are you taking me?! Are you insane?! Are you trying to kidnap me? Hindi pa nga natin natatapos— wait. Scratch that phrase! Hindi ko pa nga natatapos ang misa pero hinila mo na agad ako.” hindi pa rin siya tumitingin sa akin at deretso lang ang naging takbo niya.

Alam ko ang daan na tinatahak niya dahil papunta ito sa bahay namin. Wait, sa bahay namin?

“Ano ba Connor?! Ano ba ang nasa isip mo?!” sigaw ko ng patuloy at sunod-sunod na sinisipa ang kotse niya.

Hindi pa rin natinag ang kasama ko kaya itinapon ko ang bag ko sa kanya at tumingin na lang sa labas ng bintana. What the f*ck is this man thinking? F*ck, f*ck, f*ck! Sh*t!

Alam kong nakapasok na kami sa subdivision pero hindi pa rin ako tumitingin sa direksiyon niya. Sino ba siya para paglaanan ko ng atensyon? Naramdaman ko ang paghinto ng sasakyan sa harap ng bahay namin at narinig ko ang pagbuntong-hininga ni Connor. He asked me to go out but I never made even a slightest move. Hindi niya nga ako pinapansin kanina at umasta pa siya na wala siyang kasama. Kung ibalik ko kaya sa kanya ang ginawa niya sa akin? Hindi ba siya magagalit o mapipikon? Tingnan lang natin.

“I told you to go out. Why aren’t you moving?” tanong niya. I looked at my nails and pretended that that I did not hear a thing from him. He is just a wall, he did not talk and he did not call out my name. He is just nothing.

“What the f*ck are you doing?!” napasigaw si Connor sa akin at ramdam ko ang titig niya. Hindi ako nagpatalo sa galit niya at patuloy lang sa pagtitingin sa mga kuko ko.

“Are you trying to do what I did to you just a while ago?” tanong ulit niya. For the nth time, I did not dare to answer his question? He knew why I don’t want to talk to him but he keeps on talking and shouting at me.

“Keren!” sinigaw niya ang pangalan ko pero wala akong sinagot. I know he’s furious and he don’t want to be ignored. Ang gusto niya ay siya ang hindi papansin sa iba, ayaw niyang siya ang hindi pinapansin. Ano ba kasi ang gusto niyang gawin? Gusto niyang pahiyain na naman ako sa harap ng mga magulang ko? Edi sana gawin na niya ngayon para naman matapos na to.

Sinubukan ko ulit na buksan ang pintuan pero naka lock pa rin ito. Bakit ba ayaw niya akong palabasin?!

“Now you are trying to escape from me?” he asked.

I sighed and decided to look at him. I saw in his eyes the rage and sadness.

“Stop all of this sh*t Connor. I am not interested in playing with you. You already said to my parents that you are courting me. What else do you want? Kasi pagod na ako sa mga kalokohan mo. Gusto kong mamuhay ng matiwasay pero palagi kitang nakikita. Ano bang gusto m—“

“I want you.” deretso niyang sabi sa akin. Napahinto ako at nanlaki ang mga mata dahil sa gulat. Wait, what?! Baka hindi ko narinig ng maayos ang mga sinabi niya.

“Excuse me?” tanong ko.

“I want you. I want you more than everything else.” seryoso niyang sabi sa akin. Dahan-dahan siyang lumapit habang ako naman ay dahan-dahang umaatras. Ramdam ko na ang pintuan sa likod ko pero patuloy pa rin siya sa paglapit sa akin. Napahawak ako sa upuan at sinubukan pang mapaatras. Wala na akong mapupuntuhan pa kaya napatitig na lang din ako sa mga mata niya.

“What do you think you’re doing Connor?” I said trying to compose myself.

Hindi ko naman mapigilan na mas titigan pa ang mga mata niyang hinihigop ako papunta sa kung saan ang mundo niya.

“Co. . . nnor. Stop. . . ri– right the. . . re.” nauutal kong sabi. Tinulak ko siya gamit ang kanan kong kamay at napahawak ako sa dibdib niya. He smirked and touched my hand placed on his chest.

“Do you want to touch me that much?” he asked in a husky voice.

Napalunok ako ng laway at napatingin sa gilid. Para akong nawawala sa sarili kong isip kapag nakatitig ako sa mga mata niya. It only makes me be his slave. At ayokong malunod sa mga kalokohan niya dahil ako pa rin ang matatalo.

“What? No!” I said. He just smiled and went near me. Halos magkadikit na ang nga mukha namin at ramdam ko na sa labi ko ang paghinga niya. Bakit ba pati hiningi niya ay napakabango? Who made this man be that perfect? Argh!

“I can give you my body if you want.” he licked his lips and that made me look away. Why does he have to do that? I don’t want to fall on his temptation.

“What the f*ck are you talking Connor?” I asked trying to make him know that I don’t know what he is doing.

“I know you want me.”

“Stop that!” sigaw ko.

“Now I am letting you.”

“Stop!”

“You can touch anything.”

“I don’t like you okay?” tumingin ako sa kanya at nakita kong mas lumaki ang ngiti sa labi niya. Is this man a psychopath?

“You are mine.”

“Wha—“ I could not finish my statement because he went near me and kissed me. On my f*cking lips! What the f*ck! Hindi ako makagalaw dahil natuod na ako sa kinauupuan ko. Hinawakan ni Connor ang baywang ko at mas inilapit ang katawan ko sa kanya. Napahawak ako sa mga braso niya dahil hindi ko ma kontrol ang katawan ko.

He continue kissing me and he made it deeper and deeper. Why can’t I move? Anong nangyari sa katawan ko? Bakit hindi ko maigalaw ang mga ito? I tried to push him again but he is so strong. Nang simulan niyang igalaw ang mga labi niya, napapikit ako at sinagot ang paghalik niya sa akin. What the f*ck?! Stop yourself Keren! Stop yourself!

Nang bumalik na ang lakas sa katawan ko, malakas ko siyang itinulak at napabalik siya sa upuan niya kanina. I look away from him because he is smiling widely. Did we just kiss? F*ck! Inayos ko ang buhok ko na ginulo niya at tinali ito ng maayos. Matapos kong ginawa iyon, binuksan ko ang pintuan at hindi na ito naka lock. Deretso ang labas ko at patakbong tinahak ang gate namin. Hindi ako lumingon pabalik at pumasok ng deretso. Wala akong pakialam kung madapa man ako o ano basta ang gusto ko lang ay makapasok ng bahay. Nang mabuksan ko ang front door, walang tao sa living room kaya tumakbo ako papunta sa kwarto ko. Agad akong humiga pagpasok ko at tinabunan ng unan ang mukha ko. Sumigaw ako ng napakalakas dahil hindi ako makapaniwala sa nangyari kanina. We just f*cking kiss! F*ck!

Sumigaw lang ako ng sumigaw hanggang sa naubos na ang enerhiya ko at huminto. As much as I wanted to forget what happened in Connor’s car, nasa alaala ko pa rin ang mga sinabi niya.

“I know you want me.”

“Now I am letting you.”

“You can touch anything.”

“You are mine.”

Nasa alaala ko lahat ang mukha niya at ang boses niya habang sinasabi ang lahat ng mga iyon sa akin. Dahan dahan akong ngumiti at sumigaw na naman ulit.

“No. I should not smile. And why am I shouting? I should not do all of these things. I am pissed. Galit ako! Galit dapat ako sa ginawa ni Connor sa akin!” sigaw ko sa sarili ko at umupo.

I decided to change my clothes first and then went outside to get my food. Paglabas ko, napasigaw ako sa gulat dahil nakita ko si Connor sa sala at nakuopo. Nag-uusap silang dalawa ni Blake habang hawak-hawak ng kapatid ko ang ps5 niya. What the hell?

Bumalik ako sa kwarto ko at malakas itong isinara. Ano na naman ang ginagawa niya dito sa bahay? Hindi pa ba sapat na hinalikan niya ako kanina na halos masira ang utak ko kakaisip kung bakit niya iyon ginawa?! F*ck that man! Argh! I closed my eyes trying to calm myself down. Nang magawa ko iyon, humarap ulit ako sa pintuan ko at nagbilang hanggang tatlo. Binuksan ko ito ulit at tumambad sa harapan ko si Connor.

“WHAT THE F*CK!” sigaw ko at napaatras sabay hawak sa dibdib ko. BAKIT NASA HARAPAN KO NA SIYA? WHAT THE—

Bigla siyang pumasok sa kwarto ko at isinandal ako sa pintuan matapos niyang maisara. Nakatitig lang ako sa mukha niya at galit ito. Kanina lang ay hindi ganito ang ipinakita niya sa akin. Bakit naman biglang nagbago? I mean, I am not disappointed okay? Sadyang nagtaka lang ako kung bakit nagbago agad ang mukha niya. Ni hindi pa nga nakaabot ng kalahating oras ang nangyari sa amin kanina.

Bakit kailangan ko pang isipin ulit ang nangyari kanina? Kinalimutan ko na sana kasi iyon. Bakit umulit na naman sa isip ko? Argh!

Sh*t! I closed my eyes in disbelief. Hindi ko na alam kung ano ang nangyayari sa sarili ko. Parang wala ako sa tamang pag-iisip at kino-kontrol lang ako ng iba.

“Are you trying to run away from me?” napatingin ulit ako sa mga mata ni Connor at natakot ako sa talim ng mga titig niya.

“What. . . are you. . . sa— saying?” nauutal kong tanong. Kinakabahan ako dahil sa tono ng boses ni Connor at hindi ko naman talaga dapat maramdaman ito.

“You had a date with an idiot, right?” tanong niya.

What? How did he know about that? At ano naman sa kanya kung makipag-date nga ako sa ibang lalake? Gusto ba niyang ipakita sa mga magulang ko na loyal kami sa isa’t-isa? Because I know that’s what he always wanted. To annoy me and to make me get angry at him. Ano ba ang problema niya sa akin?!

“At ano naman sa’yo Connor kung makipag-date nga ako? Wala ka ng pakialam sa mga desisyon ko sa buhay. Kung gusto mo akong galitin, gawin mo. Huwag mo lang pakialaman ang buhay ko Connor. Gulohin mo ang sarili mong buhay, huwag ang akin!” sigaw ko sa kanya.

Malakas niyang idiniin ang kamay sa pintuan ng kwarto ko. Gumawa ito ng malakas na ingay kaya napapitlag ako. Dahan-dahang lumapit ang ulo ni Connor papunta sa tenga ko at bumulong.

“You are mine only Keren. Just mine.”