“ต่อสายให้ฉันสิคะ”
เจ้าหน้าที่ไทยไม่อยากเชื่อ แต่อยากพิสูจน์เลยกดโทร.ติดต่อ พอเลขาของอีกฝ่ายรับสาย แล้วรู้ว่าสาวไทยที่ชื่อมุกระวีขอคุยด้วย ดานิชก็รีบรับโทรศัพท์ทันที
“มุกระวีคุณเองหรือ”
มุกระวีแทบจะโห่ร้องออกมา “ฉันดีใจจริงๆ ที่คุณรับโทรศัพท์ คุณมาช่วยฉันด้วยนะคะ ได้โปรดเถอะฉันไม่เห็นใครที่พอจะช่วยฉันได้นอกจากคุณ”
ดานิชถามอย่างเป็นห่วง“ช่วยอะไร แล้วตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน”
มุกระวีกำลังจะตอบก็เห็นทหารเดินตามเจ้าหน้าที่ไทยเข้ามาตรงที่เธอยืนคุยโทรศัพท์ “ฉันอยู่สถานทูตไทย ฉันติดคดีความ และตอนนี้ถูกข้อหาลักทรัพย์ห้ามออกนอกประเทศ คุณรีบมาช่วยฉันได้ไหม”
ดานิชตกใจ แล้วรีบคำ “ได้ผมจะรีบไป”
ดานิชวางสายแล้ว ทิ้งงานที่ทำอยู่รีบขับรถออกไปจากคฤหาสน์อย่างรวดเร็ว ขณะที่มุกระวีนั่งกระวนกระวายตอนที่ตอบทหารของวังหลวง
“ฉันไม่ได้ขโมยแต่แค่เปลี่ยนชุดกันเท่านั้น” เธอพยายามอธิบายแต่เหมือนไม่มีใครเข้าใจ
“คุณ
