“งั้นเหรอ คุณเข้าใจถูกแล้ว ผมเป็นคนไม่ดี ชอบฉวยโอกาส ถ้าอย่างนั้นเรามาทบทวนความจำกันสักหน่อยว่าจูบของผมมันยังเด็ดถึงใจคุณเหมือนเดิมไหม” เขาบอกแล้วไม่ปล่อยให้เสียโอกาส รีบก้มหน้าลงมาฉกจูบที่กลีบปากอิ่มด้วยความดุดัน เร่าร้อน ทั้งหมดมาจากเพลิงโทสะปนความหึงหวงล้วนๆ
มุกระวีหลบไม่ทัน เพราะเขาก้มมาจูบไวมาก ปากหยักลึกที่เต็มไปด้วยไรเคราบดเบียดความร้อนผ่าวลงมา ลิ้นร้อนชื้นไล้เลียพยายามแหย่เข้ามา แต่มุกระวีปิดปากแน่น ไม่ยอมให้เขาล่วงล้ำเข้าไปได้
“อื้อๆ” มุกระวีดิ้นรน แต่ถูกร่างใหญ่ดันไปชิดที่ผนังข้างหนึ่งแล้วถูกกักไว้ในอ้อมแขนแกร่งจนขยับหนีไปไหนไม่ได้
ดวงตาร้อนแรงสบกับดวงตาคู่หวานที่เต็มไปด้วยความตระหนก “ว่าไง จำรสจูบผมได้ไหม ถ้าไม่ได้ผมจะจูบซ้ำๆ จนกว่าคุณจะจำได้”
ฟาริสไม่คิดจะปล่อย เขาต้องการสั่งสอนให้คนตัวเล็กให้รู้ว่าไม่ควรอวดดีกับคนอย่างเขา แต่ฟาริสก็ไม่รู้ว่าการลงโทษที่ทำอยู่นี้มันกำลังทรม
