ยอดบรรณาการสองจอมทัพ

บทที่ 1.3 ล้วนเป็นนางกระทำตนเอง

บทที่ 1.3

ล้วนเป็นนางกระทำตนเอง

“หึ! เรียกร้องขนาดนี้ฝีมือคงไม่เบา”

เกาเฉิงหนางเอ่ยเสียงเยาะเย้ย สายตามองหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตารังเกียจก่อนหน้าแสร้งไร้เดียงสา แต่ตอนนี้บิดเร้าเรียกร้องราวจะขาดใจ มุมปากแม่ทัพหนุ่มยกขึ้นอย่างเกลียดชัง จับเรียวขางามแยกขนาบเอวสอบก่อนจะขยับตัวแทรกกายกำยำเข้ากลางกายสาว บุกโจมตีนางจนสุดแรงในทีเดียว

“อร๊าย!”

ฉานอันกรีดร้องลั่นยามที่ถูกรุกล้ำเข้ากลางกายสาวเป็นครั้งแรก ใบหน้าของแม่ทัพหนุ่มพลันตื่นตกใจ ตัวเขาผ่านสตรีมาไม่น้อยไหนเลยจะไม่รู้ว่าสตรีตรงหน้าเป็นหญิงพรหมจรรย์จริงหรือไม่ ทว่าเป็นหญิงพรหมจรรย์แล้วอย่างไร ก็แค่หญิงนางโลมผู้หนึ่งเท่านั้น

“สามารถซื้อคืนบุปผาแรกของหญิงงามเช่นนี้มาได้องค์รัชทายาทคงจ่ายไปไม่น้อยทีเดียว เช่นนั้นคืนนี้ข้ากับท่านพี่จะไม่ทำให้เขาขาดทุน”

สามารถซื้อคืนแรกของหญิงนางโลมที่งดงามเพียงนี้ แน่นอนว่าองค์รัชทายาทคงหมดเงินไปไม่น้อย ดังนั้นพวกเขาจะต้องใช้ให้คุ้มค่าสักหน่อย

มือหยาบกร้านจับยึดต้นขาเรียวขยับเอวสอบถี่กระชั้นรุนแรงฉานอันอ้าปากร้องได้ไม่กี่คำ เมิ่งซืออิงก็จับศีรษะนางกดลงแนบชิดกับตักกว้างใช้ความเป็นบุรุษของเขาปิดกั้นเสียงครวญกระสันของนาง

“เจ้าร้องดังขนาดนี้คงคอแห้งไม่น้อย ดื่มน้ำอุ่นๆ ของข้าดับกระหายก็แล้วกัน”

ฉานอันปวดร้าวราวริมฝีปากจนแทบจะฉีกขาด ดวงตาหวานมีหยาดน้ำเอ่อคลอไหลริน เมิ่งซืออิงยกนิ้วเรียวปาดที่หางตาหงส์ให้อย่างอ่อนโยน

“ผ่อนคลายให้มากแล้วมีความสุขไปพร้อมกับพวกข้า”

ฉานอันได้รับคำปลอบโยนของคนตรงหน้า ร่างกายก็ผ่อนคลายลง เมื่อร่างกายเริ่มปรับตัวได้ประกอบกับฤทธิ์ยาปลุกกำหนัดของบิดาเริ่มออกฤทธิ์ ร่างกายที่ต่อต้านเมื่อครู่ก็แปรเปลี่ยนเป็นเรียกร้อง

“อ่า... พี่ใหญ่นางตอดรัดได้ดีมาก”

เกาเฉิงหนางร้องครวญลั่น ออกแรงที่เอวสอบขยับเน้นหนักถี่ระรัวจนคนบนตักพี่ชายตัวสั่นคลอน

“อื้ม...”

เมิ่งซืออิงร้องครวญเมื่อริมฝีปากเล็กดูดดึงได้ถูกใจเขายิ่งนัก ใบหน้าอบอุ่นของกุนซือหน้าหยกแหงนขึ้นร้องครวญ ก่อนจับยึดเส้นผมนุ่มให้นางแหงนหน้าถอยห่าง แล้วเป็นฝ่ายขยับเอวเข้าหาริมฝีปากบางถี่กระชั้นไม่ต่างจากน้องชาย

ฉานอันถูกฝึกฝนมาเพื่อปรนเปรอบุรุษ แม้ยามนี้ไร้สติแต่ร่างกายของนางก็ขยับโต้ตอบอย่างชำนาญ ไม่นานนักเสียงครวญต่ำของแม่ทัพก็ดังก้องเรือน พร้อมกับเสียงของท่านกุนซือกองทัพที่ครวญต่ำตามติดไม่ห่างกัน

“สามารถตอบรับข้ากับอาหนางได้พร้อมๆ กัน นับว่าเก่งกาจไม่น้อยทีเดียว”

เมิ่งซืออิงเอ่ยชมหญิงสาวตรงหน้าเสียงแหบพร่า ที่ผ่านมาไม่เคยมีใครสามารถรับแรงของเขากับน้องชายพร้อมๆ กันได้เช่นนี้ แต่สตรีผู้นี้ทั้งที่เป็นครั้งแรกกลับทำได้ดีเสียยิ่งกว่ายอดนางโลม

“หึ! ก่อนหน้านี้คงถูกฝึกมาไม่น้อยทีเดียวละสิ”

เกาเฉิงหนางเอ่ยวาจาหยาบโลนทั้งที่ยังหายใจหอบถี่ มือหยาบกร้านวางเรียวขางามลง ฉานอันที่ถูกฤทธิ์ยาปลุกกำหนัดครอบงำก็ขยับตัวลงคุกเข่าตรงหน้าเมิ่งซืออิง ใช้มือเรียวจับขาของเขาแยกออกแล้วตวัดปลายลิ้นเล็กปลุกเร้าจนร่างกายที่พึ่งสงบลงของกุนซือหนุ่มกลับมาตื่นตัวอีกครั้ง

“อ่า... สาวน้อยอยากลองขี่ม้าดูไหม”

เมิ่งซืออิงจับคางเล็กเงยขึ้นสบแววตาอบอุ่น เอ่ยเสียงนุ่มนวล อ่อนโยนหลอกล่อ จนคนที่ขาดสติหลงใหลคล้อยตามขยับตัวลุกขึ้นนั่งบนตักกว้างอีกครั้ง ใช้สองเท้ายืนหยัดบนขอบขาเก้าอี้ สองมือวางบนบ่ากว้างยกสะโพกขึ้นก่อนกดลงกลืนกินความร้อนรุ่มของกุนซือหนุ่มที่นางปลุกเร้าเมื่อครู่

“อื้ม... ซี๊ด... เก่งมาก อ่า... แรงๆ”

เมิ่งซืออิงเอ่ยชมเสียงอ่อนโยนก่อนจะครวญเสียงต่ำ เกาเฉิงหนางมองพี่ชายถูกควบขี่จนเก้าอี้สั่นลำคอก็พลันแห้งผาก ร่างกายร้อนรุ่มตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง เดินไปหยิบเก้าอี้มาตั้งต่อประชิดกับเก้าอี้ของพี่ชาย ก่อนจะสอดแขนโอบกอดบีบเคล้นอกอวบอิ่ม

ฉานอันสัมผัสได้ถึงอกแกร่งที่แนบชิดด้านหลังก็ปล่อยมือจากบ่ากว้างของกุนซือหน้าหยก เอนตัวอิงแอบอกแกร่งของแม่ทัพผู้ดุดัน ทิ้งแขนสองข้างให้แม่ทัพใหญ่ปลดเสื้อตัวนอกออกจากตัวนาง ขณะที่เมิ่งซืออิงก็ดึงรั้งเสื้อรัดอกตัวในของนางลงมากองที่เอวบาง เผยทรวดทรงเปลือยเปล่าส่วนบนที่แสนอวบแน่น เกาเฉิงหนางเลื่อนมือขึ้นบีบเคล้นก้อนเนื้อขาวจนเนื้อนุ่มล้นทะลักออกมาตามซอกนิ้วยาว

“หน้าอกนางใหญ่มาก ใหญ่จนล้นมือข้าเลยพี่ใหญ่”

เมิ่งซืออิงมองมือของน้องชายที่บีบเคล้นอกอวบอิ่มสุดกำลังแล้วแรงปรารถนาในกายก็ยากเกินกว่าจะควบคุม จับยึดเอวบางขยับเอวหนาเข้าจู่โจมหญิงสาวถี่กระชั้น

“อ่ะ! ท่านกุนซือ แรงอีก... ซี๊ด... ข้าเสียวเหลือเกินเจ้าค่ะ”

เกาเฉิงหนางเห็นคนตัวเล็กเริ่มบิดเร้าไปมาก็ช่วยจับยึดเอวบาง มือหนึ่งบีบเคล้นอกอวบ มือหนึ่งโอบยึดเอวบาง พร้อมกับใช้ริมฝีปากหยักปิดเสียงร้องของนาง

ฉานอันถูกบุรุษสองคนร่วมมือกันเล้าโลมถึงเพียงนี้ก็ยากจะต้านทาน กลางกายสาวตอดรัดโต้ตอบแนบแน่น เอวบางขยับโยกเย้ากระชั้นจนเมิ่งซืออิงสั่นสะท้าน

“อาหนางข้าจะไม่ไหวแล้ว นางรัดข้า... อ่า... รัดแน่นมาก”

เมิ่งซืออิงร้องบอกเสียงสั่น ก่อนจะขยับเอวเน้นหนักสุดกำลังแล้วปลดปล่อยสายน้ำอุ่นในกายนางจนเอ่อล้นเปียกชุ่มเก้าอี้ไม้ ทว่าฉานอันที่ยังไม่ถึงฝั่งฝันกลับไม่ยินดีหยุด มือเรียวขยับเอื้อมไปด้านหลังจับยึดแก่นกายร้อนผ่าวของเกาเฉิงหนางแล้วยกตัวออกจากกุนซือหนุ่ม แอ่นสะโพกกดลงกลืนกินน้องชายของเขาต่อ

“อ่า... เก่งกาจเร่าร้อนถึงเพียงนี้ สมกับเป็นคนที่รัชทายาทเลือกมาให้พวกเรา”

เกาเฉิงหนางถูกนางขยับโยก กดสะโพกกลืนกินเขารุนแรงก็แหงนหน้าร้องครวญลั่นเรือน มือหนาจับเอวบางประคองส่งแรง บีบเคล้นเนื้อนุ่มอย่างพึงพอใจ

ฉานอันขยับเอวขึ้นลงถี่กระชั้น มือหนึ่งตวัดกลับมาโอบกอดต้นคอแกร่งของเมิ่งซืออิงดึงรั้งเขาเข้ามาประกบแนบริมฝีปาก สอดเรียวลิ้นรุกไล่ลิ้นร้อนปลุกปั่นอารมณ์ของบุรุษ อีกมือลูบไล้ลงต่ำปลุกเร้าไฟปรารถนาของเขาให้ตื่นตัวอีกรอบ ก่อนจะกระชับชักนำให้เขาถี่ระรัว ไม่แพ้เอวบางที่กลืนกินแม่ทัพใหญ่ด้านหลัง

ผ่านไปเพียงสองเค่อสองบุรุษก็สั่นสะท้านร้องครวญเสียงต่ำลั่นห้องปลดปล่อยแรงปรารถนาของตนออกมาโดยพร้อมกัน เพียงแต่สติของฉานอันถูกยาปลุกกำหนัดกลืนกินไปจนหมดสิ้น ร่างกายของเรียกร้องไม่หยุดหย่อน แม้เป็นเพียงสตรีบอบบางแต่กลับกลืนกินสองบุรุษจนขอบฟ้ามืดมิดแลหวนคืนสว่างไสว สองบุรุษสิ้นแรงหลับใหลบนอกอวบอิ่มของนาง ฉานอันจึงยอมผ่อนปรน โดยที่สองมือนุ่มยังคงกอบกุมครอบครองกลางกายแกร่งของทั้งสองเอาไว้

........................................

อันอัน ลูกสาวแม่ เก่งมาก 555

พึ่งเปิดเรื่องรับ NC เบาๆไปก่อนนะคะ

เดี๋ยวโดนดีดไปหมวด ผญ. แหะๆ