สุดรัก... สุดดวงใจ

มหาลัย ASP สถานศึกษาชื่อดังระดับประเทศที่มีแต่คนอยากเข้ามาเรียนที่นี่ เพราะถ้าเรียนจบไปแล้วสามารถหางานทำได้สบาย ๆ แถมยังมีบริษัทใหญ่เข้ามาคัดเลือกและจองตัวนักศึกษาที่กำลังจะจบเพื่อให้เข้าทำงานที่บริษัททันทีที่เรียนจบ สถานศึกษาแห่งนี้จึงมีการแข่งขันระหว่างนักศึกษาด้วยกันสูงมาก พรีมและลูกตาลสองสาวเพื่อนสนิทกำลังคุยกันอยู่ที่โต๊ะประจำของพวกเขาระหว่างรอเวลาเข้าเรียนในช่วงเช้า “พรีม ปิดเทอมนี้แกมีโปรแกรมจะทำอะไร” “พรีมจะไปทำงานโรงแรมที่ภูเก็ตนะ สมัครไว้แล้วและเขาก็รับเข้าทำงานแล้วด้วย” “อ้าวเหรอ ทำไมแกไม่บอกฉันบ้าง ฉันจะได้ไปกับแกด้วย” “แล้วแกคิดว่าที่บ้านแกจะยอมให้ไปเหรอตาล อีกอย่างพรีมไปทำงานนะไม่ได้ไปเที่ยวมันไม่สนุกหรอก” “ฉันทำได้น่าและอีกอย่างห่างกันตั้งหลายเดือนฉันก็คิดถึงแกแย่นะสิ” “ก็โทรหาสิ โทรศัพท์ก็มีโทรแบบเห็นหน้าก็ได้ ไม่ได้ไปอยู่ในที่ที่ติดต่อไม่ได้สักหน่อย” “เออ ๆ ยอมแกก็ได้ ว่าแต่ว่าทำไมแกไปไกลจังตั้งภูเก็ตแนะ” “ไม่อยากกลับบ้านนะพ่อโทรมาบ่นว่าคิดถึงอยากให้กลับไปอยู่บ้านช่วงปิดเทอม แกก็รู้ว่าพรีมไม่อยากกลับเพราะอะไร” “เออ ๆ ฉันเข้าใจ ว่าแต่แกจะไปเมื่อไหร่” “หลังสอบเสร็จก็ไปเลย” “เห้อ...... แต่ฉันก็ยังเป็นห่วงแกอยู่ดีนะไปอยู่คนเดียวมันอันตราย” “พรีมสัญญาว่าจะดูแลตัวเองอย่างดีเลยและจะโทรหาตาลบ่อย ๆ ด้วย” “เออก็ได้ ฉันทำอะไรไม่ได้แล้วนิก็แกตัดสินใจไปแล้ว” พรีมยิ้มหวานให้ลูกตาลเพื่อนรักของเธอ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายแสดงให้เห็นถึงความเป็นห่วงเธอออกมาชัดเจน ไม่ใช่เธออยากห่างเพื่อนคนนี้แต่เธอมีความจำเป็นและไม่อยากเป็นภาระใคร เธอแค่อยากไปหาประสบการณ์และไม่อยากกลับไปเจอปัญหาเดิม ๆ ที่บ้านเท่านั้นเอง เมื่อถึงวันเดินทางลูกตาลขับรถมาส่งพรีมที่สนามบิน ตลอดทางที่ขับรถและเดินเข้ามาในอาคารผู้โดยสาร ลูกตาลก็พูดเตือนเธอให้ระวังตัวตลอดทางซ้ำไปซ้ำมาจนพรีมอดไม่ได้ที่จะพูดขัดขึ้นบ้างในบางครั้งแต่ก็ไม่ได้สร้างความโกรธอะไรให้ทั้งคู่ พรีมเข้าใจดีถึงความเป็นห่วงของเพื่อนที่มีให้ตนเอง ในความโชคร้ายที่เธอเจอก็ยังมีความโชคดีที่มีเพื่อนที่รักอย่างลูกตาลเธออยู่ข้าง ๆ เสมอ “พรีมต้องไปแล้ว” “เออ ๆ ถึงแล้วโทรบอกด้วยนะ” “จ๊ะ ไปนะบาย” “บาย” ทันทีที่ได้ยินเสียงประกาศเรียกผู้โดยสารขึ้นเครื่องครั้งสุดท้ายพรีมเข้าไปกอดลูกตาลพร้อมบอกลาก่อนจะเดินเข้าไปด้านในทางเดินสำหรับผู้โดยสารไปจะขึ้นเครื่องเท่านั้น หลังจากที่ลงเครื่องพรีมก็นั่งรถรับจ้างให้ไปส่งที่โรงแรมเมื่อถึงโรงแรมก็เดินเข้าไปติดต่อประชาสัมพันธ์พร้อมยื่นเอกสารการตอบรับเข้าทำงานให้ จากนั้นก็มีคนพาเธอไปยังที่พักที่ทางโรงแรมมีไว้สำหรับพนักงาน เธอเดินสำรวจภายในห้องก่อนจะเริ่มจัดข้าวของให้เข้าที่ซึ่งเธอไม่ได้เอาอะไรมาเยอะนอกจากเสื้อผ้าของใช้ส่วนตัวนิดหน่อย หลังจากจัดของเสร็จก็รีบโทรหาลูกตาลทันทีคุยกันได้ไม่นานเธอก็ขอตัวไปพักผ่อนเพื่อเตรียมตัวเริ่มทำงานในวันพรุ่งนี้