Walang emosyon sa aking mukha nang lumapit ako kung nasaan si Galeno. Ibinigay ko sa kaniya ang thumb drive na nakuha ko. Nakangisi siya nang tanggapin niya iyon, pagkatapos ay ipinasok niya iyon sa kaniyang bulsa. Tumayo ako ng tuwid na akala mo ay walang nangyari na pagpaslang kanina. Nakabalik na kami dito sa kaniyang mansyon dito sa Antipolo. Nakapagpalit na din ako ng damit. Panay papuri niya sa akin, kasiyahan ang nababasa ko sa kaniyang mukha. Pinili ko nalang na huwag na itindihin pa 'yon.
"Uuwi na ako." malamig kong turan saka tinalikuan ko siya. Tutal naman ay tapos na ang trabaho ko sa kaniya.
"Ipapahatid na kita."
"Hindi na kailangan. Kaya ko ang sarili ko." dire-diretso pa rin ang paglalakad ko. Iniwan ko siya sa kaniyang opisina hanggang sa tagumpay akong nakalabas. Hindi ko pinansin ang dalawang tauhan niya na nagbabantay sa magkabilang gilid ng pinto ng opisina.
Nagtiim-bagang ako habang patuloy ako naglalakad hanggang sa marating ko ang gate at nakalabas ako. Naglakad pa ako para makalabas sa subdivision na ito.
**
Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng mansyon ni Vander. Tumambad sa akin ang bulwagan na walang katao-tao. Kasalukuyan kong suot ay puting tshirt at skinny jeans. Nakasumbrero din ako para hindi ako mahagip ng cctv kung mayroon man. Alam kong magtataka si Vander kung bakit ganito ang suot ko pauwi, mag-iisip nalang ako kung ano ang magiging palusot ko. Pero bago 'yan, dumiretso muna ako sa guest room upang maligo at makapagbihis na.
Itinapat ko ang sarili ko sa shower. Nakatingin lang ako sa sahig habang dinadama ko ang malamig na tubig sa aking balat. Hindi ko akalain na hanggang ngayon ay nagagawa ko pa rin kumitil ng buhay ng iba. Ipinangako ko noon na hinding-hindi ko na gagawin 'yon, pero anong ginawa ko? Kinain ko lang kung anong sinabi ko. Hindi ko nagawa. Sa makatuwid, drawing lang. Pero kung hindi ko susundin kung ano ang nanaisin ni Galeno, tiyak malalaman niya ang tungkol kay Vander. At hinding hindi ko papayagan na mangyari 'yon. Kung tinanggap ko ang alok niya na ipapahatid niya ako, paniguradong malalaman ng tauhan niya kung saan ako ngayon nakatira. Kung papahiramin naman niya ako ng sasakyan, hindi ako nagkakamali na may tracking device ang sasakyan na 'yon.
Pagkatapos kong maligo ay lumabas ako ng kuwarto na ang tanging nakabalot lang sa aking katawan ay ang kimono robe, wala rin akong sapin sa paa kaya nakayapak lang akong naglalakad sa loob ng mansyon na ito. Sinubukan kong sumilip kung nasa study room si Vander. Bago ko man marating 'yon ay nakita ko ang ilalim ng pinto ay walang ilaw. Hindi na ako natuloy pa doon, sa halip ay sinubukan ko siyang puntahan sa kaniyang silid. Nasabi din niya sa akin kung nasaan ang kuwarto niya kaya hindi ako mahihirapang hanapin iyon kahit na ang daming guest room dito.
Tumigil lang ako sa paglalakad nang makita ko ang ilalim ng pinto ng kaniyang kuwarto ay nakabukas ang ilaw. Ipinagpatuloy ko pa ang paglalakad ko. Sinubukan kong ipihit nag doorknob. Nakabukas ito. Maingat ko ito naitulak hanggang sa tumambad sa akin si Vander na mahimbing na natutulog sa kaniyang kama. Ito ang unang beses na makikita ko siyang matutulog.
Humakbang ako palapit sa kama. Nakabukas naman ang lampshade. Umupo ako sa sahig ng silid na ito at ipinatong ko ang mga braso ko sa gilid ng kama. Pinagmasdan kong mabuti ang mukha ni Vander. Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko ay nakahinga ako ng maluwag nang makita kong mahimbing ang kaniyang tulog. Pakiramdam ko ay maayos siya dito. Kahit ang totoo niyan ay natatakot ako sa oras na malaman ni Galeno tungkol sa kaniya.
Ayoko siyang madamay. Natatakot ako na may mangyari sa kaniya na masama...
Kusang gumalaw ang katawan ko. Walang sabi na umupo ako sa kaniyang ibabaw. Pinagmamasdan ko siyang natutulog sa ganitong posisyon.
Umungol siya at bahagyang gumalaw. Dahan-dahan niyang idinilat ang kaniyang mga mata hanggang sa nanlaki ang mga iyon. "S-Shantal—"
Biglang inilapit ang aking mukha sa kaniya na mas lalo niya ikinagulat. "I'm home, Vander..." mahina kong saad. "...And safe."
Ilang segundo pa siyang tumitig sa akin na hindi makapaniwala. "I... See..." ang tangi niyang nasabi.
Itinapat ko ang aking bibig sa kaniyang tainga. "I can't sleep, Vander. And you're the one who made my night peaceful..." bulong ko.
Tuluyang siyang gumalaw. Bumangon siya't sumandal siya sa headboard ng kaniyang kama. "What do you mean?"
Alam kong nagtataka na siya sa kung anong ikinikilos ko. Hindi matanggal ang titig ko sa kaniya. "I want my first kiss to be long but gentle, soft but glorious... Most of all, I want it to be with you, Vander." namamaos kong sambit. "Can you do that for me? Because I need you... Right now."
Wala akong nakuhang salita mula sa kaniya. Bigla niyang pinulupot ng isang braso niya ang bewang ko upang mas lalo pa ako mapalapit sa kaniya, kasabay na sinunggaban niya ang mga labi ko na walang pasabi. So should I take this as his answer?
Marahan kong ipinikit ang aking mga mata habang dinadama ko ang kaniyang mga labi. Talagang ginagawa niya ang gusto ko. His tongue explore my mouth gently, even his hands, kung saan-saan na ito nakarating pero wala akong nararamdaman na pinupwersa niya ako, sa katunayan pa nga ay parang ingat na ingat siya sa tuwing hinahawakan niya ako. Para bang ayaw niya akong masugatan o anuman. Dahil d'yan ay mas lalo bumilis ang t***k ng puso ko.
Nang humiwalay ang mga labi namin ay napatili lang ako nang mabilis niya akong inihiga sa kama. Siya naman ngayon ang nasa ibabaw ko. Nagtama ang mga tingin namin. I don't know, his gentle brown eyes were very captivating. Ang sarap tingnan lalo na sa pagkakataon na ito. Hinayaan niyang panoorin ko siya habang hinuhubad niya ang kaniyang damit. Idinikit niya ang kaniyang katawan sa akin. Mas lalo ako naramdaman ang init na dahilan upang tumindig ang balahibo ko. Lihim ako napalunok nang sinimulan na niyang halik-halikan ang iba't ibang parte ng aking katawan. Napapikit ako't hindi ko maiwasang hindi mapaungol sa bawat sensasyon na ibinibigay niya sa akin. Every kisses he plant on my skin really gives a chill on my spine. Napapaliyad pa ako nang hindi ko namamalayan.
"V-Vander..." hindi ko mapigilang tawagin ang kaniyang pangalan.
"Yes, my cold lady?" may halong lambing 'yon.
Tumingin ako sa kaniya. "I...." halos kapusin ako ng hininga.
"I...?"
"I want you..."
"Sure, my cold lady." muli niyang inangkin ang aking mga labi. He grope my breasts gently and arouse and he grind his erection against me. Damn it.
Hinatak niya ang tali sa kimono robe ko hanggang sa tuluyan itong lumuwag. Tumambad sa kaniya ang aking katawan. Pinapanood ko kung ano ang magiging reaksyon niya. Kita ko kung papaano siya namangha nang makita niya ang kabuuan ko, lalo na't wala akong suot na bra at panty ngayon. Sinadya ko 'yon para ngayong gabi. Kita ko kung papaano siya napamura lalo na't hawak ko ang kaniya, pinaglalaruan ko pero nakatitig pa rin ako sa kaniya. Pinaglalaruan ko din ang akin kaya mas lalo siya nawindang sa pinaggagawa ko. Because maybe I have an experience or something?
"Shan, if there's something more you want..." he muttered in my ear, his breath hot on my skin. "All you have to do is ask."
"Take me, Vander." walang gatol kong sambit. There's no need to hide how I feel right now. Kung ano ang nararamdaman ko kanina habang nasa party ako't kasama si Galeno, hindi ko maipagkaila na si Vander nga ang laman ng isipan ko ngayon.
And he did. The walls of my s*x are positively alive. I am f*****g soaked! Until I feel him inside of me. Hindi ko mapigilang mapasinghap. He plant a kiss on my forehead before he go on. Halos mapunit na ang aking pang-ibabang labi habang gumagalaw siya sa ibabaw ko. Pabilis nang pabilis, padiin nang padiin. Mas lalo bumabaon ang kuko ko sa kaniyang balat.
"I love you..." he said over and over again
"I... Love you...Too." dahil sa bugso ng damdamin ay nasambit ko ang kataga na 'yon hanggang sa naramdaman ko ang mainit na likido sa loob ko.
We both grunting and he falls beside me. Yumakap siya sa akin. Dahil din sa pagod ay hindi na rin namin namalayan na pareho na kami nakatulog ng gabing 'yon. Hinding hindi ko pinagsisihan na ibibigay ko kay Vander ang aking puso't kaluluwa.
**
Nagising ako na wala na si Vander sa tabi ko. Bumangon ako. Napagtanto ko na wala pa akong saplot at tanging kumot lang ang nagtatakip ng aking kahuburan. Hinahanap ng paningin ko ang kimono robe ko. Dahil medyo malabo pa ang paningin ko lalo na kung bagong gising ako ay hindi ko na mahanap. Kaya ang puting polo shirt nalang ang pinili kong suotin. Naghilamos at nagtooth brush muna bago ako lumabas ng kuwarto.
Wala parin akong sapin sa paa habang naglalakad ako patungo sa kusina. Medyo malapit na ako nang marinig kong may nagluluto. Sumilip ako kung si Vander nga ba ang nagluluto—at hindi nga ako nagkakamali. Likod palang ay kilala kong siya ito. Hindi ako nagdalawang-isip na pumasok sa loob.
"Good morning," masayang bati ko sa kaniya.
Lumingon siya sa akin. "Oh, good morning, my cold lady." masayang bati niya sa akin. Nakatopless siya pero may suot siyang apron. Kasalukuyan siyang nagluluto ng bacon.
Nilapitan ko siya. Lumiyad ako't ngumuso sa kaniya. Medyo nagtaka siya sa ikinilos ko.
"My cold lady?"
"Vander, nagpalitan na tayo ng I love you sa isa't isa kagabi, hindi ba, ibig sabihin, tayo na?" tanong ko. "So, I want a kiss from you."
Parang sinisink in pa niya kung ano ang mga pinagsasabi ko. Unti-unti lumapad ang ngiti sa kaniyang mga labi. Tila bang tuwang-tuwa siya. Binitawan niya ang kaniyang niluluto saka ikinulong niya ang mukha ko upang gawaran niya ako ng halik sa labi. "Mas lalo mo ako pinasaya sa sinabi mo, my cold lady."
"Same here." malamig kong sabi pero hinahanap ng mga mata ko kung nasaan ang coffee maker. "I'll make some coffee for us."
"Sure, my cold lady." malambing niyang sabi saka binalikan niya ang kaniyang pagluluto.
Ilang minuto din ay tapos na ako gumawa ng kape. Nagsalin ako sa dalawang coffee mug. Ipinatong ko ang mga ito sa mesa, tapos na din sa pagluluto si Vander. Nakahanda na ang almusal sa mesa. Hahatakin ko na sana ang upuan para makaupo na pero inagaw niya iyon sa akin. Siya ang humila ng upuan at pinaupo niya ako. Hindi ako umupo. Humalukipkip pa akong tumingin sa kaniya, tumalikwas pa ang isang kilay ko. Kita ko kung papaano siya nagtaka sa inakto ko. Imbis ay hinawakan ko ang isa niyang kamay at siya ang pinaupo ko sa naturang upuan. Ako naman ay umupo sa kaniyang kandungan.
"Fiancee mo ako, hindi ba? Kailangan na natin magpraktis kung papaano kumain sa iisang plato." bigla kong sabi, ako na din ang naglalagay ng pagkain sa plato.
"Shan..." nahihimigan ko sa boses niya na hindi makapaniwala sa pinanggaggawa ko. "Parang nitong nakaraan lang, panay iwas mo sa akin na akala mo may sakit ako. Pero ngayon..."
"People changed, Vander." malamig kong turan.
"Pero seryoso kang sa engaement thingy?"
Bumaling ako sa kaniya. "Yeah."
"Papaano kung magbabago ang isip mo?"
"Bakit magbabago ang isip ko kung ikaw naman ang papakasalan ko, Vander? Kung ang isang tulad mo na tanggap ako, bakit sasayangin ko pa?" ako naman ang nagtanong.
Natigilan siya sa sinabi ko.
Yumapos ako sa kaniyang leeg, tumitig ako sa kaniya nang diretso sa kaniyang mga mata. "Vander, you showed me how it is to be loved. And what we did last night, hinding hindi ko pagsisihan 'yon, pero kung hindi talaga kita deserved, it's okay. Atleast, I learned how to love that I've never felt before."
Kinagat niya ang kaniyang labi. Dumapo ang palad niya sa aking binti. Ramdam ko ang init doon. "You never lose by loving, Shan. So don't holding back because I will, too." then he kiss my temple.
"I promise." hinalikan ko naman ang tungki ng kaniyang ilong. Muli kami nagkatitigan. "And you make me smile, thank you..." sabi ko saka gumuhit ang ngiti sa aking labi.
Napatulala siya, akala mo nakakita ng multo. "I-is this real...?"
Lumakas ang utas ko. "Of couse. Tao din ako, Vander. So, after work... Let's have a dinner date or...?" binigyan ko siya ng isang nakapang-akit na ngiti.
Natawa na din siya. "What my bride to be wants, I will probably give it to make her happy." kinagat niya ang kaniyang labi. "Damn, when you smiled at me, I couldn't keep my heart from racing, Shan. I couldn't stop myself from falling in love with you so hard."
Hindi mawala ang matamis kong ngiti. "I'm inlove with you too, Vander."