"Siz, tanışıyor musunuz?" diye sordu usulca. Gözlerini kırpmadan ikili arasında getirip götürürken Canan'ın sessizliğine Erdi de katılıyordu. Fakat bakışlar genç kadının aksine daha rahat, daha meydan okuyan bir haldeydi.
Canan'ınsa düşünceleri gözlerine yansımış gibi onu geriye çekiyor, Erdi'nin rahatlığını kendi çekingenliğiyle ön plana davet ediyordu.
Onunla tanışıyor olması, eskilerde kaldığı anlamına gelmezdi.
O yüzden elinden gelen en çabuk şekilde kendine gelme dürtüsüyle saçını omzundan geriye atıp harekete geçti.
Üzerinden çekilmeyen gözlerin ise eskiye nazaran hiçbir farkı yoktu.
Sanki hala beş yıl öncesindeydi de, aynı heves, aynı hisle bakıyordu.
Ama sorun da buydu ya.
O beş yıl, çoktan geride kalmıştı.
Tabii bir şeyde haklıydı.
Erdi değişmezdi.
Asla değişmez!
"Eskid
