บทที่ 6 ลูกชาย
1251 Words
"อ้าวตาวินลืมอะไรหรือเปล่า"
"เปล่าครับแม่ ผมแค่จะกลับมาทานมื้อกลางวันที่บ้าน"
"หืมม" คนเป็นแม่งงหนักแต่ความงงนั้นก็หายไปเมื่อหนูโรสนั้นเดินเข้ามา
"อ๋อ กลับมาทานข้าวกับเมียนี่เอง"
"ครับผม" คนหน้ามึนยอมรับตรงๆและเดินตรงเข้าไปหาหญิงสาวทันที คุณหญิงวิภาได้แต่ยิ้มขำให้กับลูกชายคนโตของตน ลูกเธอค่อยๆเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อครอบครัวน้อยๆของตนสินะ นางเองเป็นแม่นางก็ภูมิใจ
"อะไรครับนั่น"
"ก็เห็นอยู่จะถามทำไมละคะ"
"โถว่ ใจร้ายจังเลยนะครับ พี่แค่อยากรู้ว่าโรสทำเองหรือเปล่า"
"ค่ะ ทำเอง"
"จริงหรอครับ เก่งจริงๆเลย หน้าตาก็สวยงานบ้านก็ที่หนึ่งเลย ฟอดด" พบคนคลั่งรักสินะตอนนี้
"พี่วิน!" สาวเจ้าอายม้วนเพราะตอนนี้ไม่ได้อยู่กันแค่สองคน แต่ถึงอยู่ด้วยกันเธอก็ไม่ยอมหรอกนะไอ้คนฉวยโอกาส คิดแล้วมันน่าตีจริงๆ
"เบาลูกเบาครับ แม่อยู่ตรงนี้ทั้งคนนะ ยัยสมรก็อยู่"
"ไม่เห็นอะไรเลยค่ะคุณวิน สมรไม่เห็นอะไรเลย" สาวใช้รีบยกมือปิดหน้าปิดตาพร้อมทั้งบอกขำๆว่าตนนั้นไม่เห็นเลยจริงๆ
"ดูๆหนูโรสเขินจะแย่แล้ว อย่าแกล้งลูกสาวฉันสิ"
"ลูกสาวแม่ที่ไหนละครับ นี่ลูกสะใภ้คนสวยตั้งหาก"
"จ้า พ่อคนหลงเมีย มาทานข้าวกันก่อนเถอะเดี๋ยวจะไม่ร้อน"
"ค่ะ/ครับ"
เมื่อรับประทานมาได้สักพักหญิงสาวก็เริ่มรู้สึกว่าเธอจะไม่ไหวกับกลิ่นปลานิ่งที่แม่ของชายหนุ่มตั้งใจทำให้เธอทานเธอจึงขอให้ชายหนุ่มไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อน
"พี่วินไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อนโรสหน่อยค่ะ"
"ได้สิครับ แม่ครับผมขอพาโรสไปเข้าห้องน้ำแปบนึงนะครับ น้องโรสกลัวล้มครับ"
"ไปสิลูก ไม่ต้องขอแม่หรอกนะ"
"มีอะไรหรือป่าวครับ อาหารอร่อยไหมครับ"
"โรสเหม็นปลาค่ะ"
"อ่อ ถึงว่าทานน้อย"
"โรสรู้สึกคลื่นไส้ แต่ไม่กล้าที่จะขยับจานออก กลัวคุณแม่ท่านน้อยใจ"
"เรื่องแค่นี้เองเดี๋ยวพี่จัดการให้ครับ สงสัยลูกพ่อจะไม่ชอบแน่ๆเลย" ปากพูดออกไปแต่มือตีเนียนลูบท้องของเธอเบาๆ เวลานี้หญิงสาวไม่มีอารมณ์จะมาตีมือชายหนุ่มหรอกเพราะเธอมึนหัว เมื่อกลับมาที่โต๊ะอีกครั้งชายหนุ่มก็เนียนๆจัดแจงยกจานปลาออกและดันถ้วยซุปเข้ามาแทน หญิงสาวเมื่อไม่ได้กลิ่นอาการก็เริ่มดีขึ้น
"อิ่มแล้วหรอลูก"
"อิ่มแล้วค่ะ อิ่มอีกต้องพุงแตกแน่ๆเลยค่ะ"
"ไม่ต้องห่วงครับแม่เดี๋ยวผมเตรียมนมไปให้น้องเองครับ มาครับพี่พาไปพักบนห้องดีกว่า"
"ไปๆลูก คนท้องต้องพักผ่อนมากๆหน่อย"
"ค่ะคุณแม่"
"ไม่ต้องประคองแล้วค่ะ"
"ได้ไงครับ พี่ทำดีกับโรสไม่ใช่แค่ต่อหน้าแม่นะครับ เนาะลูกเนาะ พ่อดูแลแม่ดีใช่ไหมครับ"
"ค่ะๆงั้นก็รีบไปเถอะค่ะ" หญิงสาวหน้าแดงทุกครั้งที่เขาพูดเรื่องพ่อแม่ลูกอะไรทำนองนี้ จะให้ทำไงได้ก็ตอนนี้เธอยังไม่ชินนี่หน่า
"ไปทำงานได้แล้วค่ะ" หญิงสาวบอกกับชายหนุ่มเพราะตั้งแต่พาเธอมานอน ห่มผ้าให้ เขาก็ไปนั่งที่โซฟาจับจ้องเธอไม่วางตาแล้วอย่างนี้เธอจะหลับลงได้ยังไงกัน
"ก็ได้ครับ แล้วพี่จะรีบกลับนะ"
"งานเยอะก็ไม่ต้องรีบหรอกนะคะ"
"อยู่นานไม่ได้หรอกครับเดี๋ยวคนแถวนี้คิดถึง"
"ฮึ หลงเองอีกแล้วนะคะ"
"ฮ่าๆ ไม่ได้หลงตัวเองครับ หลงเมียตั้งหาก" หญิงสาวอ้าปากค้างไม่คิดว่าเขาจะหยอดได้บ่อยขนาดนี้
"แมลงวันบินวนมาแล้วครับ" วินาทีนี้แหละเธอถึงได้หุบปากน้อยๆลง
"น่ารักจังครับ พี่ไปก่อนนะ"
"ไปเลยนะ" เธอซุกหน้าลงกับหมอนทันที แล้วเขาก็เดินออกไป แต่ที่ไหนได้ละกลิ่นของเขายังอยู่เต็มหมอนเลย เธอยอมรับเลยว่ากลิ่นนี้มันทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ว่าแล้วเธอก็ซุกซบมันอยู่อย่างนั้นจนหลับไปตอนไหนไม่รู้
แม้เธอจะรู้จักและมีความสัมพันธ์กับเขาด้วยความบังเอิญแต่เธอยอมรับว่าเขาเป็นผู้ชายที่ทำให้เธอใจเต้นไม่เป็นจังหวะเสมอ เขาดูแลเธอดีมาก ดีจนเธอเริ่มจะใจอ่อนรับเขาเข้ามาในหัวใจดวงน้อยๆของเธอ
วันนี้เธออายุครรภ์ประมาณสี่เดือนกว่าแล้ว คุณหมอนัดเธอมาตรวจ และแน่นอนว่าชายหนุ่มยิ่งต้องกระตือรือร้นมากกว่าเธอ แต่วันนี้เธอเองต้องผิดหวังเพราะเขาบอกว่าติดงานไม่สามารถพาเธอไปหาหมอได้ ใบหน้าของหญิงสาวจึงดูซึมลงไม่สดใสอย่างเคย โดยที่เธอไม่รู้ตัว
"สวัสดีค่ะน้องโรสวันนี้วินไม่ได้มาด้วยหรอคะ"
"ค่ะ พี่วินติดงาน"
"แย่จริงๆเลยวันนี้ดูเพศแท้ๆทำไมมาไม่ได้" เพื่อนสาวเห็นอาการของภรรยาเพื่อนก็รับรู้ได้ว่าเธอไม่แฮปปี้และอยากระบาย เธอจึงให้ชายหนุ่มเป็นเป้าหมาย
"ใช่ไหมคะพี่เกว จู่ๆก็บอกว่ามาด้วยไม่ได้"
"ใช่ค่ะ อย่างนี้น้องโรสต้องจัดการเลยนะคะ"
"ได้เลยค่ะ ให้นอนนอกห้องเลยดีไหมคะ"
"ดีเลยค่ะ ให้ยุงหามไปเลยดีกว่า"
"ฮ่าๆ" เสียงหัวเราะใสๆของสองสาวดังออกไปถึงข้างนอก
"มาดูเพศของหลานดีกว่าค่ะน้องโรส"
"ค่ะ" หญิงสาวเปิดเสื้อขึ้นให้คุณหมอทาเจลเย็นๆลงบนหน้าท้อง
"จะเริ่มตรวจแล้วนะคะ" เธอพยักหน้าหงึกๆยินดีเป็นอย่างยิ่ง
"ก๊อกๆ ขออนุญาตค่ะคุณหมอเกว" หมอเกวชะงักมือ
"ว่าไงคะ"
"สามีของคนไข้ขอเข้าดูการตรวจด้วยค่ะ"
"เชิญค่ะ ไหนบอกมาไม่ได้ไงละวิน"
"เรื่องสำคัญขนาดนี้ทำไมจะมาไม่ได้ล่ะ มาๆตรวจต่อเถอะ" แค่เขามาเธอก็ดีใจมากๆเลย มันเหมือนน้ำตาจะไกลออกมาเลย เธออ่อนไหวอะไรขนาดนี้เนี่ยแย่จริง
"ดูท่าน้องโรสจะคิดถึงแกมากนะวิน"
"ปะ เปล่านะคะ"
"คิดถึงพี่หรอครับ ฟอดด"
"พี่วิน! โรสอายพี่เกวนะ" ประโยคหลังหญิงสาวดุชายหนุ่มเสียงอ่อน
"ไม่โกรธพี่นะพี่มาแล้ว"
"หวานไม่เกรงใจคนโสดเลยนะคะเนี่ย"
"แกก็หาแฟนดีๆสักคนสิเกว"
"ถ้ามันหาง่ายก็คงดีน่ะสิ"
"ไม่ง่ายหรอก อยู่โชคชะตาล้วนๆจริงไหมครับโรส"
"ค่ะ" หญิงสาวพูดอย่างเขินๆ
"เอาล่ะๆเข้าเรื่องดีกว่า หลานน้าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายน้าา" คุณหมอตรวจวนๆที่หน้าท้องในที่สุดก็พบว่าเป็นเพศอะไร
"นั่นไงๆรู้แล้ว"
"เพศอะไรคะพี่เกว" คนเป็นแม่ถามอย่างตื่นเต้น
"ผู้ชายค่ะ เห็นตรงนี้ไหมคะ ชี้โด่ชัดเจนเลยฮ่าๆ"
"ฮ่าๆ จริงด้วยค่ะ"
"เหมือนพ่อไง ฮ่าๆ"
"คนบ้าทะลึ่ง"
"ทะลึ่งอะไรละครับ เรื่องจริงนี่หน่า"
- Writer
