บทที่ 20 วิทย์-สา

1348 Words

จากวันนั้นที่เพื่อนของชายหนุ่มขอให้น้องวาฬไปเป็นนายแบบให้ ก็ทำให้น้องวาฬมีคนรู้จักเพิ่มขึ้น ซึ่งทุกคนก็ดูเหมือนจะคอยซัพพอร์ตน้องตลอด ไม่ใช่แค่งานนั้นงานเดียวแต่มีงานอื่นๆติดต่อมาเพียบ จนชายหนุ่มกลัวลูกจะเหนื่อยเสียแล้ว ขอให้เธอหยุดรับงานบ้าง "ให้ลูกพักบ้างเถอะครับโรส" ชายหนุ่มลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวในขณะที่คู่แม่ลูกยังนอนกลิ้งไปมาบนเตียง "พี่วินไม่รู้อะไรซะแล้วเวลาที่ลูกไปถ่ายแบบลูกชอบมากค่ะ แกหัวเราะดี้ด้าใหญ่เลย" "คงเพราะมีคนมาเล่นด้วยเยอะมั้งครับ" "น่าจะใช่ค่ะ ทุกคนพยายามชวนลูกคุย ลูกก็คุยอ้อแอ้กลับไป บางคำฟังชัดบางคำก็ยังฟังไม่รู้เรื่องว่าลูกจะสื่ออะไร" "มา มา" "ว่าไงครับลูก หืมม ฟอด" "กอๆ" "กอดหรอลูก วันนี้อ้อนแม่แต่เช้าเลยน้าา" สองแม่ลูกนอนพูดคุยบนเตียงนอนยังไม่ยอมลุกไปไหน เจ้าตัวน้อยทำท่าจะซุกเข้าอกแม่ คนเป็นพ่อเห็นรีบห้ามแต่มีหรือที่หนุ่มน้อยจะทำตาม "เฮ้ นั่นเมียพ่อนะ จะเกา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD