"Gabriel naman eh? Paniwalaan mo naman ako! Wala na talaga akong pagtingin kay Miguel. Wala na?" Sabi niya dito. Pero parang sarado ang isip nito. Hindi siya nito kinibo hanggang sa pagdating sa bahay. Kaya naman hindi niya napigilan ang sariling hindi masaktan at mapaluha.
Ang lamig ng tingin sa kaniya ni Gabriel. Sobrang sikip sa dibdib lang na ayaw siyang paniwalaan.
"Anong nangyari, ha? Bakit umiyak ka Sam?" Napayakap na lamang siya kay Gena at dun binuhos ang luha niya. Gusto niyang umiyak ng umiyak para mabawasan ang sakit sa puso niya.
"Galit sa akin si Gabriel... Gena? Ayaw niya maniwala mahal ko siya at hindi si Miguel pero... Ayaw niyang makinig! Nasasaktan ako dahil ang lamig ng tingin niya sa akin. Gena... Bakit sobrang sakit talaga dito!" Turo niya sa dibdib.
"Na saan ba
