Yakuza Royalties

Chapter 29 : Reality Hits

Third Persona's P. O. V

Nakaupo lamang sa veranda at tahimik na umiinom ng tea ang isang babae habang niraramdam ang sariwang hangin. Marami syang problemang inayos sa loob lang ng tatlong buwan at kalahati. Kinailangan nyang lumayo para walang ibang madamay. Naramdaman naman agad nya ang dalawang presensya papalapit sa kanya.

" Any news? "

Yumuko muna ang dalawa sa kanya kahit na hindi parin nya to binabalingan ng tingin at nanatili lang na naka tingin sa himpapawid.

" We did what you ordered us to do, hime. He's an imbecile at first, but at the end he crawled unto us like thick-witted parasite begging for mercy. "

Tumango lang ang ito sa sinabi ng lalake na katabi lang din ng isa pang babae. May binigay naman na folder sa kanya ang babae saka sya napatingin rito. Di na sya nag tanong pa dahil agad na nag salita ang babae at nag paliwanag.

" To let him stay alive he forfeited all his properties to us, my lady. He even offered to let him be one of your man , not just him, even Ilias. "

" Hmmp, Flavio and Ilias huh? Not bad. Two higher groups of assassin's begging for me to be their boss? Great. But for what use? "

Tanong nya na may patanong talaga sa mukha, at tumingin sa dalawa. Dahil totoo naman talaga na di nya alam kung saan sila gagamitin? Eh sila pa nga lang tatlo ang gumagawa ng mga bagay na dapat ay sinabi nya sa mga kaibigan nya at mga magulang ay di nya ginawa. Dahil gusto nya na sya ang mag linis ng mga kalat. Her two personal guards give her a shrugged, pano ba naman kasi nila sasagutin ang tanong ng lady nila?

" Oh well, just tell them I accept their begging's. Let them stay stand by. I might need them someday. Take care of those two, ahhh, injured man? You both know what you'll need to do, right? "

Agad naman silang yumuko rito para mag bigay galang.

" Affirmative "

They both approved in unison.

" Mymy! "

Napalingon naman sila sa isang bibong bata na tumatakbo papunta sa ina nito. Kasunod naman nito ang kanina pa nag babantay sa bata, kasama ang Yaya nito.

" Young master. "

Bumati din ang dalawa rito, na tinanguan lang din nito.

" Mwis Mymy! "

Paglalambing ng bata rito. Kaya nya to kinarga.

" I miss you too baby. Why are you and your papa here? "

Tumawa lang ang bata sa tanong nya. Kaya napatingin sya sa lalakeng kanina pa nakatingin sa kanila na nag pipigil ng tawa. Kaya agad tong napa taas ng dalawang kamay.

" What? O c'mon Candice. That champ cried and beg to me, he said he wanna to see you. And lady, it's just two house apart, a walking distance for crying out loud. "

Tawa lang to ng tawa. Pero sinamaan parin nya to ng tingin.

" Even so, I'm still working Ryle. "

Sasagot sana si Ryle rito pero...

" No! No! Wong mymy. "

Pareho silang napalingon sa bata. Malaki na to at minsan nakaka pagsalita na pero di naman maiintindihan minsan.

" Why is Mymy wrong? "

" Because Mymy's relaxing without baby Claude and Papa Ryle, right champ? "

Tango naman ng tango ang bata rito kaya napa iling nalang sya. Binalingan na lamang nya ng tingin ang dalawang nag aantay lang sa iuutos nya.

" You can go. I already told you what you have to do. I'll call you when I need something. "

Pareho naman tong tumango at parang bula na nawala. Na sya namang ikinamangha ng bata.

" Mymy! Pop! Popopop! "

Tuwang tuwa pa na sabi ng bata.

" Is it done? "

Tumango naman sya sa tanong nito sa kanya. Huminga muna ng malalim si Ryle saka nag tanong ulit.

" Are you ready to go back then? "

Dahil sa tanong nito sa kanya ay medyo natigilan sya. Oo nga pala, kailangan nya palang bumalik dahil tapos na ang mission nya rito. Kaya tumingin sya sa katabi at tumango.

" I guess so. "

Niyakap naman sya nito at saka hinalikan sa noo. Kaya sya napangiti.

" You don't have to worry, I'll be by your side. Oh well, even if you did make me search for you for almost half a month. Though, I'm still greatful I'm the first person you called. You don't even how scared I was when I faced your parents, especially your dad. Tch. "

" Yeah, I did laugh out loud at your back at that time. "

Agad naman syang pinisil nito sa pisngi kaya sya napa aray.

" Hey champ, are you ready to go back to Philippines? "

Malalim ang inisip nya na naka tingin sa dalawa. May tanong sa isip. Kung ano ba ang mang yayare, at kung ano ang nangyayare sa loob ng halos tatlong buwan nilang niwala.

Xavier Skylex POV

It's been three months and 2 weeks since Khera was gone. Lahat na ata ng lugar ay pinapahanap ko, nag utos pa ako sa mga tauhan namin. Pero wala, mahirao syang mahuli. Alam ko naman na ayaw nyang mag pakita sakin. I don't don't what just happened within this past months. Within those months, I'm always confused, blank, can't communicate properly, I'm always absent minded, and I even can't take care of my own girlfriend properly. Yes, we're always together, but, my minds been floating somewhere. I don't even know what's happening to me. Until the reality slaps me hard. When Maine confronted me.

( F. L. A. S. H B. A. C. K)

Napatingin ako sa maraming pagkain na nakalatag sa may tela. Hindi ko alam na plano nya palang mag picnic. Or hindi ko lang talaga napansin ang mga dala nya kanina. Maski nga ang pag latag at pag ayos nya sa lahat ng yun ay di ko napansin, o, talagang nawala sa isip ko na mag kasama pala kami ni Maine? Maski ako ay wala nang alam sa nangyayare sakin.

" Come here babe! "

Hinila nya naman ako paupo. Nag lagay sya ng mga pagkain sa plate. At saka ako susubuan sana pero wala talaga akong gana na kumain.

" Please eat Xav. I know you haven't eaten yet. And you didn't even eat for three days. "

" I'm fine Maine. "

Huminga nalang sya ng malalim at saka ibinaba ang plato. At tumingin sakin ng deritso.

" Xavier Skylex, do you really think I didn't know what's going on to you? You keep on saying you're fine but heck! Is that look fine to you? You can't even pass to that word Xavier. You keep on skipping meals, kung kakain man lang, sobrang liit lang. You're always absent minded, everytime we're together you're thinking about something who knows what. You'll act blankly like I'm not even beside you. You don't even know how much I am hurting just looking at you doing that. To be frank? I am no longer hurt because I feel jealous. I am fvcking hurt because I can no longer see the real Xavier! This is not even you. Please, bring back my Xavier. "

Ani nya habang niyuyogyog ako. Nakatuon lang ang atensyon ko sa kanya. Umiiyak na sya ngayon. At dahil sa mga sinabi nya ay para akong nasapak ng bala ilang beses. Hindi ko alam na may nasasaktan na pala ako sa mga kinikilos kong pati ako ay di na maintindihan at di ko na din alam. Kaya niyakap ko sya ng mahigpit habang umiiyak sya. Ayaw kong nakikitang umiiyak si Maine.

" I .. I'm sorry... I'm so sorry Maine. Alam ko... ang gago ko.... Ang gago gago ko! I hurt you again. I'm a bastard, I don't deserve your tears. Please don't cry. I hate seeing you cry. "

Pinatahan ko sya, totoo naman kasi ang mga sinabi ko. Ang gago ko. Dalawang babae na ang sinaktan ko. Kulang pa ata ang mga suntok na natanggap ko sa mga nagawa ko eh.

" Xav, you know that you're so important to me right? We even became best friends first before we get into this relationship. And you know that I would do anything that can make you happy. I think I know more about your feelings than you do. Just stop denying what you feel inside, stop pretending and stop being stupid. You already know what you truly feel but you just can't accept it. You know what? I do look more like your sister than a girlfriend, tsk. "

Pinitik nya naman ang noo ko kaya ako napagawak rito.

" Maine? "

" If you're afraid that I might get angry? Don't worry about me. For the days passing by looking and observing you? I already know Xav. I know that I am no longer the woman who holds your heart. Yes, I'll always be important to you, but it still has big difference between love. I may be your first love, but you have to accept it. I am no longer the one who's inside here. "

Turo nya sa dibdib ko. Dahil sa mga sinabi nya ay para naman akong natamaan ng mga bomba. She then hugged me, then give a pick kiss on my forehead, then tip of my nose, after that both of my cheeks and lastly, on my lips. She give me a kiss full of passion, longing, and love. Pagkatapos nya naman gawin yun ay sobrang tamis ng mga mata nyang nakatingin sakin.

" Let me be. It's my last kiss on you . And I wanna say my goodbye to you Xav. Now that I'm freeing you, don't you dare let other girls come to you like crazy dogs. I only freed you even if it hurts, just because I know you'll be in a good hands if you'll be with Mitzy. So don't waste my effort for nothing. "

( E. N. D of F. L. A. S. H B. L. A. C. K)

At yun nga ang nangyare samin. Di nga ako makapaniwala sa ginawa nya. Nangyare yun nong 1 month and a half simula nong mawala si Khera. Oo na para akong baliw sa one month na yun at pano pa kaya kung ngayong three months na? Pagkatapos pala naming mag break up ni Maine non ay umalis sila ng pinas ng family nya dahil urgent daw. At isa pa nag school semester break din good for a month.

.........

Kakauwi ko lang sa bahay galing sa UW. Nang pagka park ko ng sasakyan ko ay may nakita akong ibang kotse na nakatabi sa kung saan ako nag park. At kahit na nalilito ay lumabas na ako at pumasok sa loob ng mansion. Una ko namang nakita si Manang na iunuutusan ang mga katulong kung ano ano ang gagawin. Base sa mukha nya ay may pagka taranta na may along tuwa. Parang excited ganon?

" What's going on Manang? "

Kung hindi pa ako nag tanong ay di talaga nya ako mapapansin sa sobrang busy nya ba naman. Kitang kita ko nga ang mga pawis na tumutulo sa mukha nya kaya kinuha ko yung panyo ko at ipinunas ko nang mahinahon sa mukha ni Manang. Saglit naman syang nagulat don.

" Manang, haven't I told you many times na wag kang magpapawis masyado? Lalo na lage mong nakakalimutan na mag punas ng pawis. You might get sick. "

" Naku naman hijo. Pasenya na, makakalimutin na kasi si Manang mo. At saka lage ko namang daka ang pampunas ko, tignan mo pinunas mo pa sakin ang panyo mo. Lalabhan ko nalang mamaya, anak ah? "

Umiling naman ako. Simula nong masilang kami ni Xaviel ay si Manang Belen na ang nag alaga saming dalawa kaya parang ina na rin ang turing ko sa kanya. Namin.

" Anyway, what's happening here? Talo nyo pa si Flash sa pag mamadali nyo. "

Magsasalita na sana si Manang nong may sumagot naman sa likuran ko.

" It's been a long time, brother. "

Gulat akong napalingon sa likuran ko at nakita ko si Xaviel. Sa tatlong buwan nyang nawala, kasunod ng pagkawala ni Khera ay wala kaming komunikasyong dalawa. Kaya wala akong alam kung ano ang nangyayare sa kanya. Tanging kay Dad ko lang nalalaman kung anong kaganapan kay Xaviel. Ang nalaman ko lang ay halos isang buwan din syang nag hahanap kay Khera kung saan saan kasama ang mga tauhan ng Dad ni Khera . Until sa nawala din ang communication nya kay Dad. And now , ang biglaan nyang pagpakita? Sa tingin ko palang sa kanya ay marami din ang nag bago sa kanya.

" Yeah, it's been so long . You look..... great. "

Tinignan naman nya ako mula ulo hanggang paa. Inoobserbahan ako.

" Not really. And hey, you look, busted? "

Natahimik ang paligid, magkatinginan lang kami sa isa't isa. Sobrang lalim ng iniisip. Hanggang sa hinugot ko talaga ang lahat ng lakas ng loob ko para mag tanong sa kanya.

" Where is she? "

Dahil sa tanong ko ay napa buntong hininga na lamang sya.

" You'll know soon. I'm not planning to keep any secrets from you brother. Just give a whole day to rest, I'm really fvcking tired. I've been through a lot, I'll tell you. "

Pagkatapos nya akong tapikin sa balikat ay para syang batang nag lelekramo at naka taas pa ang dalawang kamay. Yung pagiging cool nya kanina ay biglang nawala at para syang ewan na paakyat sa hagdan. Napailing nalang ako nong biglang mag vibrate ang phone ko at walang tingin tingin ay sinagot ko to.

[ I'm already in the airport, would you pick me up? Please.]

Napangiti at napailing nalang ako ng wala sa oras. At saka nag mamadaling umalis.

Xaviel Rylex POV

Within this past three months, many things have happened. Ang daming nagbago. Isang buwan akong nag hanap kay Candice kasama ang mga tauhan ng dad nya , at utos din nya yun bilang Supremo. Di na talaga nila isinali pa si Xavier dito dahil gusto nila na makapag isip ang kapatid ko ng tama, they him to know his mistakes. Tama din naman ang ginawa nila, tignan nyo, para syang baliw na nag hahanap at isip ng isip kay Candice. Weird, but I don't feel any jealousy within me. At kung ano pa. I just love Candice, care for her and adore her, I want to protect her because she's important to me. She became my special person. Any deeper feelings? I don't know? . I think I just like to tease my little brother a bit. Pero lahat ng ginawa ko , mga sinabi ko, at kilos ko kay Candice. Lahat yun ay totoo, walang halong biro. Mahal ko si Candice, sobra sobra. Pero siguro, natanggap na noon pa ng puso at isipan ko , na hanggang dito lang ako, dahil iba ang magmamay ari sa kanya at hindi ako yun. That there's someone who's destined to her and it's not me. So from then on, I decided to stay by her side, protect her, care for her while that stupid brat woke up from his fantasies. Ganon ako kabait. . Anyway, yun nga, biglabigla nalang akong nakatanggap ng tawag from Candice. At don din ako nag simulang mawalan ng contact kina Dad. Dahil yun ang utos ni Candice, dahil nga nasa delikadong sitwasyon pa sya. She's on a medle of cleaning. And two months later sinabihan na nya ang parents nya sa kung ano mang tinatago nya. Akala ko nga mamamatay na ako don dahil sa galit ng Dad nya. Think of it, sya ang tatay pero ako pa ang mas naunang nakaka alam kung saan sya, and worst tinago ko pa sa kanila? Tsk. Buti nga di lumipad ang ulo ko non.

And here I am, being thankful for coming home with my head still intact on my body.

" Lutang ka ata ngayon dude? "

Nawala ako sa iniisip ko nong marinig ko ang boses ni Nix. Nandito pala kami ngayon sa bar na pagmamay ari lang nila.

" Oo nga, hey, why don't you just tell us what happened while you're away. "

Ani ni Ace na tinanguan naman ni Nix.

" Long story, I don't think I can tell it to you word by word. "

" Boring "

Hmmmp.. Sa sobrang haba nga kasi.

" Ewan ko sa inyo. Kwentuan nyo nalang nga ako sa mga kaganapan dito. "

Khera Mitzy Candice P. O. V

( blank AIRPORT)

We're already here inside the airport. Nauna na samin si Ryle dahil may kailangan silang pag usapan ni Dad nya. Kasama ko ngayon si Aiya na bitbit si Claude. Habang ang dalawa kong guardians AKA personal guards ay nauna na sa Villa.

" Greetings ,Young Lady. "

Tinanguan ko lang si Butler Gin na syang sumundo sa amin. Sya yung pinili ko dahil masyadong agaw atensyon kung yung dalawang PG ko ang pupunta dito. Kaya nga pinauna ko nalang. Nasa private plane sila, at ako publuc lang, gusto ko lang kasi para maiba.

" Hello Butler Gin. "

Mag sasalita pa sana sya nong agad tumunog ang dala nyang Ipad. Kaya sya umalis muna. Itinuon ko nalang din ang atensyon ko kay Claude. Abala ako sa pag punas ng labi nya dahil kumakain sya ng bear biscuits na bigaya sa kanya ng Papa Ryle nya.

" Young Lady, the Madame wants to talk to you. "

Napalingon ako kay Butler Gin at napatingin sa Ipad kaya tinanggap ko nalang. Naka video call pa talaga? Kaya napasimangot akong napaharap sa ina ko.

" What is it mom ? "

Nakasimangot parin ako. Kasi naman eh, okay sana kung sa phone. Kaso Ipad tong bitbit ko.

[ And what's with the frown, lady? Don't you want to talk to your mother now huh? I knew it, I should've come with you instead. Anytime soon, you'll think of doing something stupid again. ]

" Even if you do, you still can't mom. Dad won't let you go here without him. You're forever glued to him, remember? "

And now she's the one who's frowning and she even groaned.

[ Never mind, anyway, how are you there? Is my grandchild okay? He's not airsick, is he? ]

" Come down mom. We're fine. We just wanna go home and get some rest, okay? "

Nakita ko naman syang patango .

[ Okay, I'll hang up. Just be sure you won't do stupid things again. Khera Mitzy Candice, heed my word lady. If you don't want us to put chains on you. No reckless doings again, got that? ]

" Got it mom. "

Nakangiti ko pang sagot. Ganito naman kami lage eh. They keep on warning me but I'm too stubborn . Binigay ko naman kay Butler Gin ang Ipad.

" Dada! "

Natigilan ako dahil sa sinigaw ni Claude. Napatingin ako kay Claude na nakangiti at parang nananabik na nakatingin sa may likuran ko.

" Khera? ...... Is that really you? "

I can hear his voice crack. And I can also feel my heart beating fast. It beats faster and faster, hearing every steps he make. Until he's one ruler near me. I can feel it even if I won't look. Kaya wala na akong nagawa kundi ang lingunin sya. Tinignan ko sya ng mariin at saka tumango para bumati.

" It's been so long ,huh? It's nice to see you again Sky. "