Yakuza Royalties

Chapter 30: Never thought of

Khera Mitzy Candice POV

Kanina pa ako tahimik habang naka upo sa kama at saka maimtim na tinitignan ang natutulog na bata. Buti nga at naka tulog na sya. I don't know what I'd do to stop him from crying. He keeps on crying right when we left Sky at the airport. And yeah, about that guy. Yung line na yun lang ang lumabas sa bibig ko non. Gumawa pa ako ng rason para lang maka alis sa harapan nya dahil hindi ko na alam kung ano ang dapat kong gawin. Am I going to talk to him? Or, am I going to leave him? But my body just moved on it's own. Gumawa pa ng kung ano anong rason ang magaling kong bunganga. At yun nga. Just because of that scene. My dear son keeped on crying, weeping , asking why we leave his Dada again. And h*ll, I can't even think of any reason at that time. At kahit anong gawin ko na pagpapadahan sa kanya ay walang epekto. All he wanted is his Dada. That's why I called Ryle and asked for his help again. Even if I know he's with his buddies at the bar. Ryle then, came to my rescue. But, my son still cried and asked for his Dada while facing with his Papa. Gosh, he has his Papa Ryle now. But why does he keep on weeping for his Dada? Who even did nothing to him for those past months since the day Papa Chiro gave him to us? Well, yeah. I admitted that he did lots of things to my little monster. But that's all. It will never changed the fact that he didn't became the best Dad for Claude. On those days when I needed him the most? He's not there. Where Claude wanted to play with him? He's not even there. When we need him because our little boy's sick? We can't even find him. Of all that time, only Ryle stayed by our side.

I don't feel right to nag like this. And I don't want to keep on nagging either. But I can't help it. And I am just letting those emotions go. Baka naman gumaan ang pakiramdam ko pag ginawa ko yun. Medyo lang naman. Dahil gusto ko talaga mismo sa harapan ni Sky ko sabihin lahat ng yan. Anyways, about my little monster? Napatulog na naman sya sa wakas ni Ryle. Matagal nga lang dahil lage nyang hinahanap ang Dada nya.

" I'm not good at guessing, but I think our little champ wants to see his other dad, Xavier. He cries and begs to see him. Candice, what's your plan? "

I shrugged out of confusion. I don't think I can answer him properly. Knowing that I know what's on his mind right now. I can read through his face. He wants to ask me some questions that he knows I won't like. So he wanna find a good time.

"I know, Ryle. It's all so confusing. I don't even know what I should do. I'm scared to face him. I can't face him, not now. And I could never bring myself to do that. But I have a son who is attached to him. He's crying, begging me to let him see his father who's good for nothing. I don't know what to do."

I covered my face with my bare hands because of frustration. I can't believe I am acting like this. I never imagined acting like this. Not in a million times. But heck, what happened now?

Nilapitan naman ako ni Ryle at saka niyakap. Buti nalang at nandito si Ryle sa tabi ko. Dahil hindi ko talaga alam kung ano ang gagawin ko. Swear. I don't even know why am I like this towards that bastard man. Diba dapat sya pa tong maka ramdam ng ganito? Di naman ako yung gago samin eh. Sya yung gago! Pero bakit ako yung mukhang nagtatago? This is not right after all. It turned upside down. What the heck?

" I'm not the one who is supposed to feel and act this way. I'm not supposed to be the one who's hiding like a freak rat here? He should be! Right? ?"

Mabilis naman na tumango si Ryle. Niyugyog ko na kasi sya nong mag tanong ako.

" Hey, relax, it's going to be okay. You're not the one who should be hiding, he is. Walk confidently towards him and talk to him. You did nothing wrong, he did. Let him regret his actions. "

mmmp. I quite like his idea. I don't know, but the way we're acting? It's like we're just siblings planning some kind of mischief.

"You're correct, Ryle. I appreciate your help and support. I know that I can always rely on you."

Niyakap ko naman sya ng mahigpit. Ganon din naman sya sakin.

" Anytime, hime. "

Mula nong magtagal ang pag sasama namin. Candice o di kaya ay Hime ang tawag nya sakin. Pati sya ay napapatawag na rin sakin ng ganon. Only my elite friends call me Em, short for Empress. And the others are Hime or Young lady, Young Miss. Or what ever they like. I just let them be, anyway.

Xavier Skylex POV

I have been thinking about Khera ever since I arrived at the airport. I was supposed to pick up Maine, but she texted that she will have a hot coffee first, so I decided to follow her. I was about to enter the coffee shop when I heard a familiar voice. Sinundan ko kung saan yun. Palapit ng palapit, paklaro ng paklaro. Hanggang sa nakita ko ang likuran ng isang pamilyar na babaeng nakatalikod. Parang may kausap pa to sa phone or ano? Basta, di ko na yun binigyang pansin. At nanatili lang ang tingin ko sa likod nya. She has this copper blonde wavy long hair. Ngayon ko pa napansin na sobrang ganda pala talaga ng buhok nya.

" Dada!! "

Pati ako ay nagulat sa sigaw ng isang bata. I started to look where that voice came from. And there I saw the little guy. He never failed to amaze me. The way he looked at me with his baby-blue eyes. I can see the longing, excitement, and love through it. Bata pa nga lang sya, ay sobrang gwapo na nya. Lalo na sa dark golden brown nyang buhok. Pero napabaling ulit ang tingin ko sa babaeng nakatabon kay Claude nong makita kong napatigil to. At buong lakas ng loob akong nag salita.

" K-Khera? ...... Is that you? "

Ilang minuto pa syang nakatalikod sakin. Saka bumuntong hininga at dahan dahang humarap sakin. I was taken aback as soon as I saw her. Her sterling gray eyes met mine and suddenly my world seemed to come back into focus. I know I shouldn't feel this way, that I have no right to be greedy, but I can't help it. I feel frozen in place as she smiles at me and gives a slight wave of her hand.

" It's been a while, hasn't it? Nice to see you again, Sky. ?."

I was about to say something, but she spoke first, interrupting me.

" I'm sorry, but we have to leave now. We're all experiencing jet lag and need to rest. I'm sorry. I guess we'll see each other again."

Wala na akong ibang nagawa kundi ang tumango nalang. Alangan naman na pilitin ko syang makipag usap sakin diba? Kaya wala na akong nagawa kundi ang tignan nalang sya habang nag lalakad palayo sakin. Ilang minuto akong nakatulala at nakatingin lang sa pinag labasan nila. Hanggang sa makarinig ako ng palakpak. Kaya ako napalingon don at nakita ko si Maine na parang namamangha at di makapaniwalang pumapalakpak habang papalapit sakin. Habang kasunod naman nya ay ang lalakeng nag hihila ng trolley na puno ng maleta nya at kung ano pang gamit.

" Whoah. Is that the Xavier Skylex that I've known since kid? I don't think it is you. That Xavier won't wag its tail like a dog afraid of its owner. "

Tawa naman sya ng tawa habang inapalo palo pa ang balikat, o di kaya ay ang likod ko. Mula nong mag mutual break-up kami, ay pinapalabas na nya ang pagiging brutal nya. Two months nga syang nawala eh. Pero heto, pinag sasapak nya naman ako kakatawa nya sa pagdating palang nya ah.

" Ito ba ang pasalubong mo sakin? Sapak at batok? "

" Not really. But hey! You're really funny back there. Para kang asong baluktot ang buntot! Xav ah. Di ako nakipag hiwalay sayo para maging torpe ka. My God! You should've seen your face. That's not the great Xavier that I've known. Nasan na yung sobrang bilib sa sarili makakapagpasagot sya ng babae sa isang ngiti nya lang? Huh? "

Tumahimik nalang ako at di na sya sinagot. Sa lahat ba naman ng nagawa ko kay Khera. Do you think magagawa ko pa yun sa kanya?? Kung mapapatawad nya ako kung luluhod ako sa harapan nya? Gagawin ko yun! I just want her to forgive me. For being such a bastard. At kahit na di nya ako tanggapin ulit. Okay lang sakin. Mapatawad nya lang ako.

" Oh my, good heavens. Gosh, Xav? Chicky brat! You're not that die-hard in love with me back then. But now? You've gotta be kidding me. You're that truly madly badly in love with her?! How dare you. You're such a bastard Ex, huh? "

" I know, I am. No need to slap me with those words, Maine. "

Pailing iling naman sya habang hinihilot ang sentido nya.

" You're hard to solve, Xavier. "

" I agree with you. "

Hinila nya naman ako palabas. Saka ko na sya hinatid.

===========

It's already been two days since that night. At sa mga araw na dumaan ay nanatili lang ako sa kwarto ko. Ni hindi ako lumalabas ng kwarto. At pag oras na nang pag kain ay dinadalhan lang ako ng pagkain ni Manang Belen o hindi kaya ay ni Yaya Susan. Wala talaga ako sa huwesyo na lumabas. At wala din akong ka alam alam sa mga nangyayare sa labas. At wala na din akong paki alam tungkol don. If you think that I'm punishing myself? Well, I think I am. Deserve ko naman ang maging ganito. Gago ako eh.

" And here goes the baby dummy! "

Bigla akong napabalikwas ng bangon nong marahas na bumukas ang pinto ng kwarto ko. Gulat naman ako na napatingin sa kapatid ko na kala mo naman ay may auction at akala mo naman ay isa akong gamit na pinapakilala nya sa auction para e trade. Seryoso ba sya???

" Xavier Skylex Fuentabella Takishima! Bumangon ka dyan kung ayaw mo na ako mismo ang mag pabangon sayo. "

Halos lumuwa ang mga mata ko nong makita ko si Maine na humakbang papasok sa loob ng kwarto ko. At hindi lang yun. Mas lalo nanlaki ang mga mata ko na kulang nalang talaga ay malaglag ang mga eye balls ko sa sahig. Dahil sa bagay na dala dala nya. Itinuro nya pa to sakin.

" Pag di ka pa bumangon dyan. Swear, I will fvcking use this to shave that petty hair of yours. Don't make me start to count Xavier You won't like it. Trust me. "

Dali dali akong napabangon dahil sa kaba na baka tutuhanin nya ang sinabi nya. It's a d*mn fvcking grass cutter for crying out loud. At kung tutuhanin nya ang sinabi nya sakin. Magiging living laugh stock ako for sure. Napabaling naman ang tingin ko kay Xaviel na tawang tawa dahil sa nakikita.

" You're enjoying this, huh? ?"

" Sorry man, pppft. Di ko lang akalain na makikita ko ulit ang pagka brutal ni Riel. But I'm not sorry, after all you deserve that. "

" Damn you, bro! "

Tawa lang sya ng tawa kaya pumulot ako ng unan at ibinato deritso sana sa mukha nya. Pasalamat sya at naiwasan nya.

" Quit it, Viel. She's coming. "

Napahinto naman ang kapatid ko sa pag tawa at saka tumango kay Maine. At ako naman tong si tang na nalilito sa kung anong pinag uusapan nilang dalawa. Ang di ko lang alam ay kung bakit biglang bumilis ang t***k ng puso ko? Para akong kinakabahan na ewan. Kaya tumayo ako sa kama ko at lumapit sa kanilang dalawa.

" What are you talking about? Who's coming? "

Pareho naman silang napatingin sakin. Pero imbis na sagutin ako, ay nilingon pa ni Maine si Xaviel at saka tinaasan ng isang kilay. Kaya napa buntong hininga nalang to at tumango.

" Fine, fine. And how about you, brother? Would you like to take a bath on your own or should I assist you? "

" The h*cks with you? "

Umiling iling naman sya at saka ako nilapitan at hinila. Saka pinag tulakan papunta sa banyo ko, hanggang sa papasok don.

" Dress neatly to avoid looking unkept like a stray dog. "

At dahil nga mukhang ayaw nila akong tigilan. Ay ginawa ko nalang ang kung anong gusto nila. I don't know what they're planning pero ramdam ko na nakaka-kaba to. Sobrang lakas nga ng t***k ng dibdib ko dahil sa mga pinag gagawa nila. Lalo na sa mga pinag uusapan nila. Nong matapos ako sa pag ayos ng sarili ay lumabas na ako. Pero si Xaviel lang ang nakita ko. Hindi ko na nakita pa si Maine. Kaya napatingin ako kay Xaviel.

" Oh, no worries. Riel's with her. "

Kahit naguguluhan ay nag tanong parin ako.

" With whom? "

Ningitian lang nya naman ako ng nakaka loko. Sagot ba yun? Tsk. Kaya walang pag aalinlangan ay agad akong bumaba ng hagdan. Hanggang sa mkarinig ako ng mga ingay galing sa living room. Agad naman akong nag lakad patungo don. At agad din namang napako sa kinatatayuan ko nong makita ko ang kanina pang tinutukoy nila. Napapalibutan sya ngayon ng mga katulong kasama si Maine sa tabi nya lang. Isa din to sa di ko maintindihan. Bakit parang sobrang close na nila na para bang walang nangyare sa pagitan nilang dalawa?

" W-Why are you here? "

Agad naman silang natigilan lahat sa biglaang pagtatanong ko na dahilan kung bat sila napatingin sakin. Yung mga katulong na naka pansin ay nag si alisan na at nag si puntahan sa mga kailangan nilang gawin. Nakita ko din si Maine sa tabi na enjoy na enjoy sa nakikita nya. Pareho lang sila ni Xaviel, talaga bang natutuwa sila na makita akong ganito ka balisa?

" Dada!! "

Agad naman tumalon pababa si Claude mula sa pagkaka garga ni Khera sa kanya. At lumapit sakin saka ako niyakap ng mahigpit.

" Mwis you....Dada! "

Napangiti naman ako at saka ko kinarga si Claude. Halatang sobrang laki na nya. I bet di lang namin ma mamalayan ang mga araw at magiging dalawang taon na tong batang to.

" Am I now not allowed to go here? "

Nakakunot noong tanong nya sakin. Sobrang bilis ko rin namang umiling. Baka kasi iba ang nasa isip nya. Baka di na sya pumunta dito. Pano ko na sya makikita kung ganon? Pasalamat nga ako at nakita ko pa sya dito eh. Pero parang di naman ako ang pakay nya. Tingin ko ay ang kapatid ko ang dahilan kung bat sya narito.

" O-Of course! You're free to come here whenever you want, Khera. And I won't bother you if you don't want me to."

Mas lalo naman syang napakunot ng noo nya. May nasabi ba akong mali don?

"Whoa. You're scaring him, Mitz."

Nag pipigil na tawa ni Maine kaya sinamaan ko aya ng tingin. Agad naman syang napa peace sign sakin. What the h*ll happening with them? Bakit ganyan na sila kung umakto sa isa't isa? It looks like they're some kind of a long time buddy? Bumuntong hininga lang si Khera at saka nag lakad palapit sakin. And we're now 3 rulers apart from each other. Okay na to kesa naman nasa malayo sya sakin diba?

" Claude wants to be with you. I'll entrust you with him for now. Take good care of my son, please."

Tumango lang ako sa kanya, sa lahat ng mga itinugon nya sakin. At kung ano pa. Hanggang sa matigil ako dahil sa huling sinabi nya sakin.

" I'll pick him up later. Please don't forget all that I instructed you, Sky. I gotta go now. "

Nilapitan nya naman si Claude na karga karga ko at saka to hinalikan sa noo.

" I'll leave you to your Dada for now, okay? Behave and be good. Mimmy has to go somewhere with your Papa Ryle and Mama Xy. "

Agad akong napatingin kay Khera nong sabihin nya yun. I feel like they're hiding something from me. About Xaviel, sinabi na nya sakin lahat ng gusto kong malaman. Di ko sya tinantanan kahit na sinabi nya pang pagod sya o ano pang rason na meron sya. Kaya wala na syang ibang nagawa kundi ang sundin ang gusto ko. Pero, sina Maine at Khera? Ang agad agad na pagiging close nila? Hindi ko talaga alam kung anong nangyayare sa kanilang dalawa? Nakita ko namang nauna nang mag lakad sina Khera at Xaviel palabas. Pero nanatili lang si Maine at napatingin sakin. Ningitian nya naman ako na syang ikinakunot ng noo ko.

" I know you're confused. Just wait till I'll explain everything, Xav. "

Pagkatapos nyang ngumiti ay tumakbo na sya palabas at sumunod kina Khera. Alam kong susundin nya yung sinabi nya sakin kanina. Kaya panatag na ang loob ko. Ang tanging gagawin ko lang ay ang hintayin syang mag magpaliwanag sakin.

Xyriel Maine POV

Kanina pa ako napapa buntong hininga dahil sa nangyayare. Napapailing pa ako at napapahilot sa sentido ko na di makapaniwalang naka tingin sa lalakeng naka upo ngayon sa harapan ko at nakaupo pa sa single couch dito sa loob ng kwarto ko. Yup, nandito kami ngayon sa loob ng kwarto ko. As I lay down, I heard a knocking sound on the window.I didn't mind it at first and thought it was just some sort of animals. Pero nagulat nalang ako nong may biglang pumokpok ng mahina sa paa ko. Mahina lang na para lang maramdaman ko ng konte? So surprised by everything, I jumped down from my bed and observed my surroundings. Agad naman akong napa hawak sa dibdib ko nong makita ko ng klaro ang isang bulto na nakatayo sa gilid ng kama ko. Di ako makapaniwalang naka tingin sa taong naka tayo nong makilala ko kung sino to.

" Are you freak*n kidding me? What the h*ll are you even doing here, Xavier?! I almost got a heart attack because of you bastard! "

Sinugod ko naman sya sabay sapak sa dibdib nya. Mataas syang lalake eh, tas ako? Di nasali sa mga binayayaan ng height ?. Well, di naman sa sobrang baba ko talaga. Sakto lang naman. Pero pag pinag sama kami ni Mitzy, mas mataas talaga sya sakin. Okay na yun, at least cute pa rin ako. I have light auburn straight long hair with my cute bangs. Silky white skin and light brown irises. Kaya kahit di ako pinag pala masyado sa height, pinag pala naman siguro ako sa appearance diba? Teka, mabalik nga tayo sa lalakeng to.

" Ano bang ginagawa mo dito ah? Kitang kita mo ba kung anong oras na? It's past 9 already. At sino naman ang iniwanan mo kay Claude ah? At pasalamat ka sound proof tong kwarto ko, dahil kung hindi. Ewan ko nalang kung anong mangyayare sayo dito. Tsk. "

" Kinuha na ni Khera si Claude kanina pa. And I'm here to ask you everything. At di ako aalis dito hanggang di ko nalalaman ang lahat. "

Napasapak ako agad sa noo ko nong sabihin nya yun. What the? Dahil lang don kaya sya pumasok sa kwarto ko na parang akyat bahay??? Umupo ako pabalik sa kama ko dahil parang anytime ay mawawalan ako ng lakas sa binti ko. Saan ba talaga napunta ang mga brain cells ng lalakeng to? Sa pagkakakilala ko sa kanya. Matalino to eh. Saan ba nabagok ang ulo nito? Bumuntong hininga muna ako bago tumingin sa kanya.

" Like you, I also have lots of things that I still don't know. Especially, with Mitzy. Do you remember when I friendly break up with you? Sinabi ko sayo na pupunta kami sa LA ng parents ko for some business, right? Well, half of it was true. Totoo na pumunta kami don. But not for business purpose. We went there to meet my mother's family. Her family that I've meet for the first time. Except for my grandfather and my deceased grandmother. They're the only ones that I've meet ever since I'm kid. At noon ko lang nakilala ang iba pa. Frankly speaking, ako lang pala ang hindi nakala kilala sa kanila dahil kilala na pala nila ako mula pa nong una. "

Nanatili lang syang tahimik at hinahayaan nya akong mag salita.

" Hindi mo alam kung pano ako kagulat nong mga panahong yun. Lalo na nong ma meet ko ang nag iisang natitirang kapatid ni Mama. At lalong lalo na nong makilala ko din ang anak nya. You also know them, Xav. "

" What do you mean? "

Nalilito nyang tanong sakin. Alam kong magugulat sya sa sasabihin ko. Dahil pati ako ay gulat na gulat din sa mga nalaman ko sa dalawang buwan na lumipas. Ni halos di ko nga lobos na maisip na totoo ang mga nangyare non eh. Para akong pinaputukan ng basuka non.

" You already know my mother, right? You knew her as, Alessa Montefalco. But it's not her true name. My mother's real name is Naomi Alessa Minamoto. And her older sister is Mikaela Cleo Minamoto and her husband's Seijiro Kitsuki Mukami. "

Gulat pa sa gulat syang napalingon sakin. Oo alam ko. Dahil pati ako ay gulat din. Gulat ako nong makita ko mismo kung sino ang hindi ko pa nakikilala na pinsan ko at kadugo ko. Gulat na gulat ako nong makita ko mismo ang mukha ni Mitzy na halatang gulat din sa mga nangyayare kasama si Viel at si Claude nong mga oras na yun. At pati na si Viel na karga karga ang natutulog na bata ay nanlalaki din ang mga mata dahil sa nalaman. Kaya di ko din sya masisisi kung ganyan sya kagulat ngayon.

" P-Pero bakit? Bakit iba ang middle name nya? Dela Vega yung ginagamit ni Khera hindi ba? "

" It's our deceased grandmother's surname. "

Ganon din ang una naming tanong. But our mothers just answered us like this. It's because our pure blood Filipina grandma, Michelle Dela Vega got married with our grandpa, Nicholas Minamoto. They had three children. The First son, Nickleo , died because of an accident. That's why we never meet him. The second born, which is Mitzy's mom, Mikaela Cleo and lastly, the third born. Which is my mom, Naomi Alessa. Tita Mika became the Heiress right after the first son died. And my mom being her right hand. Lahat ng mga kinailangan kong malaman non ay nalaman ko sa isang gabi lang. Halos di mag sink in lahat sa utak ko.

" Ever since that night. Lage ko nang kasama si Mitzy. Sa lahat man ng lakad nya. Mas lalo kong nakilala si Mitzy habang nag sasama kami. Kaming tatlo nina Viel. Ginagawa namin ang mga kung ano mang mission na ibibigay nya samin. Gulat ka ano? Na ang isang tulad ko ay kaya ring gumawa ng mga bagay na kayo lang ang nakakagawa? Don't be. Coz you also didn't know, I've got my first kill when I was 13. At mula pa nong bata ako ay alam ko na kung pano lumaban, Xavier. You may not know about it. Dahil mas ginusto kong itago yun sa yo. I'm afraid too you know. So I'm sorry. "

Halos walang salita na lumabas sa bibig nya. Di makapaniwala at nanlalaki ang mga mata.