วันวิสา

ตอนที่1/3

ตอนที่1/3

“ก่อนอื่นนายหญิงต้องหยดเลือดทำพันธสัญญากับข้าและตั้งชื่อให้ข้าก่อนนะเจ้าค่ะ”

ข้ารีบทำตามโดยไม่ลังเลใจ เอาเข็มเย็บผ้ามาจิ้มที่นิ้วมือแล้วบีบให้เลือดไหลบนตัวมัน แล้วข้าตั้งชื่อว่า เล่อ จากนั้นเกิดเสียงดังขึ้น วิ้ง วิ้ง วิ้ง

“เสียงที่ได้ยินคือการทำพันธสัญญาเสร็จสิ้นแล้วเจ้าค่ะ”

เล่อบินขึ้นมาบนไหล่ข้า

“ข้างในมีอะไรบ้างเล่อ แล้วมันใหญ่มากไหม ข้าเข้าไปได้รึไม่”

“ใจเย็นๆเจ้าค่ะนายหญิง ข้าจะค่อยๆตอบนะ ขึ้นชื่อว่าช่องนึกคิด มันก็จะมีตามที่นายหญิงนึกคิดขึ้นมา สามารถใส่ของได้ตามต้องการ แค่นายหญิงลูบที่แผลเป็นตรงห่างคิ้วก็จะเข้ามาอยู่ในช่องนี้ได้ทันทีค่ะ”

ว้าวเหลือเชื่อ มันอัศจรรย์ที่สุด ขอบคุณสวรรค์หรือท่านเทพองค์ผู้ทรงครอบครองที่แห่งนี้ ที่ฟังคำขอของนาง

“แล้วถ้าข้าใช้มันเยอะ จะมีผลต่อร่างกายข้ารึไม่”

“ทุกอย่างในนี้เป็นมิตรกับนายหญิงเจ้าค่ะ ไม่มีผลใดๆ ยังส่งผลดีต่อนายหญิงด้วย ก่อนจะลูบนายหญิงต้องคิดก่อนว่าจะเอาอะไรออกมาก่อน”

ข้าทำตามที่เล่อบอก ข้านึกถึงห้องอาบน้ำ ชุดนอน มีแชมพู ครีมอาบน้ำ ครีมบำรุงผิว ที่นอนนุ่มๆ ขอข้าวต้มหมูร้อนๆ ยารักษากระดูกของท่านตาท่านยาย แล้วลูบไปที่ห่างคิ้วที่เป็นแผล วิ้ง วิ้ง

ข้าเข้ามาได้แล้ว รีบไปอาบน้ำดีกว่า เหนียวตัวเหลือเกิน แล้วนางเอาเสื้อผ้าชุดเก่าไปซักแล้วเอาไปตาก ไปทานข้าวต้มร้อนๆ วางอยู่ใกล้เตียง

ข้างในนี้เป็นห้องนอนสีขาวที่มีหมอนผ้าห่มพร้อม นางรีบกระโดดขึ้นไปนอน บนหัวเตียงมียาสองขวด เขียนไว้ว่า รักษากระดูกอีกขวดเขียนว่าบำรุงร่างกาย ว้าวเทพสุดๆ

นี่เป็นความคิดของวันวิสา มีเล่อนั่งดูนายหญิงที่ตื่นเต้นกับทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าคืนนี้นางขอนอนในนี้ละกัน

“เล่อข้าเพิ่งคิดของขึ้นมาได้ มันจะออกมารึเปล่าถ้านึกได้ตอนอยู่ในนี้”

“ได้เจ้าค่ะ แต่ต้องลูบมัน 5 รอบ”

นางต้องการดูกระจก ยังไม่รู้เลยว่าหน้าตาตัวเองเป็นยังไง อีกอย่างนางต้องการเงิน10,000 ตำลึงทอง จะเก็บไว้ในนี้และจะหยิบออกไปทีละน้อย เพื่อไม่ให้ใครสงสัย

แม้แต่ท่านตาท่านยายนางก็บอกไม่ได้ ต่อไปนี้นางจะปลูกผักขายอย่างที่นางเคยทำ

ส่วนการขึ้นเขาจะขึ้นไปอยู่เพื่อไม่ให้เป็นที่สงสัยของคนอื่น นางชอบที่บ้านแต่ละหลังอยู่ห่างกันประมาณ 1 ลี้ รั้วบ้านทำด้วยไม้ไผ่ที่คนข้างนอกมองเข้ามาไม่เห็น นอกจากเปิดประตูบ้านให้

นางหยิบกระจกขึ้นมา หวังลี่เซียงเจ้าเป็นคนสวยจริงๆ นี่อายุแค่ 14 ถ้า 18 ไม่อยากจะบรรยาย นางลูบหน้าไปเบาๆผิวเนียนนุ่มมากๆ มาก เจ้าดูแลตัวเองได้ดีจริงๆ

นางมองไปที่หางคิ้วข้างซ้าย มีแผลเป็นเท่าเม็ดข้าวเปลือก แต่ไม่ได้ทำให้ใบหน้านี้งดงามน้อยลงเลย มองดูดีๆเหมือนเม็ดข้าวเปลือกติดอยู่ที่หางคิ้วนาง

คล้ายกลายเป็นจุดเด่นบนใบหน้านาง นี่คือความคิดของนาง แต่ถ้าคนอื่นเห็นจะบอกว่าเป็นใบหน้าที่อัปลักษณ์ ก็ช่างเขา

สำหรับนางนี้เป็นความช่วยเหลือของเทพเจ้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่ฟังคำขอนาง แค่รอยแผลแค่นี้ไกลหัวใจนัก

ถ้าการที่มีรอยแผลแล้วทำให้ไม่มีใครสนใจ แสดงว่าเขาสนใจเราที่รูปร่าง ไม่ได้รักและเห็นคุณค่าในตัวนางเลย คิดไปคิดมาก็ง่วงนอนแต่ที่นี่ทำไมไม่มืด

"เล่อข้าจะหลับแล้วแต่ทำไมยังสว่างอยู่"

“นายหญิงแค่หลับตาแล้วจะมืดเองเจ้าค่ะ”

นางลองทำตามที่เล่อบอก แล้วลืมตาขึ้นอีกครั้ง ทุกอย่างรอบตัวมืดสนิท นางมารู้สึกตัวอีกก็ได้ยินเสียงเล่อ

“นายหญิงตื่นได้แล้วเจ้าค่ะ ยามเหม่าแล้ว เราต้องออกไปข้างนอกแล้ว”

“ได้ๆ เล่อรอช้าเปลี่ยนเสื้อก่อน ขอบใจเจ้ามากนะที่มาปลุก เมื่อวานข้าเพลียจริงๆ”

ข้ารีบแต่งตัว ทำไมข้าทำได้รวดเร็วนั่นเหรอเพราะความทรงจำของน้องลี่เซียง

ข้ารีบหยิบเงินออกมา 1,000 ตำลึงทอง และยาสองขวดใส่ไว้ข้างๆเอว ลี่เซียงเย็บกระเป๋าเล็กๆไว้ติดกับเสื้อตรงช่วงเอว เมื่อปล่อยแขนลง จะมองไม่เห็นกระเป๋าเสื้อ น้องฉลาดมากแม่หนูน้อยลี่เซียง

นางใส่ชุดเดิมแต่รู้สึกร่างกายสดชื่นขึ้นมากๆ ไม่เหนื่อยสักนิด จากนั้นไปก่อไฟ อุปกรณ์ในห้องครัวสภาพจะใช้ได้ถึง 3 เดือนรึเปล่านะแต่ละอย่างสภาพบ่นบอกถึงการใช้งานมานาน หม้อก็บิดเบี้ยว

นางเห็นข้าวสารเป็นสีแดง อ่อที่นี่ข้าวแดงกลายเป็นข้าวที่ถูกมาก เพราะมันแข็ง ครอบครัวมีเงินเขาไม่เอามากิน แต่สำหรับเธอมันมีประโยชน์ต่อท่านตาท่านยายมากๆเลย

ข้าวขัดสี ที่ๆนางจากมามันแพงมาก นางเลือกที่จะทำข้าวต้ม เห็นปลาแห้งด้วย ผักที่เก็บมาเมื่อวานมียอดตำลึง คื่นช่าย ผักกูด มันฝรั่ง 2 หัว

เมื่อไฟติดแล้ว นางตั้งหม้อดินเผาใส่น้ำพอเริ่มเดือดใส่ข้าวกล้อง

เสียดายไม่มีรากผักชี นางเอารากคื่นช่ายก็ได้ล้างให้สะอาดแล้วมาตำรวมกับกระเทียมและเกลือ

โถ่ เกลือมีอยูไม่กี่เม็ดที่ก้นไห ใส่หมดเลยเดี๋ยวค่อยเข้าไปเอาในช่องนึกคิด จากนั้นนางปอกมันฝรั่งหั่นเป็นลูกเต๋าเล็กๆใส่ลงไปด้วย พร้อมรากคื่นช่าย

เวลานี้กลิ่นเริ่มหอมแล้ว นางเตรียมใบคื่นช่ายเอาไว้โรยถ้วยข้าวต้ม ส่วนปลาแห้งนางเอาไปหรี่ไฟอ่อนๆให้หอม ทานกับข้าวต้มเช้านี้

ระหว่างนั้นนางได้ต้มน้ำไว้ พอท่านตาท่านยาทานข้าวแล้วนางจะบอกว่าเมื่อวานได้สมุนไพรมาด้วย

นางตั้งใจจะกลับมาต้มให้ทั้งสองคนดื่ม แล้วนางจะใส่ยาให้ทั้งสองชนิดลงไปในน้ำที่ต้มเสร็จแล้ว ใส่ใบเตยลงไปด้วย

เพื่อกลบกลิ่นยาทั้งสองอย่าง ไม่ให้เป็นที่สังเกตของท่านตาท่านยาย

“วันนี้ทำอะไรกินหรือ กลิ่นรบกวนไปถึงห้องของยาย มีอะไรให้ยายช่วยบ้าง”

“ท่านยายไปนั่งเลยเจ้าค่ะ เดี๋ยวข้าจะยกข้าวต้มเข้าไป แล้วจะไปเรียกท่านตาด้วย”

“ตาเจ้านั่งรออยู่แล้ว มายายช่วยถือ 1 ถ้วย”

ส่วนนางถือไปสองถ้วย แล้วรีบกลับมาเอาปลาแห้งที่กำลังอุ่นๆอยู่ “อืม….วันนี้ข้าวต้มอร่อยกว่าทุกวันนะ หลานตาฝีมือดีขึ้นทุกวัน”

“ใช้ๆ ปรกติยายจะทานไม่หมดถ้วยด้วยซ้ำ ฝีมือเจ้าดีขึ้นจริงๆอย่างที่ตาชม”

“ถ้าท่านตาท่านยายชอบข้าจะทำให้บ่อยๆ มันมีประโยชน์ต่อร่างกายมากนะเจ้าค่ะ”

“เดี๋ยวข้าจะไปเอาน้ำใบเตยให้ท่านตาท่านยายดื่ม รอสักครู่นะเจ้าค่ะ” นางรีบไปหยิบยาออกมาเทใส่แก้วละเท่าๆกัน ยกไปให้ทั้งสองคน

“ทานข้าวเสร็จแล้วก็ลองดื่มน้ำสมุนไพรที่หลานไปหามาให้นะเจ้าค่ะ หลานเอาสมุนไพรหลายชนิดมาผสมกันดู หอมมากเลยท่านตาท่านยายดื่มตอนอุ่นๆนะเจ้าค่ะ