พระอาทิตย์ตกดินไปแล้ว แม่บ้านมาตามเมลินออกไปทานอาหารเย็น ซึ่งพอไปถึงโต๊ะอาหารก็เห็นบรูโน่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว
"นั่งก่อนสิ" เสียงของชายสูงวัยดังขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวเอาแต่มองไปรอบๆ คล้ายกับว่ากำลังมองหาใคร แล้วจึงพูดต่อว่า "โยเซฟโทรศัพท์มาบอกว่าคืนนี้ลุคจะพักอยู่ที่คอมเพล็กซ์ พรุ่งนี้เช้าถึงจะกลับมา"
"อยู่ไหนก็อยู่ไปสิ" หญิงสาวบ่นพึมพำเป็นภาษาที่อีกฝ่ายไม่เข้าใจ พร้อมกับหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้
"ทานเยอะๆ นะ" บรูโน่ยิ้มอย่างมีเมตตาให้หญิงสาว พร้อมเลื่อนถ้วยซุปร้อนๆ ไปให้ตรงหน้า
"ขอบคุณค่ะ" เมลินยิ้มรับและเอ่ยขอบคุณอย่างเลี่ยงไม่ได้ แม้จะไม่ค่อยหิวเท่าไหร่แต่ก็ฝืนทานจนหมด
หลังจากรับประทานอาหารเย็นเรียบร้อยแล้ว เมลินแยกออกไปสูดอากาศที่หน้าบ้าน เห็นมาร์เซียกับอัลโด้นั่งคุยกันอยู่ก็รีบเดินเข้าไปหา แต่พอสองคนนั้นหันมาเห็นก็รีบลุกจะเดินหนี แต่ถูกเธอเรียกไว้เสียก่อน
"เดี๋ยวสิ! ทั้งสองคนนั่นแหละ ท
