“ไม่ใช่หรอกค่ะ หากไม่ใช่คุณแสนครีมคงไม่ตกหลุมรักง่ายๆ ใครจะว่าครีมใจง่ายหรือซื่อบื้อจนถูกหลอกได้ก็ช่าง คนเราก็ต้องทำเรื่องโง่ๆ สักครั้งในชีวิตจริงมั้ยคะ” เธอจงใจเงยหน้าออกจากอกกำยำและช้อนดวงตาคลอคลองไปด้วยหยาดน้ำมองคนไร้หัวใจ “และหากความโง่ของครีมทำให้ครีมได้อยู่กับคุณแสน ครีมก็ยินดี ต่อไปไม่ต้องเอาเรื่องอะไรมาขู่ครีมอีกแล้วนะคะ ถ้าคุณแสนทำแบบไหนแล้วสะใจก็ทำไปเลย ยังไงครีมก็จะอยู่กับคุณอย่างนี้แหละ... ไล่เมื่อไรถึงจะไป”
นับแสนกระชับรับอ้อมกอดของคนตัวเล็ก ก็น่าแปลกที่เขาเอาแต่พูดจาทำร้ายจิตใจคาริสา แต่กลับรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้รับไออุ่นจากคนตัวเล็กเท่าเมี่ยงคนนี้
“ตัวสั่นเชียว น้ำเริ่มไม่อุ่นแล้วสินะ มาเถอะมาอาบน้ำกันดีกว่า”
นับแสนจบทุกบทสนทนาเมื่อรับรู้ถึงอาการสั่นน้อยๆ ของหญิงสาว
คาริสาพยักหน้าหงึกหงักแบบเร็วๆ ให้เขาเข้าใจว่าเธอหนาวนั่นแหละดีแล้ว ไม่ต้องให้เขารู้หรอกว่าเธอร้องไห้อีก
