ไม่มีสิทธิ์
1140 Words
ศูนย์การค้าUNM
"ฉันคิดไว้แล้วว่าเธอต้องมา"
"ฉันให้นายจีบ แต่ไม่ได้แปลว่านายจะจีบติดนะ อย่าหลงตัวเอง" กุญแจพูดกับคนตรงหน้าด้วยท่าทางยียวน
"คอยดูแล้วกัน…เธออยากดูหนังเรื่องอะไรล่ะ” ก้องภพถามความเห็นของเธอ
"นายชวนฉันมา นายก็ลองเลือกมาสิว่าจะถูกใจฉันไหม"
"งั้นรอตรงนี้แป๊บนึงนะ" ก้องภพเดินออกไปจากตรงที่เธอยืนอยู่ แล้วเดินกลับมาพร้อมกับตั๋วหนัง
"นายบอกว่าจะจีบฉัน แต่กลับเลือกหนังผีเนี่ยนะ ไม่มีความโรแมนติกเอาซะเลย"
"เธอนี่ก็ขี้บ่นเหมือนกันนะ"
"จะไปไหน" ก้องภพตะโกนถามเธอที่เดินไม่รอ
"ดูหนังไง ใกล้จะเริ่มแล้ว"
หนังฉายไปได้เพียงแค่ครึ่งเรื่องแต่กุญแจสะดุ้งตกใจไปแล้วนับครั้งไม่ถ้วน ทำเอาคนข้างๆหัวเราะชอบใจกับท่าทางน่าเอ็นดูของเธอ
ก้องภพแทบไม่ได้ให้ความสนใจหนังที่กำลังฉายอยู่เลย สายตาเขาเอาแต่มองเธอ และตอนนี้เขาเริ่มเอื้อมมือขวาของเขาไปจับมือซ้ายของเธอที่วางไว้บนที่พักแขนเก้าอี้ เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้ดึงมือออกก็ทำให้เขามีรอยยิ้มออกมา เพราะมันแสดงว่าเธอก็อาจจะมีใจให้เขาเหมือนกัน
เมื่อหนังถึงฉากที่น่ากลัวอีกครั้งกุญแจก็หันหน้ามาซบบนไหล่กว้างอย่างลืมตัว ก้องภพหัวเราะเบาๆแล้วเอื้อมมือที่ว่างอยู่ไปลูบหัวเธอเป็นเชิงปลอบ
เธอเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาอยู่ครู่หนึ่ง ก็ถูกเขาใช้มือข้างที่ลูบหัวปลอบใจในตอนแรกดันเธอเข้าไปใกล้ใบหน้าของเขา แล้วจุ๊บปากเธอแบบไม่ให้เธอได้ตั้งตัว ก่อนที่เขาจะปล่อยเธอเป็นอิสระแล้วหันหน้าไปดูหนังตามเดิม
การกระทำของเขาทำเอากุญแจนิ่งค้างไม่ขยับไปไหน
"ต้องให้ฉันจูบเรียกสติเธออีกรอบไหม" เมื่อสิ้นเสียงกระซิบของก้องภพ เธอก็รีบนั่งตัวตรงหันกลับไปดูหนัง โดยที่มือของทั้งคู่ก็ยังคงจับกันอยู่อย่างนั้นจนหนังดำเนินไปถึงตอนจบ
"สนุกไหม" ก้องภพถามขึ้นเมื่อเธอและเขาเดินออกมาจากโรงหนัง
"อื้ม" เธอตอบไปสั้นๆโดยไม่ได้มองหน้าเขา เพราะยังเขินในสิ่งที่เขาทำในโรงหนังไม่หาย
"ยังเขินอยู่อีกหรอ นี่ฉันแค่จุ๊บเองนะ ถ้าจูบจะขนาดไหน"
เพี๊ยะ~
"หยุดพูดได้แล้ว" กุญแจตีไปที่ไหล่กว้างของเขาด้วยความเขิน
"ฮ่าๆ ไปหาอะไรกินกันเถอะ" ก้องภพหัวเราะก่อนจะจูงมือเธอไปยังร้านอาหาร
ร้านอาหาร…
"เธอสั่งเลยนะ ฉันเลี้ยงเอง"
"แน่นอนสิ ถ้าจะจีบฉันนายก็ต้องเลี้ยงนั่นแหละถูกแล้ว"
"ร้ายเหมือนกันนะเรา"
"จะจีบผู้หญิงก็ต้องลงทุนสิ"
"ถ้าเป็นเธอ หมดตัวฉันก็ยอม" นี่เขาเป็นคนช่างพูดตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ กุญแจคิดในใจ
"สั่งอาหารกันเถอะ ฉันจะทำให้นายหมดตัววันนี้แหละ"
ยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะได้สั่งอาหารก็มีสายเรียกเข้าจากโทรศัพท์ของกุญแจดังขึ้น
ตื้ดด~
'น้องกุญอยู่ที่ห้างUNMหรือเปล่าครับ เมื่อกี้เหมือนพี่จะเห็น' เธอกดรับโดยไม่ทันได้พูดอะไร ปลายสายก็ถามออกมา
"อ๋อใช่ค่ะ"
'แล้วน้องกุญมากับใครหรอครับ พี่เห็นเดินอยู่กับผู้ชายอีกคน'
"เอ่อ…กุญมากับ…" ยังไม่ทันที่เธอจะได้ตอบออกไป คนตรงหน้าก็ดึงโทรศัพท์ไปจากมือเธอแล้วเอาไปคุยแทน
"มากับแฟน พี่ช่วยเลิกโทรหาแฟนคนอื่นด้วยนะครับ" ก้องภพตอบเบนซ์ออกไป แล้วถือวิสาสะกดวางสายเหมือนเป็นโทรศัพท์ของตัวเอง ก่อนจะยื่นมันคืนให้กับเธอ
"นี่! นายทำแบบนี้ได้ยังไง"
"ก็ฉันจีบเธออยู่ คนอื่นไม่มีสิทธิ์"
"ใครจะมีหรือไม่มีสิทธิ์ฉันเป็นคนตัดสินใจเอง" กุญแจไม่ชอบที่จู่ๆเขาก็กระชากโทรศัพท์ออกไปจากมือของเธอ ถึงเขาไม่เอาไปคุย เธอก็ตั้งใจจะตอบทำนองเดียวกับที่เขาตอบอยู่แล้ว เพียงแค่ตอนนั้นยังนึกคำไม่ออกว่าต้องพูดว่าอะไรก็เท่านั้น
"เธอจะไปไหน!" กุญแจไม่สนเสียงตะโกนของก้องภพที่กำลังเดินตามหลังเธอออกมา
"กุญแจ…คุยกันก่อน…ฉันขอโทษ"
"นี่ขนาดเรายังไม่ได้เป็นอะไรกัน นายยังทำขนาดนี้ ถ้าเราเป็นแฟนกันมันจะไม่หนักกว่านี้หรอ" กุญแจหยุดเดินแล้วหันไปพูดกับก้องภพ
"เรื่องแค่นี้เอง ฉันไม่คิดว่าเธอจะโกรธ"
"เรื่องแค่นี้หรอ ถ้ามีผู้หญิงคนอื่นมากระชากโทรศัพท์ตอนที่นายกำลังคุยอยู่ นายชอบหรอ" เขาชะงักนิ่ง เมื่อนิ่งถึงตัวเองก่อนหน้านี้ที่ไม่ชอบให้ใครมาทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ แต่ตอนนี้เขาเองกำลังจะเป็นแบบนั้น
"ฉันขอโทษ แต่ฉันแค่ไม่อยากให้ใครมายุ่งกับเธอ"
"ฉันไม่ได้คิดจะไปคบกับพี่เบนซ์นั่นอยู่แล้ว"
"แล้วเธอรับสายมันต่อหน้าฉันทำไม"
"ก็ฉันอยากให้นายสบายใจ ว่าฉันไม่ได้คิดอะไร"
"แปลว่าเธอยอมให้ฉันจีบใช่ไหม"
"ถ้าไม่ยอมฉันคงไม่มายืนอยู่ที่นี่หรอก"
ทั้งคู่จ้องหน้ากันเหมือนกับตอนที่อยู่ในโรงหนัง แต่ต่างกันที่ตรงนี้มีแสงสว่างให้ทั้งคู่ได้เห็นแววตากันอย่างชัดเจน แววตาที่บ่งบอกว่าทั้งคู่มีความรู้สึกที่ไม่ต่างกัน
ก้องภพใช้มือทั้งสองข้างจับไปที่แก้มของกุญแจแล้วโน้มหน้าลงไปกดจูบเธออย่างอ่อนโยน เธอยืนนิ่งตอบรับสัมผัสจากเขา ก้องภพจึงเริ่มใช้ริมฝีปากหนาขบเม้มบนริมฝีปากของเธอเบาๆเพื่อให้กุญแจเปิดปากออกเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปควานหาความหวานจากปากเธอจนพอใจ ไม่นานนักเธอก็เริ่มดันเขาออกเพราะรู้สึกเหมือนตัวเองใกล้จะขาดอากาศหายใจเต็มที เขาจึงค่อยๆถอนริมฝีปากของตัวเองออกจากปากนุ่มอย่างอ้อยอิ่ง
"ทำอะไรของนายเนี่ย คนมองหมดแล้ว" กุญแจเผลอเคลิ้มไปกับสัมผัสเมื่อครู่จนลืมว่าตอนนี้อยู่ในที่สาธารณะ
"จูบแรกของเธอเป็นของฉัน เพราะฉะนั้นคนอื่นไม่มีสิทธิ์"
- Writer
