ตอนที่ 1 วันที่แสนพิเศษ
เสียงหัวเราะครื้นเครงดังลอดออกมาจากทางหน้าต่างของคาเฟ่แห่งหนึ่งซึ่งปิดทำการในช่วงดึก อาคารสามชั้นแบ่งส่วนชั้นแรกและชั้นสองทำเป็นคาเฟ่ที่มีทั้งขนมหวาน เครื่องดื่ม รวมถึงมุมนั่งทำงานสำหรับนักศึกษาที่อยากมาติวหนังสือหรือคนทั่วไปที่ชื่นชอบความเงียบสงบ ส่วนชั้นสามเป็นที่พักอาศัยสำหรับครอบครัวสี่คนพ่อแม่กับลูกสาวทั้งสอง วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบอายุสิบขวบของลูกคนเล็กของบ้าน พวกเขามักจัดเตรียมงานเลี้ยงง่าย ๆ ไม่ได้หวือหวาแต่ว่าอบอวลไปด้วยกลิ่นอายความสุข
“ปิดร้านเสร็จแล้วอย่างนั้นหรือคะ” ไป๋เหม่ยหงเอ่ยถามเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู ชั้นนี้หากไม่มีรหัสของประตูด้านหน้าก็ไม่มีใครสามารถเข้ามาได้
“กลับมาแล้วจ้า แล้วน้องล่ะลูก” ร่างอวบอิ่มของผู้หญิงวัยสามสิบห้าแวะถอดรองเท้าไว้ตรงชั้นวาง
“กำลังอาบน้ำเลยค่ะ” พวกเธอตรงกลับมาจากโรงเรียนเพื่อขึ้นมาทำการบ้านให้เสร็จ ถ้ามีเวลาเหลือจึงจะลงไปช่วยงานด้านล่าง
“หิวกันรึยังเอ่ย” เสียงทุ้มอารมณ์ดีถามไถ่ เขายกของมากมายเต็มสองมือขึ้นไปวางไว้บนโต๊ะในส่วนของห้องรับแขก
“หิวมากเลยค่ะ คุณพ่อเหนื่อยไหมคะ” เด็กหญิงวัยสิบห้ายกน้ำเปล่าสองแก้วมาให้ทั้งคู่ดับกระหาย
“เห็นหน้าลูกพ่อก็หายเหนื่อยแล้ว” ชายหนุ่มหัวเราะร่วน ฝ่ามืออุ่นยกขึ้นขยี้เส้นผมยาวสลวยของลูกสาวคนโต
“ไปอาบน้ำก่อนเถอะค่ะคุณ เดี๋ยวก็ไม่ทันเป่าเค้กกับลูก” กัวจื่อรั่วส่ายหัวกับความหลงลูกของสามี
“จ้า ๆ” ใบหน้าคมฉีกยิ้มอารมณ์ดี ร่างสูงเข้าห้องไปจัดการล้างคราบเหงื่อให้เรียบร้อย
ในชั้นสามแบ่งออกเป็นสัดส่วน มีห้องรับแขกที่ไว้นั่งเล่นกับคนในบ้าน ห้องครัวสำหรับทำอาหาร ห้องนอนทั้งหมดสามห้อง เด็กสองคนเริ่มแยกกันนอนตั้งแต่ลูกสาวคนโตเริ่มเป็นสาว วันนี้ตรงส่วนนั่งเล่นมีการประดับประดาด้วยตุ๊กตา ของตกแต่งหลากสีสัน ไป๋เหม่ยหงช่วยมารดาจัดอาหารเรียงไว้บนโต๊ะให้พร้อมรับประทาน
“คุณแม่ไปอาบน้ำก่อนเถอะค่ะ ตรงนี้หนูจะจัดการต่อเอง” คนที่ทำงานหนักที่สุดคงไม่พ้นหญิงสาวตรงหน้า แม่ของเธอต้องดูแลคาเฟ่และจัดการงานบ้าน ดังนั้นอะไรที่ช่วยแบ่งเบาภาระได้เธอกับน้องสาวล้วนยินดีทำ
“ขอบคุณนะคนเก่งของแม่” คนพูดเข้าไปหอมหน้าผากมนของคู่สนทนาหนึ่งหน จากนั้นจึงตรงไปจัดการตนเองให้เรียบร้อย
เด็กหญิงวัยมัธยมต้นอมยิ้มกับความรักที่ได้รับ เธอรีบจัดแจงทุกอย่างเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับวันที่ทุกคนในครอบครัวจะได้มีเวลาร่วมกัน ที่จริงพวกเรามักจะหาเวลาให้กันวันละสองถึงสามชั่วโมงอยู่แล้วเพื่อพูดคุยถามไถ่ชีวิตประจำวัน ไป๋เหม่ยหงจึงไม่รู้สึกขาดแคลนสิ่งใดต่อให้ฐานะทางบ้านจะไม่ได้ร่ำรวยเงินทองก็ตามที ชีวิตเพียงแค่นี้ก็มีความสุขมากแล้ว
“พี่คะ คุณพ่อคุณแม่กลับมาแล้วเหรอคะ” ร่างเล็กของไป๋เหม่ยจูเดินเข้ามาในห้องรับรองแขก เด็กน้อยมีหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก ต่างจากผู้เป็นพี่สาวที่มีโครงหน้าได้บิดามาทำให้ดูคมค่อนไปทางสวยโฉบเฉี่ยว
“ใช่ นั่งลงก่อนสิ อีกไม่นานพวกท่านคงมาแล้วล่ะ” คนพูดกำลังวุ่นวายกับการจัดจานลงบนโต๊ะ
“มีอะไรให้หนูช่วยมั้ยคะ” เสียงใสถามด้วยความสนอกสนใจ
“เจ้าของวันเกิดนั่งรอไปเถอะจ้ะ” ฝ่ามือนุ่มเอื้อมมากดไหล่บอบบางที่กำลังลุกขึ้นให้นั่งลงอีกครั้ง
“คุณแม่ เหนื่อยไหมคะ” ดวงตากลมเป็นประกายระยิบระยับเมื่อพบว่ามารดาออกมาหา
“ไม่เหนื่อยเลย เสี่ยวจูน้อยของแม่” ริมฝีปากสีระเรื่อจรดลงตรงศีรษะเล็กอย่างอ่อนโยน
“เอ๊ะ พ่อมาช้าที่สุดเลยเหรอเนี่ย” คนตัวโตบ่นอุบ ทั้งที่เขาเข้าไปอาบน้ำก่อนแท้ ๆ
ทุกคนต่างหัวเราะออกมากับท่าทางเช่นนั้น ไป๋หย่งคังเป็นคนที่ใช้ห้องน้ำนานกว่าภรรยาเสียอีก เรียกได้ว่าหากหาตัวเขาไม่เจอให้ไปเคาะประตูห้องน้ำเป็นที่แรก
“เอาล่ะ ได้เวลาเป่าเค้กแล้ว” หญิงสาวไม่อยากให้เด็ก ๆ นอนดึกมากนัก เพราะทั้งสองกำลังอยู่ในช่วงสุดท้ายของเทอมสองที่ใกล้จะเรียนจบ
“ว้าว” น้ำเสียงตื่นเต้นมาจากเจ้าของวันเกิดที่จ้องกล่องเค้กไม่วางตา
ไป๋เหม่ยจูรู้ดีว่าพ่อกับแม่จะไปซื้อเค้กโรงแรมชื่อดังให้พวกเธอทุกปี แต่ละปีจะมีลวดลายไม่ซ้ำกันสักครั้งเพื่อสร้างความตื่นเต้น ซึ่งปีนี้กัวจื่อรั่วและไป๋หย่งคังรู้ว่าลูกสาวคนเล็กกำลังอยู่ในช่วงที่กำลังชื่นชอบการ์ตูนเรื่องอะไรอยู่ ดังนั้นเค้กเลยได้รับการตกแต่งเป็นธีมของการ์ตูนเรื่องนั้น
ลูกสาวคนโตของบ้านได้ปักเทียนไว้พร้อมสรรพ ผู้เป็นพ่อจึงจุดไฟเพื่อให้มันส่องสว่างโดยมีร่างบางของกัวจื่อรั่วเดินไปปิดไฟให้ห้องมืดลง
แฮบปี้เบิร์ด เดย์ ทู ยู
แฮบปี้เบิร์ด เดย์ ทู ยู
แฮบปี้เบิร์ด เดย์
แฮบปี้เบิร์ด เดย์
แฮบปี้เบิร์ด เดย์ ทู ยู
เสียงร้องเพลงอวยพรดังขึ้นท่ามกลางแสงสว่างจากเปลวเทียน ทุกสายตาจับจ้องมองสีหน้าเปื้อนยิ้มของเด็กน้อยที่เต็มตื้นไปด้วยความสุขดั่งใจปีก่อน ๆ พวกเขาปรบมือเป็นจังหวะพลางร้องเพลงอย่างแข็งขัน ทันที่ที่ครบสองรอบเจ้าของวันเกิดก็เป่าเทียนเหล่านั้นให้ดับพร้อมอธิษฐาน
‘ขอให้ความสุขนี้คงอยู่ตลอดไปด้วยเถิด’
หนึ่งคำภาวนาอ้อนวอนต่อดวงจันทร์ ไป๋เหม่ยหงมองภาพนั้นพร้อมยิ้มออกมาเต็มใบหน้า คุณพ่อคุณแม่ที่ดูแลเธอมาโดยไม่ขาดตกบกพร่องสิ่งใด น้องสาวที่น่ารักออดอ้อนน่าเอ็นดูอยู่เสมอ จะมีอะไรดีไปกว่านี้อีก
ดวงตาคู่สวยพร่ามัวโดยไม่ทราบสาเหตุ บรรยากาศครื้นเครงกลับเงียบลงอย่างน่าประหลาด เด็กสาวกวาดสายตามองคนในครอบครัวอีกครั้ง ใจดวงน้อยสั่นไหวรุนแรงทำให้เธอไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นรู้ตัวอีกทีหยาดน้ำใสก็ไหลอาบรินรดข้างแก้มนุ่มลงมาไม่ขาดสาย ทั้งที่พวกเขาหัวเราะอยู่ตรงหน้าทว่าไม่มีเสียงอะไรเลย ร่างบางตะโกนเรียกบิดามารดาให้พวกเขาหันกลับมา กระทั่งเสียงหนึ่งดังขึ้น...
โครม!
......................................................................................
สวัสดีค่าาา วันนี้แวะมาฝากนิยายเรื่องใหม่งับ ไรท์มาดึกอีกแล้ว แงงง
คราวนี้มาแบบแพคคู่ค่ะ ทั้งพี่สาว น้องสาว มาฝากตัวกับคุณรี๊ดทั้งหลายให้รับไว้เอ็นดูด้วยนะคะ
ฝากกดติดตาม กดเข้าชั้น และอย่าลืมคอมเม้นต์พูดคุยกันน๊า ヽ (o^ ^o) ノ