เซ็กส์ร้ายของนายเพลย์บอย

ลีโอ

#ลีโอ

“ไอ้เชี้ยลีโอ”

ผมร้องด้วยความตกใจหลังจากไขกุญแจเปิดประตูห้องคอนโดเข้าไป ไอ้ลีโอเพื่อนรุ่นน้องในกลุ่มนักล่าหญิงของพวกผมมันกำลังนอนทาบทับอยู่กับคู่ขาของมันบนโซฟารับแขกในท่าหกเก้า และผมคงไม่ตกใจอะไรนักหรอกถ้าคู่นอนของมันไม่ใช่ผู้ชาย

ใช่ครับ… ผู้ชาย พวกคุณฟังไม่ผิดหรอก ไอ้ลีโอมันเป็นสือไบ หรือว่าไบเซ็กชวลนั่นแหละ

ภาพที่ผมเห็นคือไอ้ลีโอมันคร่อมอยู่ด้านบนปากอมแท่งสวรรค์จนแก้มตุ่ย ในขณะที่คู่นอนของมันกำลังตวัดปลายลิ้นกินไอติมของไอ้ลีโออย่างเอร็ดอร่อย ถึงผมจะเป็นพวกชอบเรื่องอย่างว่าจนเกือบคลั่งแต่เชื่อเหอะ ภาพที่เห็นมันไม่น่าดูสักเท่าไหร่เลยสำหรับผม ผมชอบผู้หญิงและไม่เคยใฝ่หาในเกมกีฬาฟันดาบ

“เฮ้ย ฉิบหายละ เฮียมาได้ไง”

ไอ้ลีโอมันตกใจไม่น้อยกว่าผม ลนลานลุกขึ้นรีบเอาผู้ขนหนูมาคลุมน้องชายวัยใสของมันเอาไว้ อีกทั้งยังมีกะใจเผื่อแผ่โยนผ้าให้ชายคู่ขาของมันอีกด้วย

คอนโดแห่งนี้อยู่ใกล้มหาลัย พ่อของผมซื้อเอาไว้ให้ตั้งแต่เรียนอยู่ปีสองและผมก็เอาไว้เป็นที่นอนหลับพักผ่อนสังสรรค์กับเพื่อนในกลุ่มบ้าง มีไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้สิทธิ์ถือกุญแจห้อง แต่ผมก็ออกกฎเด็ดขาดว่าห้ามใครเอาผู้หญิงมานอนเอาในห้องนี้เป็นอันขาด (ยกเว้นผมที่ใหญ่ที่สุด)

“มึงทำผิดกฎกู” ผมชี้หน้าด่ามัน

“เฮีย ผมขอโทษ อารมณ์มันพาไปน่ะเฮีย”

ไอ้ลีโอยกมือไหว้ผมประหลกๆ สีหน้ามันเหมือนจะสำนึกผิดจริงๆ หลังจากเรียนจบผมก็ไม่ค่อยเข้ามาที่คอนโดนี้สักเท่าไหร่ นานๆ จะแวะมานอนเล่นหรือใช้เป็นวิมานบนดินเมื่อล่าเหยื่อได้ตามผับตามบาร์ หรือหน้ามหาลัย

“เราว่าเรากลับก่อนนะลีโอ ผมกลับก่อนนะครับพี่แดน” คู่ขาของลีโอยกมือไหว้ผม เสือกรู้จักกูอีก (ผมคิดในใจ)

“ขอโทษด้วยนะแมน เดี๋ยวค่อยคุยกัน” ไอ้ลีโอหันไปบอกคู่นอนหุ่นล่ำสมชื่อของมัน

“ชื่อแมนหรอมึงอ่ะ” ผมยืนเท้าเอวมองหน้าพ่อยอดชายนายแมน หมอนั่นส่งยิ้มให้ผมอย่างอายๆ ผมมองอยู่ที่ริมฝีปากของมันพร้อมกับนึกย้อนไปถึงตอนที่มีแท่งเนื้อคาบอยู่ จู่ๆ ขนก็ลุกซู่ขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

“ครับ… พี่แดนสรวง เรียกผมว่าแมนนี่ก็ได้ครับ ไว้วันหลังเจอกันนะครับ บายครับ”

อีแมนนี่เดินออกจากห้องไปแบบชิวๆ ผมเดินไปตบกะโหลกไอ้ลีโอทำโทษที่มันแหกกฎของผม

“โอ้ย เฮียแมร่งมือหนักชิบหาย”

“นี่ยังน้อยไป มึงไปเอาน้ำยาฆ่าเชื้อมาทำความสะอาดโซฟากูเลยนะไอ้ลีโอ”

“ครับเดี๋ยวผมจัดการให้ ว่าแต่วันนี้เฮียเข้ามาได้ไงผมนึกว่าพ่อเฮียให้เฮียไปทำงานแล้ว เห็นหายหน้าหายตาไปหลายวัน”

“ยัง กูยังไม่อยากทำงาน ว่าจะเที่ยวเล่นสักปีสองปีให้หายเบื่อก่อน” ผมควักบุหรี่ออกมาจุดสูบ

“เกิดเป็นเฮียนี่แมร่งสบายจริงๆ ชีวิตมีครบทุกอย่างหญิงก็ไม่เคยขาด ผมล่ะโคตรอิจฉาเลย” ลีโอมันพล่ามขึ้นระหว่างที่ฉวยเอาเสื้อผ้ามาใส่

“แล้ววันนี้มึงไม่มีเรียนรึไง ถึงได้ควงผู้ชายมาฟาดได้”

“ผมมีเรียนช่วงเช้า พอดีขากลับดันไปสปาร์คกับแมนนี่ที่หน้าคณะก็เลยชวนกันมาสานสัมพันธ์ต่อที่ห้อง แล้วต่อจากนั้นมันก็เป็นแบบที่เฮียเห็นนี่แหละ แฮร่ๆ”

“เล่นทั้งประตูหน้าประตูหลัง ระวังโรคจะแดกหัวมึงเอา” ผมพ่นควันบุหรี่ออกไปเป็นวง

“โอ้ย เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงผมป้องกันตลอด เสืออย่างพวกเราถ้าต้องมาตายเพราะเหยื่อเดี๋ยวได้เสียชื่อแย่ จริงมั้ยเฮีย” ผมพยักหน้าให้มัน

“เออ คืนนี้มึงไปไหนปะวะ”

“เปล่าครับเฮีย จะชวนผมออกไปล่างั้นเหรอ” หน้าตามันกระดี้กระด๊ามาก

“เออ กูเพิ่งเลิกกับเจนนี่มาว่าจะฉลองความโสดสักหน่อย” พูดถึงเจนนี่ขึ้นมาใบหน้าของแม่หล่อนก็ลอยเข้ามาในหัวผมทันที เสียดายที่วันนั้นยังไม่ได้เสร็จสมอารมณ์หมายกับหล่อน สาวใหญ่นี่มันครบรสจริงๆ

“จริงดิ ผู้หญิงชี้ตื้อแบบนั้นเลือกได้ก็ดีแล้วเฮีย ทำตัวติดเป็นปลาท่องโก๋ โทร.เช็คตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ใครเข้าใกล้เฮียหน่อยแม่ก็วีนแตกใส่เค้าไปทั่ว งั้นเดี๋ยวผมโทรนัดพี่บีมกับไอ้แพนให้ ที่เดิมหรือเปล่าเฮีย”

“เออ”

ผมยกขาขึ้นไขว่ห้าง เอนหัวพิงกับพนักโซฟา ชีวิตคนเรามันต้นทุนไม่เท่ากันจริงๆ ไอ้ลีโอเป็นเด็กต่างจังหวัดพ่อแม่ของมันทำธุรกิจเกี่ยวกับการค้าส่งฐานะดี มันมาติดผมแจตั้งแต่เข้ามาเป็นเฟรชชี่ นับถือผมยังกับเป็นพี่ชายแท้ๆ ของมัน นิสัยมันก็ไม่เลวนักหรอกพอคบได้

“เรียบร้อยเฮีย สี่ทุ่มที่เก่า คืนนี้ผมเลี้ยงเองถือซะว่าเป็นการไถ่โทษ โอเคปะ”

“ตามนั้น”

ก็แค่ความโสด… มันกลับมาอีกครั้ง