Hafta sonu çabucak gelmişti. Afra boyunluğundan ve kolundaki sargıdan nihayet kurtulmuştu. Ayağındaki alçı görüntüsünü bozmaya devam etse de en azından artık boynunu ve hafifçe sızlayan kolunu kullanabiliyordu. Giydiği uzun, Devrim’in gözleriyle aynı renge sahip elbise alçısını kapatıyordu ama topuklu ayakkabı giyemeyecekti. Hafif bir makyajın ardından saçlarını tepeden topladı ve koltuk değneğinden destek alarak odasından çıktı. Devrim’le dün akşam yaptıkları telefon konuşması hâlâ hatırladıkça genişçe sırıtmasına neden oluyordu. Devrim sonunda itirazlarının bir işe yaramadığını kabul ederek Afra ile sinemaya gitmeye ikna olmuştu. Afra her zaman yaptığı gibi Devrim’in tehditlerini ve kızgınlıkla söylediği tüm sözleri görmezden gelmişti. Gülü seven, kanatsa da dikenine katlanıyordu. Onun g
