ที่พัก..
"ไอ้แดนมันเช็คอินให้แล้วที่พักของพวกเราอยู่ริมสุดเลยครับ อันนี้กุญแจที่พักของพวกเรานะ"ฟาร์เดินมาหาน้ำแข็งที่กำลังนั่งรออยู่กับไอด้า แป้งและปอเช่พร้อมกับยิ่นกุญแจห้องมาให้
"เอามานี่เลยฉันถือกุญแจเอง พวกฉันจะเดินไปที่พักก่อนนายคนเดินตามไปทีหลังแล้วกันนะ"แป้งรีบคว้ากุญแจจากมือฟาร์ทันทีก่อนที่เขาจะยื่นไปถึงน้ำแข็ง ตามด้วยเสียงหัวเราะในลำคอของปอเช่
"อะไรวะเนี่ยจะทำความรู้จักกับน้องให้มากขึ้นพวกมึงก้คอยคุมกำเนิดตลอดเลยเนี่ย โว๊ะ!"ฟาร์ทำเสียงฟึดฟัดใส่เพื่อนทั้งสองทันทีแต่แป้งไม่ได้สนใจพร้อมกับดึงแขนรุ่นน้องสาวสองคนออกไปโดยมีปอเช่ลากกระเป๋าเดินตาม
"ที่พักเราเป็นแบบเป็นพูลวิลล่าติดทะเลนะ หน้าบ้านเป็นหาดส่วนตัวใส่บิกินี่ไปถ่ายรูปกันให้เต็มที่ได้เลย"แป้งหันมาบอกกับน้ำแข็งเมื่อเดินมาถึงหน้าบ้าน
"แบบนี้ต้องแพงมากเลยใช่มั้ยคะ จริงสิน้ำแข็งยังไม่ได้แชร์ค่าที่พักกับพวกพี่เลยงั้นน้ำแข็งขอแอดไลน์พี่แป้งไว้ได้มั้ยคะ จะได้ขอเลขบัญชีกับยอดค่าทริปครั้งนี้ด้วย"
"พวกพี่ก็ไม่ได้เสียเหมือนกันน้องไม่ต้องห่วงหรอก นี่เป็นรีสอร์ทของแแดเนียล ส่วนบ้านที่เราพักกันนี้เป้นพื้นที่ส่วนตัวของมันเพราะงั้นฟรีครับ"ปอเช่อธิบายกับรุ่นน้องสาว แต่ถึงอย่างนั้นน้ำแข็งก็ยังรู้สึกเกรงใจอยู่ดีเพราะเธอเพิ่งเจอกับกลุ่มเพื่อนแฟนของไอด้าเป็นครั้งแรก
"น้องไม่ต้องไปเกรงใจแดนมันหรอกน่า พวกพี่เกาะมันกินประจำแหละบ้านมันรวย"แป้งพูดปลอบใจน้ำแข็งพลางหัวเราะร่วน
หลังจากเข้ามาในบ้านพักแป้งยกห้องริมสุดฝั่งที่สามารถมองเห็นทะเลได้ให้น้พแข็งและไอด้า ส่วนเธอเลือกนอนห้องถัดมา ส่วนแดเนียล ฟาร์และปอเช่ได้พักห้องนอนใหญ่ที่สามารถมองเห็นวิวภูเขาหลังบ้านได้ แต่แดเนียลปฏิเสธที่จะนอนร่วมห้องกับคนอื่นและเลือกที่จะลงมานอนโซฟากลางบ้านแทน
"น้ำแข็งมานอนกับพี่แป้งดีกว่าค่ะ ให้ไอด้าพักกับแฟนเถอะ พี่เขาเป็นถึงเจ้าของบ้านจะให้ไปนอนโซฟาได้ยังไงกัน"น้ำแข็งเดินเข้ามาหาแป้งในห้องพร้อมกับเป๋าของเธอหลังจากที่ทุกคนแยกย้ายกันแล้ว
"พี่ไม่ติดหรอกนะถ้าน้องน้ำแข็งจะมานอนด้วยแต่..ไอ้นี่ติดแน่นอน"แป้งชี้ไปที่ปอเช่ที่นั่งอยู่บนเตียงพลางมองมาที่สองสาวหน้าบอกบุญไม่รับ
"อ่า..ขอโทษค่ะ น้ำแข็งไม่รู้ว่าพี่มีรูมเมทแล้วขอตัวนะคะ"น้ำแข็งก้มหน้าขอโทษรุ่นพี่ทั้งสองก่อนจะรีบออกจากห้องโดยเร็ว แม้เธอจะสังเกตุว่าทั้งคู่ดูสนิทกับแต่ก็ไม่คิดว่าทั้งสองคนจะเป็นแฟนกันแต่ท่าทางสายตาของปอเช่เมื่อครู่ทำให้เธอเข้าใจว่าปอเช่ต้องการใช้เวลาส่วนตัวกับแป้ง
"อ้าวน้ำน้ำแข็งไปไหนมาครับทำไมยังถือกระเป๋าเดินไปมาแบบนั้นล่ะ?"
ขณะที่น้ำแข็งกำลังคิดหนักว่าคืนนี้เธอจะนอนที่ไหนดีอยู่นั้นเสียงของฟาร์ก็ทักขึ้นมาทันที ชายหนุ่มรุ่นพี่เดินตรงเข้ามาหาเธอที่ยืนเก้ๆ กังๆ อยู่ทางเดินอย่างไม่รู้ว่าจะไปไหน
"คือ..น้ำแข็งยังไม่มีห้องนอนน่ะค่ะ พอดีว่าจะยกห้องให้ไอด้ากับแฟน ส่วนพี่แป้งก็มีพี่ปอเช่อยู่"
"งั้นไปนอนห้องพี่สิ"ฟาร์เสนอความคิดทันทีเมื่อเห็นท่าทางคิดหนักของเธอ
"ไม่ดีมั้งคะ เดี๋ยวน้ำแข็งไปจองห้องพักใกล้ๆ ก็ได้ค่ะ อ๊ะ! พี่ฟาร์จะลากทำไมคะเนี่ย"น้ำแข็งร้องขึ้นทันทีเมื่อโดนรุ่นพี่หนุ่งลากให้เธอเดินตามเขาเข้าไปในห้อง
"ห้องนี้เป็นห้องนอนใหญ่ครับมันแยกออกเป็นสองห้องนอนเล็กในตัว ไอ้แดนมันเสียสละให้พี่กับไอ้เช่นอนคนละห้องแต่ไอ้เช่มันหัวหมออยากไปนอนกับแป้งเฉยๆ"ฟาร์อธิบายทันทีเมื่อพาน้ำแข็งเข้ามาภายในห้องแล้ว
"แต่ว่า..."น้ำแข็งยังคงคิดไม่ตกอยู่ดี ถึงแม้จะแบ่งเป้นสองห้องนอนเล็กแต่เธอกับฟาร์ต้องมาอยู่ร่วมห้องทั้งที่ไม่สนิทกันแบบนี้ทำให้น้ำแข็งรู้สึกไม่สบายใจ
"ไม่ต้องแต่ โอ๊ย!! ยัยบ้านี่ถีบมาได้ มันเจ็บนะโว๊ย!" ยังไม่ทันจะได้พูดจบประโยคร่างกายของฟาร์ก้ล้มกระแทกพื้นจากแรงถีบของแป้งทันที
"มึงจะหลอกล่อน้องมาเข้าห้องทำไมไอ้หน้าม้อ!" แป้งกอดน้ำแข็งไว้พร้อมกับชี้หน้าฟาร์ที่นอนอยู่พื้นจากการกระโดดถีบขาคู่ของเธอ
"ก็น้องมันไม่มีห้องอยู่นี่หว่า อีกอย่างห้องนี้มันก็ว่าง กูผิดอะไรเนี่ย?"ฟาร์ลุกขึ้นมายืนเถียงกับแป้งด้วยความมโห
"มึงกับเช่นอนด้วยกันไปเลยกูจะนอนกับน้ำแข็งเอง" แป้งบอกกับฟาร์ก่อนจะหันสายตาไปมองปอเช่ที่เพิ่งเดินตามมา
"เอางี้ดีกว่าแป้งมานอนกับเช่ที่ห้องนี้ส่วนห้องเล็กยกให้น้องไป น้องจะได้ไม่อึดอัด"ปอเช่เสนอความคิดเห็นขึ้น
"เออดีมากไอ้เช่ กันเมียทอมมึงออกห่างจากน้องด้วย จ้องน้องอย่างกับจะสิงอยู่แล้ว"ฟาร์ทำสีหน้าล้อเลียนใส่แป้งจนอีกฝ่ายแทบจะพุ่งไปต่อยเขาแต่น้ำแข็งและปอเช่คว้าตัวของเธอได้ทัน
"มึงก็เลิกล้อแป้งสักทีเถอะฟาร์ แป้งไม่ใช่ทอมแฟนกูแค่ใจอ่อนกับผู้หญิง"ปอเช่เอ่ยดุฟาร์เสียงเข้มทำให้ฟาร์เงียบลงทันที
"งั้นเอาตามนี้แหละ น้องน้ำแข็งนอนห้องพี่ไปนะเดี๋ยวพี่จะมานอนห้องปอเช่เอง เอาของไปเก็บเถอะค่ะ"แป้งหันมาส่งยิ้มให้รุ่นน้องสาวแล้วหันไปทำหน้าบึ้งใส่ฟาร์ก่อนจะเดินเข้าห้องไป
"เฮ้อ..เปลี่ยนชุดดีกว่า"หลังจากเรื่องวุ่นวายจบลงน้ำแข็งทิ้งตัวลงนอนบนเตียงสักพักก่อนที่เธอจะเปิดกระเป่าเสื้อผ้าของตัวเองออกเพื่อเตรียมเปลี่ยนชุด
หลังจากเปลี่ยนชุดเสร็จน้ำแข็งในชุดบิกินี่สีเรนโบว์พร้อมด้วยผ้าคลุมก็เดินออกมาจากห้อง หญิงสาวเดินลงมาด้านล่างก็ไม่เห็นคนอื่นๆ เลยจึงเดินตามหาจนทั่วบ้านแต่ก็ไปพบ
"ไปไหนกันหมดเนี่ย"เธอพึมพำกับตัวเองพร้อมกับนั่งเล่นอยู่ริมสระน้ำเพียงคนเดียว
"มาทำอะไรตรงนี้.."เสียงของใครสักคนดังขึ้นจากด้านหลังทำให้น้ำแข็งสะดุ้งตกใจจนตกลงไปในสระที่ความลึกสองเมตรทันที เนื่องจากว่ายน้ำไม่เป็นทำให้ยิ่งเธอพยายามตะเกียกตะกายเท่าไหร่ร่างกายของเธอก็ยิ่งจมดิ่งลงไปใต้น้ำมากยิ่งขึ้น ภาพตรงหน้าของหญิงสาวที่เลือนลางเธอเห็นใครสักคนกำลังว่ายน้ำลงมาหาเธออย่างรวดเร็ว มือแกร่งคว้าร่างบางขึ้นสู่ผิวน้ำทันที
"แค่กๆๆๆ.."น้ำแข็งหายใจเอาอากาศเข้าปอดเฮืกใหญ่ทันทีที่โผล่พ้นจากผืนน้ำก่อนจะสำลักน้ำจนแสบคอแสบจมูกไปหมด
"..."ตัวต้นเหตุที่ทำให้น้ำแข็งตกน้ำอย่างแดนเนียลยืนจ้องหญิงสาวที่กำลังไอด้วยความสงสัยว่าเธอว่ายน้ำไม่เป็นแต่ไปนั่งริมสระฝั่งที่ลึกทำไม
"พี่..แค่ก..มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง..แค่ก..เลย.."น้ำแข็งเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความโกรธท่ทำเธอเกือบจมน้ำ
"โทษทีไม่ได้ตั้งใจ เห็นเธอนั่งอยู่คนเดียวเลยเดินมาถาม"แดเนียลตอบสีหน้าเรียบเฉย เขาไม่ได้รู้สึกผิดเลยด้วยซ้ำที่ทำให้อีกคนต้องตกลงไปในสระน้ำ
"แล้วคนอื่นๆ ล่ะคะ น้ำแข็งเดินหาทั้งบ้านไม่เจอใครเลย"
"ไอด้าหลับอยู่บนห้อง ส่วนพวกที่เหลือออกไปซื้อของกินสำหรับเย็นนี้"แดเนียลตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งอีกครั้งก่อนจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูตรงก้าวอี้มาส่งให้หญิงสาว
"ขอบคุณค่ะ"น้ำแข้งผ้าขนหนูมาห่มกายก่อนจะลุกขึ้นเตรียมเดินเข้าบ้าน แต่ก็พบกับแป้ง ปอเช่และฟาร์ที่กลับจากซื้อของพอดี
"น้ำแข็งทำไมเปียกแบบนั้นล่ะ? เล่นน้ำเหรอ?"แป้งเอ่ยถามเธอทันที น้ำแข็งกระชับผ้าขนหนูแน่นขึ้นก่อนจะส่ายหน้า
"ไอ้แดนมึงแกล้งน้องเหรอ?"แป้งหันขวับไปมองเพื่อนของตัวเองที่ยืนอยู่ด้านหลังน้ำแข็งทันที
"ไม่ได้แกล้ง แค่อุบัติเหตุนิดหน่อย"
"อุบัติเหตุ? มันพูดใครชัดกว่านี้ไม่ได้เหรอวะจะอมขี้ฟันเพื่อ?"ฟาร์เอ่ยถามอีกคน เขาเองก็อยากรู้ว่าทำไมรุ่นน้องสาวคนสวยถึงได้มีสภาพเปียกปอนเช่นนี้
"เอ่อคือ..น้ำแข็งลงมาแล้วไม่เจอใครเลยนั่งรอที่ข้างสระน้ำน่ะค่ะพี่เขาเข้ามาทำแต่น้ำแข็งตกใจเลยตกลงไปในสระค่ะ"น้ำแข็งรีบอธิบายทันที แป้งเข้ามากอดตัวเธอไว้เพราะสังเกตุว่ารุ่นน้องตรงหน้าตัวเริ่มสั่นจากอุณหภูมิแอร์ภายในบ้าน
"ไปเปลี่ยนชุดก่อนเถอะเดี๋ยวพี่พาไป"แป้งพาน้ำแข็งขึ้นไปบนห้องเหลือไว้เพียงสาหนุ่มอยู่ด้านล่าง
"ที่น้องพูดคือเรื่องจริงเหรอวะ?"ฟาร์เอ่ยถามทันทีที่สองสาวเข้าไปในห้องแล้ว
"อืม.."แดเนียลส่งเสียงตอบเพื่อนเสียงเบา
"แล้วทำไมมึงก็ตัวเปียก?"ปอเช่เป็นฝ่ายเอ่ยถามบ้าง
"ยัยนั่นตกสระฝั่งลึกแล้วว่ายน้ำไม่เป็น"
"แล้วยังไงต่อ?"
"ก็ลงไปดึงขึ้นมาจากน้ำแค่นั้น.."แดเนียลตอบพร้อมกับเอียงคอมองเพื่อนทั้งสองที่ซักไซร้เขาราวกับเป็นผู้ต้องหากระทำความผิด
"โหไอ้เหี้ยมึงทำน้องเกือบจมน้ำตายเลยนะเว๊ย ไม่รู้สึกผิดสักนิดเลยเหรอวะ?"ฟาร์โวยวายทันทีเมื่อเห็นท่าทางและสีหน้าตายด้านของเพื่อน
"ก็ไม่ตายนี่ช่วยขึ้นมาแล้ว"แดเนียลตอบกลับทันทีก่อนจะเดินขึ้นบ้านไปเพื่อเปลี่ยนชุด