BAYARANG BABAE
CHAPTER 9
BY:NEZELDOCTO
#HOY!#BAWAL #ICOPY!!
#MAHIYAKA #NAMAN!!
HALOS di na makakain ang isang dalaga habang nakakulong ito sa isang madilim na kwarto, tanging silaw nang liwanag na araw at buwan ang nagsisilbing ilaw niya sa loob. Pagod na pagod na siya at guton na gutom. Parusa iyon sa kanya dahil sa pag suway niya sa utos nang May-ari na sa kanya. Anito hindi siya pakakainin kapag di niya ito sinunod at lalong hahayaan nalang daw siyang mamatay sa gutom. Puno nang pag sisisi ang dalaga dahil sa katigasan nang ulo niya, ngayon siya nag sisi gayong huli na ang lahat. Walang nakakalaam kong nasaan siya, pati mga magulang niya ay walang alam kong napano naba siya..iyak tanging iyak nalang ang naging sagot niya sa kanyang sarili, kung san ay sinunod nalang niya ang daddy nito na mag fucos siya sa pag-aaral at huwag muna sumama sa gimik nang mga barkada sana hindi siya napahamak. Sana ngayon masaya siya at nasa kwarto lamang niya nakahiga at nakikinig nang mga music na hilig niyang pakinggan.
Napatingin ang dalaga sa pinto nang bumukas iyon, isang babae ang pumasok na may hawak na isang tray na may lamang pagkain. Malamang para iyon sa kanya.
"Kumain kana, para may lakas ka".ani nang babae sa kanya.
"Ayaw ko". Matigas na sagot naman nang dalaga.
"Gusto mo ba talagang mamatay sa gutom ha?' Inis na turan naman nang babae.
"Eh sa ayaw ko nga eh, ang gusto ko lang ay ang makalabas dito"! Aniya
"Kung gusto mong makalabas dito, kailangan mo munang mag palakas." Ani nang babae.
Tila nagkaroon naman nang pag-asa ang dalaga dahil sa sinabi nang babae sa kanya na tila ba may kahulogan ang sinabi nito.
Kumain nga ang dalaga, tama nga ang babae gutom na gutom na talaga siya, at kapag di siya kakain manghihina talaga siya. Kailangan niya nga talagang magpalakas.
Habang kumakain ang dalaga ay panay tingin naman sa kanya ang babae. Napatitig din ang dalaga dito.
Napansin nang dalaga na maraming pasa ang babae at tila malungkot din ang kanyang mga mata na para bang may tinatagong feelings sa loob nito.
"Bakit nyo ito ginagawa?" Tanong nang dalaga kalaunan
"Ang lin? Ang maging alipin o magiging sunud-sunoran sa lahat nang mga utos nila sakin? Kung alam mo lang". Ani nang babae maya-maya ay tumulo na ang mga luha nito.
"Ginagawa ko ito para mabuhay, mabuhay kami nang aking anak." Dugtong pa nito.
"A-ano ang ibig mong sabihin?" Naguguluhang tanong nang dalaga.
"Kagaya mo bilango lang din ako dito, gustohin ko mang tumakas pero hindi pwede dahil nasa kanila ang anak kong mag iisang taon palang. Hindi ko siya pwedeng makita ha ggat di ko nagagawa lahat nang utod nila sa akin". Pag-amin nang babae.
Halos nadurog amg puso ng dalaga nang marinig nito ang kwento nang babae. Bukod sa sarili niyang kaligtasan ay nanaisin din nitong iligtas ang mag-ina pero paano? Kung pareho silang nakakulong sa mahirap na lugar na ito.
Samantala pagkalabas nang babae sa kwarto nang dalaga ay nagulat siya nang makita sa labas nang pinto ang ka Ama nang anak nito.
Isang malakas na sampal ang binigay nito sa kanya. Napahawak siya sa kanang pisngi dahil masakit ang pagkasampal sa kanya na halos tumagilid na ang kanpang panga.
"Kaya pala ang tagal mo, nag kwento kapa sa kanya. AnO ang usapan nyo ha? Tatakas kayo? SuBukan mo lang at may kalalagyan ka, kayo nang anak mo"! Pagkasabi nang lalaking iyon ay umalis na ito sa harapan niya.
Gustong-gusto na niyang umalis sa lugar na ito at isama ang anak, hindi ito ang buhay ang gusto niya. Ang akala niya na buhay prinsesa siya sa piling nito ay kabaliktaran pala. Isa parin siyang babaeng bayaran na kapag may bisita ang kinikilala niyang ama nang anak niya ay pinapagamit siya nito kapalit nang perang pambayad sa kanya. Ang akala niya na tuluyan na siyang makaalis sa maputik niyang trabaho noon ay hindi pala, mas naging magulo at masalimoot na ang kanyang karanasan ngayon.
"Patawad anak, kong inilagay kita da mahirap na sitwasyon." Ani Regin sa sarili niya.
Saktong pagkasabi niya noon sa isip ay siya namang pag-iyak ni baby angel ang 11months old niyang anak. Inisip ni Regin na gutom lang anag anak subalit halos magimbal siya sa kanyang nadatnan nang makita niya si Bernard na hinuhubaran ang anak nila.
Halos umakyat sa ulo ang dugo niya, nang makita iyon. BaLak pa atang pagsamantalahan ni Bernard ang kanilang anak lalo na at nakagamit nanaman ito nang pinagbabawal na gamot.
Dinamapot ni Regin ang Mamahaling vase na nasa Misa at patakbong Hinapas sa ulo ni Bernard na di naman kaagad nakakilos sa bilis nang pangyayari. DuGuan ang ulo nito nang bumagsak sa sahig.
Mabilid na kinuha ni Regin ang umiiyak na anak at patakbong lumabas da kwartong iyon. Buo na ang disiyon niya tatakas siya dito kasama ang babaeng bihag nila.
BAgo lumabas nang kwarto ay kinuha muna nito ang susi na nakalagay sa pantalon nang lalaki, para makasigurado ay nilock niya ang pinto kong nasaan bumagsak si bernard.
Dali-dali siyang tumungo sa kwarto nang dalaga at mabilis itong tinulongan para makataakas silang tatlo.
Lakad takbo ang ginawa nila hanggang sa makarating sila sa ilog. Wala silang choice kundi lumusong dahil walang sasakyang pantwid para makaaalis sa lugar na ito. Matalino ang live In partner niya dito sila dinala para malayo sa mga tao, malayo sa lahat para incase binalak nilang tumakas ay hindi sila basta makakaalis.
Lulusong na sana sila sa tubig nang madinig nila ang sigaw ni bernard na hinahanap sila.
Mabilis niyang inabot kay Izza ang anak na si angel. Naguluhan naman si izza sa ginawa ni regin.
"Please lang ingatan mo ang anak ko, kailangan kong mag sakripisyo para sa kaligtsan niyong dalawa. Ayaw ko nang ibalik ang anak ko sa lugar na iyon, please mangako ka sakin na iingatn mo ang anak ko at ito," aniya sabay dukot nang picture sa bulsa nya at iniaabot ito kay Izza
"Hanapin mo ang babaeng nasa larawan, at sa kanya mo ipagkatiwala si angel, alam kong aalagaan at hindi niya pababayaan ang aking anak." Ani regin.