ตอนที่ 1 ขอเช็กของหน่อย

2792 Words
ตอนที่ 1 ขอเช็กของหน่อย Little Bunny : สวัสดีครับ Mister P ผมมองข้อความที่อีกฝ่ายส่งกลับมาด้วยใจเต้นรัว ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าจะตื่นเต้นทำไมกับอีแค่ข้อความแชตแอปฯ นัดเดต Mister P : สวัสดีครับ พออีกฝ่ายทักมา ความตั้งใจในการจะลบบัญชีและปิดแอ็กเคานต์ของผมก็หายไปทันที ผมกดตอบกลับข้อความของอีกฝ่ายด้วยประโยคที่สุดแสนจะธรรมดา ทำไงได้ ก็ผมมันประสบการณ์การจีบใครแสนจะน้อยนิด ชวนคุยก็ไม่เก่ง Little Bunny : เรียกผมว่ากระต่ายก็ได้ Little Bunny : แล้วคุณชื่ออะไรเหรอครับ อีกฝ่ายพิมพ์ตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว แต่ชื่อกระต่ายที่อีกฝ่ายแนะนำตัวมาทำให้ผมต้องชั่งใจก่อน ว่าตกลงแล้วมันคือชื่อจริงหรือเป็นชื่อสมมุติขึ้นกันแน่ แล้วผมเองควรแนะนำชื่อจริงของตนเองออกไป หรือควรจะมีชื่อแฝงขึ้นมาเพื่อใช้คุยกันแน่ แต่พอคิดไปคิดมา ผมรู้สึกว่าชื่อกระต่ายก็ไม่ได้แปลกอะไร มีสิทธิ์จะเป็นชื่อจริงได้ แล้วถ้าแอปฯ นี้มันเป็นแอปฯ นัดเดต การที่เราจะเดตกับใครสักคนหนึ่ง เราก็ควรจะต้องจริงใจกับอีกฝ่ายรึเปล่า อื้ม เดี๋ยวนะ ผมคิดไปถึงเรื่องเดตแล้วเหรอ ยังสิ ผมแค่ไม่ชอบโกหกเท่านั้นเอง งั้นบอกชื่อจริงแล้วกัน Mister P : พลครับ Little Bunny : ยินดีที่ได้รู้จักนะ Little Bunny : เธออายุเท่าไร พอผมแนะนำชื่อไป คุณกระต่ายก็ยิงคำถามต่อ ผมแอบตกใจกับสรรพนามที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย เราเพิ่งแนะนำชื่อกันไป ไม่คิดว่าสรรพนามที่อีกฝ่ายใช้เรียกผมจะเปลี่ยนไปแบบที่ดูสนิทกันไวขนาดนี้ แถมคุณกระต่ายเขาก็ชวนคุยแบบไม่ได้ดูเคอะเขินอะไรสักนิด ผิดกับผมที่ตอนนี้รู้สึกเกร็งแปลก ๆ Mister P : 38 ครับ Mister P : คุณกระต่ายล่ะ Little Bunny : ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้ Little Bunny : อายุ 38 แล้วเหรอ หุ่นดูดีจัง คิดว่าเป็นหนุ่มมหา’ ลัยอายุยี่สิบต้น ๆ ซะอีก พอผมถามกลับบ้าง คุณกระต่ายเมินที่จะตอบอายุกับผม แถมยังชวนคุยเรื่องอื่นอีก ผมจะไม่อะไรหรอกนะถ้าเรื่องอื่นที่ว่าไม่ใช่เรื่องหุ่นของผม พอเป็นคำชมจากเจ้าของรูปเอวคอดที่ถูกประดับด้วยรอยสักรูปกระต่ายที่ดูสวยงามแบบนั้น มันก็ทำให้ผมอดจะรู้สึกมวนท้องแปลก ๆ ไม่ได้อยู่ดี Mister P : 555555555555 Mister P : ขอบคุณครับ หุ่นคุณก็ดูดีมาก Mister P : แล้วตกลงคุณอายุเท่าไรเหรอครับ ถึงคุณกระต่ายจะบอกแล้วว่าไม่ต้องเรียกคุณ แต่ผมก็อดไม่ได้อยู่ดี ยังไงเราก็เพิ่งรู้จักกัน ผมไม่กล้าจะไปทำตัวสนิทชิดเชื้อกับอีกฝ่ายจริง ๆ Little Bunny : ไม่บอกหรอก Little Bunny : เอาเป็นว่าเราเด็กกว่าเธอเยอะเลย Mister P : อ้าว ผมรู้สึกเหมือนโดนเอาเปรียบเลยแฮะ นอกจากคุณกระต่ายจะดูพูดเก่งกว่าผม เขายังดูมีชั้นเชิงกว่าผมเยอะเลย แล้วยิ่งพอคุณกระต่ายบอกว่าตัวเขาอายุน้อยกว่าผมเยอะ ผมยิ่งดูอ่อนไปเลยแฮะ Little Bunny : ไว้เดี๋ยวตอนคอลกันต่ายจะให้เธอฟังเสียงแล้วลองเดาดูนะ Mister P : อ่า ครับ นี่จะได้คอลกันด้วยเหรอ แอบเกินคาดสำหรับผมเหมือนกันนะ Little Bunny : แต่ก่อนคอล ขอเช็กของก่อนได้ปะ Mister P : ครับ ผมตอบกลับว่าครับ ทั้ง ๆ ที่ยังไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าเช็กของที่คุณกระต่ายพูดถึงมันคืออะไร พอผมตอบกลับไปคุณกระต่ายก็เงียบไปสักพัก ก่อนจะกลับมาใหม่พร้อมข้อความที่ทำให้ผมงงกว่าเดิม Little Bunny : เราถ่ายแล้วนะ แต่ขอส่งให้พรุ่งนี้นะ Little Bunny : กลัวเห็นของเธอตอนนี้แล้วจะนอนไม่หลับ Mister P : อ่า พรุ่งนี้ก็ได้ครับ ‘พรุ่งนี้อะไรวะ งง’ นี่คือสิ่งที่ผมอยากจะตอบกลับไป แต่ก็รู้สึกว่าวันนี้ผมดูจะเป็นรองมากเกินไป ถ้าไปปล่อยไก่ ทำมึนไม่รู้ว่าคุณกระต่ายเขาหมายถึงอะไรก็กลัวจะเสียฟอร์มไปมากกว่านี้ ยังไงเดี๋ยวรอดูฝั่งคุณกระต่ายก่อนก็ได้ ว่าของคืออะไร ค่อยว่ากันแล้วกันนะ Little Bunny : งั้นเราไปนอนก่อนนะ Little Bunny : ฝันดีนะครับ คุณมิสเตอร์พี Mister P : ฝันดีครับ คุณกระต่าย ผมนั่งมองว่าคุณกระต่ายจะส่งอะไรกลับมาอีกรึเปล่า แต่ก็ไม่มีอะไร สงสัยคุณกระต่ายจะไปแล้วจริง ๆ “เฮ้อ” พอคุณกระต่ายไปแล้ว ผมก็กลับมาอยู่กับตัวเองอีกครั้ง ว่ากันตามตรงคือถึงผมจะเหงาแค่ไหน แต่ผมก็ยังไม่ได้รู้สึกอยากจะจีบใคร หรืออยากจะคบใครเท่าไร แต่มารู้ตัวอีกทีมือก็ดันลั่นปัดเจอคนในแอปฯ นัดเดตมาแบบงง ๆ ซะงั้น แต่เอาเถอะ โอกาสมันน้อยที่ผมกับคุณกระต่ายจะลงเอยกัน คิดซะว่าเป็นการลองคุยกันให้หัวใจมันกระชุ่มกระชวยเฉย ๆ แล้วกันน่า อย่าไปคิดมาก วันต่อมาผมยังคงไปทำงานตามปกติ จนกระทั่งถึงเวลาพักเที่ยง ผมกินข้าวจนเสร็จแล้วขึ้นมาในห้อง ผมก็ได้รับแจ้งเตือนจากแอปฯ โคลสเฟรนด์ ซึ่งแน่นอนว่าจะเป็นแจ้งเตือนจากใครไม่ได้นอกจากคุณกระต่าย เพราะผมกดถูกใจคุณกระต่ายไว้คนเดียว พอเห็นว่าเป็นแจ้งเตือนจากคุณกระต่าย ผมก็รีบกดเข้าไปดูแทบจะทันที แต่ตอนกดก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าคุณกระต่ายคงจะส่งข้อความมาทักทายธรรมดา แต่ผมคิดผิด เพราะสิ่งที่คุณกระต่ายส่งมา ทำเอาผมแทบจะช็อก Little Bunny : ทักทายตอนบ่ายครับ Little Bunny : นี่ ตามสัญญา Little Bunny : *รูปภาพ* ผมมองภาพที่คุณกระต่ายส่งมาแล้วกะพริบตาปริบ ๆ กดหาที่เซฟก็ไม่เจอเลยได้แค่แค็ปหน้าจอเอาไว้ชนิดที่ไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าแค็ปไว้ทำไม ภาพที่คุณกระต่ายส่งมาเป็นภาพคุณกระต่ายนั่งหันหลัง เห็นตั้งแต่กลางหลังถึงเตียง แผ่นหลังบางเปลือยเปล่าไร้ซึ่งอาภรณ์ปกปิด หลังคุณกระต่ายขาวเนียนจนผมรู้สึกตาพร่าเบาๆ ไล่ลงมาเป็นเอวบางคอดที่เห็นแล้วก็กลัวจะหักถ้าเผลอจับแรง ๆ แต่ที่ทำเอาผมไปไม่เป็นที่สุดก็คือบั้นท้ายทรงสวย ที่กลมโตและดูนุ่มนิ่มจนผมอยู่ไม่สุข เพิ่มความเซ็กซี่ทะลุปรอทมากกว่าเดิมด้วยรอยสักรูปกระต่ายแต่เป็นคนละตัวกับที่ถ่ายด้านหน้า ทำไมคุณกระต่ายส่งรูปแบบนี้มาเนี่ย แล้วทำไมหุ่นคุณกระต่ายเซ็กซี่ขนาดนี้วะเนี่ย Little Bunny : *ส่งรูปภาพ* แค่รูปเดียวยังไม่พอ คุณกระต่ายยังสร้างความช็อกให้ผมระลอกสองด้วยภาพอีกภาพ แต่รอบนี้มันซูมให้เห็นแค่บั้นท้ายอวบอิ่ม และมือเล็ก ๆ นั่นก็กำลังแหวกให้เห็นช่องทางสีชมพูที่ด้านหลัง ผมไม่คิดมาก่อนว่าจะมีคนที่ช่องทางด้านหลังดูสีสวยน่าสัมผัสขนาดนั้น ซวยแล้ว ผมคิดบ้าอะไรวะเนี่ย Little Bunny : พอได้ไหมฮะ ‘พอได้ไหมฮะ’ อะไรได้ ตอนนี้ผมงงไปหมดแล้ว คุณกระต่ายไม่ได้ส่งอะไรผิดใช่ไหม ไม่น่าหรอก ส่งมาสองรูปขนาดนี้ แล้วทำไมถึงส่งรูปที่มันลับขนาดนี้มาให้คนที่เพิ่งรู้จักอย่างผมเนี่ย Mister P : คุณส่งผิดรึเปล่าครับ Little Bunny : หืม? Little Bunny : ไม่ผิดนะ ปกติเราใช้ข้างหลัง Little Bunny : อ่า หรือเธอก็เป็นรับ Little Bunny : ขอโทษนะ ลืมถามก่อน บ้าจริง ปกติเราไม่ลืมนะ คงเมาหุ่นเธอมั้ง 5555555555555555555 คุณกระต่ายตอบกลับมาขำ ๆ พอคุณกระต่ายพูดมาขนาดนี้สมองผมมันก็เริ่มประมวลอะไรได้ มันคงไม่ใช่อย่างที่ผมคิดใช่ไหม Mister P : เปล่า ผมเป็นรุก Mister P : แต่คือ อันนี้คือคุณจะนัดผมเหรอ Little Bunny : อ่าฮะ Little Bunny : เราเข้าใจอะไรผิดเหรอ ผิด โคตรผิดเลยแหละ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าตกลงที่เข้าใจผิดนี่คือคุณกระต่ายหรือผมกันแน่ เพราะตอนนี้ผมเริ่มไม่มั่นใจแล้วว่าแอปฯ ที่บิ๊กหลอกผมมาเล่นนี่มันเป็นแค่แอปฯ หาคู่ หรือส่วนใหญ่เขาเอาไว้นัดทำเรื่องอย่างว่ากันแน่ ตอนนี้ผมมึนไปหมด ไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อ แถมยังต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ กลัวใครจะเห็นว่าผมเปิดภาพลามกในที่ทำงานที่คนนั่งกันเต็มทั้งฝ่ายแบบนี้ อีกทั้งยังไม่รู้จะเอายังไงต่อด้วย ผมไม่ได้อยากจะนัดทำแบบนั้นกับใคร แต่จะให้ปฏิเสธไปก็สารภาพตรง ๆ ว่าเสียดาย ภาพก้นขาว ๆ กับรอยจีบสีชมพูนั่น ผมควรจะเอายังไงดี Little Bunny : แง่ม เธอ ตกลงยังไงอ่า Mister P : ไม่ผิด ๆ Mister P : คุณเข้าใจถูกแล้ว Little Bunny : อ่า โอเค ผมยังไม่ทันจะตกลงกับตัวเองได้ว่าจะเอายังไง พอเจอข้อความจากคุณกระต่ายเร่งมาผมก็พิมพ์ตอบกลับไปทันทีแบบยังไม่ทันได้คิด บางทีไอ้ที่พิมพ์ไปอาจจะเป็นความต้องการลึก ๆ ในใจผมก็ได้ อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน Little Bunny : แล้วไหนของเธอ แต่ความน่าหนักใจก็ยังไม่หมด เพราะคุณกระต่ายดันเร่งให้ผมส่งรูปกลับไปบ้าง แต่ตอนนี้ผมดันอยู่ที่ทำงานไง แล้วผมก็ไม่เคยถ่ายรูปอะไรพวกนั้นด้วย Mister P : คุณ พอดีตอนนี้ผมยังไม่ค่อยสะดวก ตอนเย็นได้ไหมครับ Little Bunny : ได้ ตามสะดวก Little Bunny : เอารูปตอนแข็งด้วยนะ เราอยากรู้ขนาด Mister P : ครับ พิมพ์ตอบกลับไปก็ทำหน้าเหลอหลาจนผมเริ่มรู้สึกสมเพชตัวเอง ทำไมคุณกระต่ายเขาพิมพ์ตรงขนาดนี้วะ แล้วทำไมผมต้องรู้สึกหวิว ๆ เพราะข้อความทะลึ่ง ๆ ของคุณกระต่ายขาวอมชมพูนี่ด้วย ถ้าไอ้พนารู้มีหวังล้อว่าผมมันอ่อนแน่ ๆ ผมทำงานรอบบ่ายต่อด้วยจิตใจไม่ค่อยเป็นสุขเท่าไร เพราะภาพที่เห็นไปเมื่อกลางวันก็ยังคงติดตา ยากที่จะลืมไปง่าย ๆ แต่หน้าที่ก็สำคัญ ดังนั้นผมจึงต้องดึงสติตัวเอง แล้วทำงานให้เสร็จแบบที่ควรจะเป็น ทำงานเสร็จวันนี้ผมก็กลับคอนโดฯ โดยทันที คุณกระต่ายเขาก็ดูไม่ได้รีบอะไร ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าจะต้องรีบกลับมาถ่ายรูปตอบคุณเขาทำไม แต่เอาเถอะ ตั้งแต่เจอคุณกระต่าย ผมก็ทำอะไรแบบไร้เหตุผลไปเยอะเลย ผมมานั่งอยู่หน้าโซฟา มือหนาปลดเข็ดขัดออกแล้วมองช่วงล่างของตนเอง พอจะทำจริง ๆ มันก็รู้สึกอายมาก ๆ ผมนั่งทำใจอยู่นานก่อนจะฮึบ แล้วทำให้มันเสร็จ ๆ มือหนานวดคลึงกลางลำตัวของตนเอง อาจจะฟังดูหลงตัวเอง แต่ผมก็คิดว่าช่วงล่างผมมันดูดีระดับหนึ่งแม้จะยังไม่ขึ้นรูปขึ้นร่าง แต่คุณกระต่ายย้ำมาแล้วว่าให้ถ่ายตอนแข็ง แล้วผมมันก็ดันเชื่อง เลยต้องมานั่งปลุกอารมณ์ตัวเองอยู่แบบนี้ “อื้ม” ปกติแล้วผมมักจะช่วยตัวเองอยู่บ่อย ๆ เพราะไม่มีแฟน แล้วก็ไม่ได้ชอบออกไปใช้บริการคนขายบริการเหมือนที่พนามันชอบทำสมัยยังไม่มีแฟน ผมชอบที่จะดูแลตัวเองมากกว่า แม้มันจะไม่ได้ให้ความรู้สึกสุดยอดเท่ามีคนทำด้วย มือหนาลูบคลึงแก่นกายของตนเองแล้วชักรูดเบา ๆ ปกติเวลาทำอะไรแบบนี้ผมจะจินตนาการเอา หรือไม่ก็ดูคลิป ครั้งนี้เองก็เช่นกัน แต่ต่างกันตรงที่แม้ตอนนี้ตาผมมันจะจ้องอยู่ที่หน้าจอโทรศัพท์ แต่สมองมันดันนึกถึงภาพที่เห็นเมื่อตอนกลางวัน “อื้ม” พอคิดได้แบบนั้นผมก็กดหยุดคลิปแล้วเปิดรูปของคุณกระต่ายที่แค็ปไว้แทน ซึ่งรูปของคุณกระต่ายก็ยังสุดยอดเหมือนเดิม นอกจากทำให้ผมไม่มีสมาธิทำงาน ยังทำให้อารมณ์ผมพุ่งสูงขึ้นแบบง่าย ๆ ผมขยับมือจนมันแข็งได้ที่ จากนั้นก็จัดการเปิดกล้องแล้วจ่อกล้องไปที่ช่วงล่างของตนเอง แล้วรีบกดถ่ายรัว ๆ มีสั่นบ้างเพราะผมไม่คุ้นชินกับการทำอะไรแบบนั้น จากนั้นก็มาเช็กภาพแล้วก็พบว่าแทบไม่มีภาพที่มันโอเคเลย แต่ช่างเถอะ มันก็คงจะพอดูออกอยู่แหละว่าเป็นยังไง พอได้ภาพผมก็รีบกดส่งให้คุณกระต่ายแล้วปิดหน้าจอลง เป็นความตื่นเต้นของชายวัยสามสิบแปดที่รู้ถึงไหนก็คงจะอายถึงนั่น ระหว่างที่รอคุณกระต่ายตอบกลับมา ก็ได้แต่ภาวนาให้คุณกระต่ายชอบแล้วตกลงนัดกับผมด้วยเถอะ หลังจากที่ผมกดส่งไป เวลาก็ผ่านไปเนิ่นนานเกือบสองชั่วโมงคุณกระต่ายถึงได้อ่านแล้วกดตอบกลับมา แต่ถึงผ่านไปนานแค่ไหน ตอนได้รับแจ้งเตือนกลับมาผมก็ตื่นเต้นอยู่ดี Little Bunny : อันนี้ของเธอจริงเหรอ Mister P : ครับ Little Bunny : ใหญ่จัง คุณกระต่ายวิพากษ์วิจารณ์น้องชายของผมแล้วพิมพ์กลับมาแบบตรง ๆ ตอนนี้หน้าผมมันร้อนไปหมดแล้ว มันควรจะต้องเป็นเขาที่เขินผมรึเปล่า ทำไมยิ่งคุยกันผมยิ่งดูอ่อนหัดแบบนี้เนี่ย Mister P : 5555 แล้วตกลงยังนัดไหมครับ Little Bunny : อื้อ นัดสิ Little Bunny : แต่เราไม่ส่งรูปหน้านะ เธอโอเครึเปล่า คุณกระต่ายถาม ผมไม่รู้เลยว่าเวลาคนเขาจะนัดทำอะไรแบบนี้เขาต้องคุยอะไรกันบ้าง ระยะเวลานานเท่าไร แล้วต้องส่งอะไรให้กันดูบ้าง แต่คิดว่ามันก็คงจะแล้วแต่คู่ ใจจริงผมก็ยังอยากจะเห็นรูปคุณกระต่ายก่อน เพราะผมก็กลัวอีกฝ่ายจะเป็นมิจฉาชีพเหมือนกัน แต่คิดในทางกลับกันผมก็ไม่ได้พร้อมส่งรูปหน้าผมให้ดูเท่าไร เกิดใครเคยเห็นหน้าผมตามหนังสือพิมพ์มาก่อนคงจะไม่ดีแน่ ๆ Mister P : ได้ ไม่ส่งรูปหน้าก็ได้ Little Bunny : ว่าง่ายจัง Little Bunny : น่ารัก Little Bunny : แต่เพื่อความชัวร์ของทั้งเราแล้วก็เธอ ว่ารูปที่ส่ง ๆ ไปไม่ได้ไปก๊อบของคนอื่นมา Little Bunny : เราขอลองวิดีโอคอลกับเธอก่อนได้ไหม Little Bunny : ถ้าโอเคค่อยนัดกัน คุณกระต่ายยื่นข้อเสนอ ซึ่งข้อเสนอของคุณกระต่ายก็ทำเอาผมใจไม่ดีอีกแล้ว เห็นเป็นภาพนิ่งยังใจไม่ดีเลย ถ้าเห็นเป็นภาพเคลื่อนไหวผมจะไหวเหรอ แต่คิดไปคิดมา ถ้าวิดีโอคอลก็คงจะไม่ได้แก้ผ้าแล้วดูเรตแบบในรูปที่ส่งมาหรอกมั้ง ผมว่าผมน่าจะไหวอยู่รึเปล่านะ Little Bunny : ตกลงจะวิดีโอคอลก่อนไหม ถ้าไม่วิดีโอเราขอยังไม่นัดนะ Little Bunny : เจอพวกเอารูปของคนอื่นมาเยอะ ไม่อยากเสียเที่ยว Mister P : คอลครับคอล ผมเองก็อยากรู้เหมือนกันว่า ไอ้ก้อนสีขาวอมชมพูดูนุ่มนิ่มนั่นมันมีจริง ๆ รึเปล่า Little Bunny : โอเค งั้นคืนนี้เลยได้ไหม Little Bunny : เดี๋ยวเราอาบน้ำก่อนแป๊บเดียว Mister P : ได้ครับ Little Bunny : งั้นเดี๋ยวเราทักไปนะ Mister P : ครับ แล้วผมก็ตกปากรับคำคุณกระต่ายไปแล้วเรียบร้อย เรื่องทั้งหมดต้องโทษบิ๊กนั่นแหละ แนะนำแอปฯ อะไรมาก็ไม่รู้ แต่เอาเถอะ ผมว่ามันก็น่าจะแก้เหงาให้ผมได้จริง ๆ นั่นแหละ เพราะตั้งแต่รู้จักคุณกระต่ายในแอปฯ นี้ ผมก็รู้สึกปั่นป่วนไม่หยุดเลย
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD