Emotionless Woman

Chapter 4

EMORY / Y-ZA BELLA P.O.V

Pag katapos kong maglinis sa kawatan ay lumabas ako nang banyo at dumeritso sa closet pero hindi pa man nakakalahati ang pag hakbang ko ay may biglang kumatok sa pintuan binuksan ko iyun kahit nakatapis lang ako pag bukas ko nang pinto ay sunod-sunod na pumasok ang mga maid na may dala-dalang mga kagamitan at kasama na ro'n ang isang gown na naby blue pero hindi kuna pinansin iyun at tinanong ang mga katulong.

"What are those?"

"Young miss yan po ang pinadala ng ama niyo, yan daw po ang susuotin niyo mamaya." The maid's response while looking down.

Mayamaya tapos na nila itung ilagay sa may kama at kasunod non na pumasok ang mga bakla ata, kahit unang tingin palang malalaman muna itung mga bakla sa subrang kapal nang mga make up nila.

Tiningnan ko lang sila ng walang ka emo-emosyon

"Wow ikaw na na ang aming papagandahin?" Amaze na tanong ng isa.

"Ang ganda-ganda mo kahit light make up lang okay na pero bakit ganon girl walang emosyon ang mga mata mo?" Sabi pa niya ng may pag ka maarte.

"I don't need a make-up artist; I can handle myself, so leave if you don't want me to blow up your heads right here right now." I said this while staring at them with my razor-sharp eyes.

Bigla silang nanginig at sinabing, "P-pero girl kami naman ang malalagot kung iiwan ka na lang namin Jan, paniguradong lagot kami sa ama mo alam mo naman iyun tegre kung magalit." Sabi ng isa habang nangangatung ang tuhod.

"I'll count to three, and if both of you are still here, I won't hesitate to kill you both." I said in a very scary voice. Hindi pa man ako nag simulang mag bilang ay bigla na lang silang kumaripas ng takbo sa paglabas nilang dalawa kasama ang mga katulong ay ni lock ko ang pintuan at nag simulang mag ayus.

Lumipas ang oras nag sisimula na ang party sa baba pero ako ito pa chill-chill lang na nakaupo sa may bubung ng bahay at nag mamasid lang. Hindi ko sinuot ang mga pinadala nilang mga gamit kanina I hate wearing dresses it's make me uncomfortable.

Nag suot lang ako ng simpling damit, Black pants, white t-shirt na pinarisan ko ng black jacket at white shoes.

Sa pagmamasid ko hindi ko namalayan ang oras at tinatawag na pala ang pangalan ko.

"Anong akala nila, diyan ako dadaan?" Tanong ko sa sarili ko habang naka smirk na naka tingin sa kanila sa ibaba, nakatingin parin sila sa hagdan na dapat dadaanan ko sana pero hindi ako do'n dadaan.

Nag hintay ako ng ilang minuto bago maiisipan na bumaba na. Tumalon ako sa may puno sa gilid bago tumalon ulit para do'n dumaan sa isang pintuan sa gilid.

Pag bukas ko nang pintuan ay napunta sa akin ang atensyon nila ang iba ay lag-lag ang panga, they expect that I'll be wearing a gown but too bad I'm not into dresses nor gown.

Hindi ko sila pinag tuonan ng pansin at naglakad lang nang parang wala lang at ang mata ko ganon parin walang ka buhay-buhay. Sa paglalakad ko ay nakita ko ang magaling kong ama na parang papatayin ako sa titig niya, alam kuna kung bakit ganyan yan makatingin dahil sa sinuway ko ang kanyang utos ma suotin ang pinadala niya sa kwarto ko.

Walang pakialam kong iniwas ang tingin ko sa kanya at umakyat na sa entablado ng naka pamulsa hindi ko na pinag tuonan ng pansin ang fiance ko ni sulyapan ay hindi ko ginawa dahil wala naman talaga akong pake.

THIRD PERSON P.O.V

Sa pag akyat ng dalaga sa entablado ay hindi niya alintana ang mga mapanuring tingin sa kanya ng mga panauhin sa handaan na iyun.

Habang di alintana ng dalaga ang mga matang naka sunod sa kanya may isang tao rin na nakatingin sa kanya gamit ang kanyang dalawang pares na mga mata na naka tingin sa kanya ngunit iba ang mga tingin na ito may pag ka malamig at makikitaan mo ng pag hanga at pag ka bilib sa dalaga kahit nakikita niya ang mga matang walang emosyon na wala ring ka buhay-buhay.

Pagdating ng dalaga sa tabi ng binatang si Vladimir ay may binulong na salita si Vladimir na tamang-tama lang na siya lang ang nakarinig "Interesting." Bulong niya habang naka taas ang sulok ng mga labi niya. Nakabawi ng pag kagulat ang mga bisita dahil sa pagsasalita ni Mr. Mondragon.

"My young daughter is already here, and Please disregard what my daughter is wearing today." Saad ni Mr. Mondragon habang nakapaskil sa kanyang mga labi ang isang pilit na ngiti.

Madaming nagbulungan patungkol sa anak ni Mr. Mondragon.

"Yan naba ang anak niya? Bakit ganyan ang suot niya?"

"Hindi ba engagement party niya ito? bakit parang wala lang sa kanya."

"Maganda nga pero cheap naman kung manamit."

"Hindi siya bagay na maging isa sa parte ng pamilyang Ludwig."

"B*tch."

"Attention seeker."

At Marami pang ibat-ibang bulong-bulongan habang ang step sister naman niyang si Nicole ay nakangisi at sinasabi sa isip.

"Totally a b*tch, ganyan nga maslalo mulang pinahiya ang sarili mo." She said while smirking.

Habang ang bunso ng mga Ludwig na si Rose Anne ay nasambit niya.

“O my god mga kuya's my soon to be sister-in-law is so cool." Saad niya sa mga katabing naka upo na mga kuya niya pumapalak pak pa ito at wagas kung maka ngiti habang ang mga kuya naman niya ay walang kibung naka tingin lang sa entablado habang may naka paskil na mga ngisi sa mga labi nila.

Ang ina naman nilang si Saffira ay nakangiti rin na nakatingin sa entablado habang tinitingnan ang anak at ang fiance nitong si Y-za Bella habang ang asawa niya ay malamig lang na nakatingin sa entablado at nagmamasid.

Nag patuloy ang kasiyahan ang mga bisita ang iba ay nag kwentuhan at ang iba naman ay patungkol sa larangang business.

Habang sina Vladimir at Bella ay nag punta sa table na naka assign sa kanila. Sa kanilang pag upo wala paring pakialam si bella at tinunga lang niya ang Alak na nakalagay sa baso.

"Are you not afraid?" Biglaang tanong ni Vladimir sa kanya. Tiningnan lang ito ni bella at sinabing, "Why would I? Being afraid to someone just like you is not on my vocabulary."

"Kahit emperno hindi ako tinanggap kaya nangangahulugan lang yo'n na pati kamatayan takot sa akin, kaya hindi ako natatakot sayo." Saad niya pero bulong lang ang pang huling sinabi niya.

"You have something, and interesting." Saad ni Vladimir. Habang may ngising naka paskil sa labi niya.

Habang busy sila sa pasisiyahan di nila napansin ang mga assassin na papasugod sa kanila para patayin ang pamilya ng mga Ludwig na pinakamataas sa larangan ng business world.