กลางดึกคืนหนึ่งในขณะที่หญิงสาวกำลังนอนหลับอยู่ข้างๆน้องข้าวสวยเป็นอันต้องสะดุ้งตัวตื่นเพราะเสียงร้องตะโกนของหนูน้อย
“คุณแม่!” น้องข้าวสวยสะดุ้งตื่นขึ้นมาและตะโกนหาคนเป็นแม่เสียงดัง
“ขวัญเอ๋ยขวัญมานะคะหนูคงฝันไปใช่ไหมคะ” เธอรีบขยับเข้ามาปลอบประโลมหนูน้อย
“ค่ะ คุณแม่มาหาหนูค่ะ” สาวน้อยสวมกอดหญิงสาวแน่น
“คุณแม่มาหาหรอคะ คุณแม่พูดอะไรกับหนูบ้างคะ”
“ห้องใต้ดินค่ะ”
“หืม บ้านนี้มีห้องใต้ดินด้วยหรอคะ” หญิงสาวถามกลับด้วยความสงสัยเธอไม่รู้มาก่อนเลยว่าที่นี่มีห้องใต้ดิน มันคงจะอยู่ส่วนใดส่วนหนึ่งของบ้านนั่นแหละมั้ง
“ข้าวสวยไม่รู้ค่ะ” สาวน้อยส่ายหน้าไปมาเบาๆ คนเป็นพ่อหรือใครๆในบ้านไม่เคยพูดถึงห้องใต้ดินเลย
“งั้นเดี๋ยวเอาไว้น้านิลถามคุณพ่อให้นะคะ วันนี้ดึกแล้วนอนต่อก่อนนะคะ” เธอผละออกห่างจากหนูน้อย
“ค่ะ น้านิลกอดๆค่ะ”
“โอเคค่ะ กอดๆนะคะ”
เรื่องห้องใต้ดินติดอยู่ในใจของหญิงสาวเมื่อเธอมีโอกาสก็พ
