TAPE 5

966 Words
LUMAPIT sa 'kin si Kyle at agad sinunggaban ako nang mainit na halik at yakap. Nakahihiya mang aminin, pero ibang kiliti ang naramdaman ko nang dumikit ang p*********i niya sa hita ko. Napapikit ako nang maramdaman na dumikit ang p*********i nito sa p********e ko. Mainit ito at matigas. Napakagat labi ako para pigilan ang halik nang unti-unting pumasok ito. Hindi man lang siya nagbigay ng hudyat sa akin. Ang sakit! Gusto kong sumigaw, gusto kong umiyak. Wala na! Wala na ang pagka-birhen ko. Wala na ang pinahalagaan ko. Nagpatuloy lang sa pagbayo si Kyle habang sinisipsip ang u***g ko. Hindi man lang niya akong magawang tingnan habang may mangyayari na sa amin. Minuto ang lumipas ay nilabasan na ito. Tuminghaya ito sa kama at bumuntong hininga. Ganoon din ang ginawa ko. Pumalakpak ang uncle Manuel niya kaya napalingon ako rito. Nakalimutan kong may demonyo pala kaming live audience. "Magaling!" Lumapit siya sa amin. Hahalikan sana si Kyle pero umiwas ito. "Poor, Kyle." Hinaplos niya ang mukha nito. "Ipapahatid ko lang sa inyo ang pagkain. Maghapunan na kayo." Hindi pinansin ni Kyle ang uncle niya kaya bigla siyang sinakal nito. Nanlaki ang mga mata ko sa nakita. Demonyo talaga ito! May sira sa utak! Muli niyang hinalikan si Kyle. Kumuyom na ang mga kamay ko, gusto ko siyang saktan sa pambababoy niya sa pamangkin niya. Ang sakit makitang walang magawa si Kyle kung hindi ang umiyak na lang. Muling lumuhod si Manuel at sinubo ang p*********i ng sarili niyang pamangkin. Nanginginig ang tuhod ni Kyle, kitang-kita iyon ng dalawang mga mata ko. Sa isip ko, sinasaksak ko na ang Manuel na ito. Magbabayad siya sa mga pinaggagawa niya. Nang matapos na si Manuel sa panghahalay sa pamangkin niya, lumabas ito. Minuto ang lumipas, dumating na ang pagkain na pinangako ni Manuel. Marami ito at masarap kaya naparami na ang aking kain. Tiningnan ko si Kyle at wala itong imik. "Kyle. Itong leche plan, oh." Pag-abot ko sa kanya. "Thank you. Bakit mo ako kilala?" takang tanong niya. Muling sumagi sa aking isipan na hindi niya pala ako kilala sa mga oras na ito. At hindi ko rin alam kung ano ang nangyari. I am clueless. "Magkaklase tayo," sabi ko. "What? Homeschooling ako." Napataas ang kilay ko. Ano ba talaga ang meron? Natatakot na ako. Ano ang gagawin ko? Nag-isip ako ng paraan para hindi ito maguluhan. Nakikita ko kasi sa mga mata niya ang labis din na pagtataka. Pareho lang kaming dalawa. "Ah okay. Joke lang iyon. Hindi tayo magkaklase," pagsisinungaling ko. Ano bang meron sa iyo Kyle? Bakit ka nagkakaganyan? "Kilala pala kita kasi sikat ang pamilya Ferrer sa lugar natin." Napangiti siya. "I saw you at my phone. Every night nabibigla na lang ako kasi marami kang pictures sa phone ko. At dahil doon gusto kitang makilala kaya nasabi ko kay uncle na I want to know you. Pero, hindi sa ganitong pamamaraan. Kinidnap niya tayo at pinipilit pang gawin ang bagay na iyon. Sorry dahil sa akin nangyari ito." "Nope. Iyong uncle mong baliw ang may gawa nito. Wala kang kasalanan, Kyle." "Ito iyong una kong karanasan sa isang babae... Madalas kasi lalaki, si uncle. Palagi niya akong ginagahasa." "Bakit hindi ka nagsumbong sa mga pulis?" takang tanong ko. "Natatakot ako. Papatayin niya kasi si Karlito kung gagawin ko iyon. Kaya mas pinili kong manahimik at hayaan siya sa ginagawa niya sa akin." "How old are you nang unang beses na pinagsamantalahan ka niya?" "When I was 10. Gabi-gabi niya 'yong ginagawa hanggang sa nagbinata ako. There were times na umayaw ako kasi sobrang nandidiri na ako, nasusuka, pero nagalit siya at tinutukan ako ng baril. Sabi niya, kapag umayaw ako ay papatayin niya si Karlito at gagawin niya sa kapatid ko ang ginagawa niya sa akin. At ayaw kong mangyari iyon, kaya gumawa kami ng kasunduan, na hindi niya gagalawin ang kapatid ko at ako lang." Napaiyak ako nang kinuwento niya ang masasamang karanasan na iyon sa kamay ng uncle Manuel niya. I pity him. Niyakap ko siya for his sacrifices. His selfless. "Sorry ulit kung nagawa ko iyon sa iyo, kinuha ko pa ang virginity mo. I have no choice." "It's okay. I understand you." "Thank you." ••• Pagkagising ko, nakayakap sa akin si Kyle. Mahimbing pa rin ang tulog nito. Dahan-dahan akong bumangon para hindi siya madisturbo. Pagtingin ko sa mesa, may nakahanda ng pagkain. Mahal nga talaga ng uncle niya si Kyle kaya hindi niya ito hahayaang magutom. Pero bakit niya ito binababoy? O sadiyang baliw lang talaga siya? Pagtingin ko sa sofa na malapit lang sa aming kama ay may mga bagong damit na nakaayos. Mukhang wala na talaga silang balak na palayain kami rito. "Uncle!" sigaw ni Kyle kaya napatakbo ako papunta sa kanya. "Please calm down," wika ko. Hinimas ko ang likod niya. "I saw him yesterday! Pumasok siya rito. Sabi niya siya ang may pakana nang lahat ng ito. Then..." Nag-iisip ito habang hinahampas ang ulo niya. "At wala na akong maaalala. Ano ang nangyari, Faith? Where's uncle? He's crazy!" "Wala ka na ba talagang maaalala?" tanong ko. "Oo. Ang huli kong natandaan ay iyong sinabi niya sa akin na siya ang may pakana ng lahat ng ito!" "May nangyari sa atin. Pinilit niya tayong gawin iyon," pagkuwento ko. "What? I did not remember anything, Faith?" "Your uncle raped you when you were 10. Sabi mo iyon sa akin." "W-what!? I did not say anything. He's good to me. He loves me! Hanggang sa malaman ko na siya ang mastermind nito. Faith, my mind is shaking right now. Nalilito ako sa lahat!" Hinawakan niya ang kaniyang ulo. "Help me! I hate this!" "Calm down, 'wag mo ng isipin iyon." I hugged him. "You'll be okay. We'll be okay." ~~~
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD