เมียซุปตาร์

เมียซุปตาร์ | 2

“ผมมีงานอีกไหมครับ” ผมเอ่ยถามผู้จัดการสาวทันทีซึ่งเธอชื่อว่าพี่แตงและพี่แตงดูแลผมมาตั้งแต่เริ่มเข้าวงการนี้

“วันนี้หมดแล้วส่วนพรุ่งนี้ต้องเข้าบริษัทคุยเกี่ยวกับการออกอัลบั้มใหม่” พี่แตงพูดขึ้นต่อ ว่าไปก็ตอนนี้ใกล้จะถึงงานแฟนไซน์แล้วผมจึงต้องมีอัลบั้มใหม่ออกมาเพื่อสำหรับเปิดขายให้เหล่าแฟนคลับ

“โอเคครับ งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่บริษัทก็ได้ครับ” ผมพูดขึ้นทันทีก่อนจะแยกกับพี่แตงผู้จัดการส่วนตัว

“สวัสดีครับประธาน” ผมพูดขึ้นพร้อมยกมือไหว้ผู้อาวุโสที่ขึ้นชื่อว่าเป็นประธานบริษัท

“อ่าา…ผมนัดคุณมาวันนี้ส่วนนึงคือเรื่องอัลบั้มที่จะออกใหม่ตอนนี้เสร็จไปกี่เปอร์เซ็นต์แล้ว” ประธานถามผมขึ้นต่อ

“เสร็จไปแล้วหกสิงเปอร์เซ็นต์ครับ อีกสี่สิบเปอร์เซ็นต์คืออัดเสียงร้อง” ผมตอบกลับทันทีเพราะช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมาผมเอาแต่ถ่ายเอ็มวีเพลงจนไม่มีเวลาว่าง

“ดีแล้วผมรอชมอัลบั้มสมบูรณ์”

“แล้วท่านประธานมีอะไรอีกมั้ยคะ พอดีวันนี้เป็นวันหยุดของหน้ากากเพชร” พี่แตงพูดอีกครั้งในที่นี้มีคนเดียวที่รู้ว่าผมคือใครคือพี่แตงเท่านั้น ทุกคนในบริษัทไม่เคยเห็นหน้าผมเพราะผมสวมหน้ากากเพชรสีบลูตลอด

“ผมอยากให้คุณถอดหน้ากากในงานแฟนไซน์” ท่านประธานพูดขึ้นต่ออีกครั้ง

“เกรงว่า..”

“เหตุผลละครับ” ผมถามขึ้นต่อทันทีก่อนที่พี่แตงจะพูดจบ เพราะในสัญญาที่ผมเซ็นไว้เราจะไม่มีการเปิดเผยใบหน้าเพราะความเป็นส่วนตัวของผม

“ในระยะเวลาเจ็ดปีที่ผ่านมากระแสตอบรับของคุณดีขึ้นเรื่อยๆ ผมคิดว่าแฟนคลับหลายคนอยากเห็นหน้าคุณในงานแฟนไซน์ปีนี้ ผมจึงอยากให้คุณเก็บไปคิดพิจารณาสักหน่อย” ประธานพูดขึ้นต่ออีกครั้งพร้อมกับส่งเอกสารชุดใหม่ให้ผม

พี่แตงรับสัญญาที่ถูกยื่นมาก่อนจะก้มลงอ่านและส่งมันให้ผมทันที

สัญญาที่ถูกร่างใหม่ผลประโยชน์ให้ผมมากกว่าเก่าหากผมยอมถอดหน้ากากผมรู้ดีว่าถ้าผมถอดยังไงบริษัทก็ได้มากกว่าเดิมหลายเท่า

“ผมให้คำตอบตอนนี้ไม่ได้ครับ แต่ผมจะเก็บไปคิดนะครับเพราะผมเคยคิดเรื่องอยู่เหมือนกัน” ผมตอบกลับทันทีเพราะจริงๆผมก็เคยคิด

“ขอบคุณ วันนี้ผมหมดธุระแล้วขอตัวก่อน” ประธานพูดจบก็ขอตัวออกไปทันที

ตอนนี้จึงเหลือแค่ผมกับพี่แตงเท่านั้น

“พูดจริงหรอที่คิด” พี่แตงถามผมขึ้นอีกครั้ง

“ก็เคยคิดครับ แต่คงไม่ใช่เร็วๆนี้งานแฟนไซน์ปีนี้ยังไงผมก็ไม่ถอดแน่นอน” ผมตอบกลับอีกครั้ง

“ดีแล้ว เราต้องดึงเชิงเยอะๆ ในสัญญานี้ประธานเพิ่มเงินให้เยอะมากแต่พี่ว่าแกเรียกได้มากกว่านี้”

“คงงั้นมั้งครับ ถ้าแบบนั้นผมขอตัวก่อนผมนัดกับเพื่อนไว้” ผมตอบอีกครั้งก่อนจะแยกตัวกับพี่แตงทันที

หลังจากเสร็จธุระจากประธานผมก็ตรงไปหาไอ้โอ๊ตเพื่อนสนิทของผมทันทีเพราะผมมีเซ็นสัญญาร่วมธุรกิจกับมัน ผมไม่ได้มีอาชีพเป็นนักร้องอย่างเดียวอีกด้านของผมที่ไม่ได้สวมหน้ากาก ผมคือนักธุรกิจไฟแรงคนนึงที่ตอนนี้ใช้พ่อบังหน้าเพราะยังอยากสนุกในวงการต่อ

“เอามาเร็วๆ กูรีบ” ผมพูดขึ้นทันทีเมื่อเดินเข้ามาในห้องทำงานของมัน

“รอเมียกูเอาเข้ามาให้ก่อน” มันตอบกลับอีกครั้งก่อนจะนั่งทำงานโดยไม่สนใจผม

“สัส..กูบอกว่ารีบทำไมไม่รู้จักเตรียม” ผมตอบกลับทันทีเพราะวันนี้คือวันพักผ่อนของผมและมันดันอยากให้ผมเข้ามาเซ็นวันนี้

“ขออนุญาตนะคะคุณโอ๊ต พอดีฉันไม่เห็นมะนาวด้านหน้าเลยถือเข้ามาให้” พนักงานสาวเพื่อนสนิทของคุณมะนาวพูดขึ้นทันทีเธอเดินเข้ามาพร้อมเอกสารในมือก่อนจะวางตรงหน้าผม

ผมจำเธอได้ดีเพราะผมเห็นเธอที่คลับบ่อยครั้งเห็นตั้งแต่คุณมะนาวยังคงทำงานจนตอนนี้เรียนจบกันแล้ว แต่ผมไม่มีโอกาสได้คุยสักครั้งทำได้แค่นั่งมองอยู่เฉยๆ

“ขอบคุณครับ” ไอ้โอ๊ตตอบกลับทันทีพร้อมกับคุณบัวที่เดินออกไปส่วนผมก็หันมองตามจนเธอเดินออกไป

“ยังสนใจอยู่หรอวะ” ไอ้โอ๊ตถามผมขึ้นทันที

“ก็สนใจอยู่ตลอด” ผมตอบกลับอีกครั้งเพราะที่ผ่านมาผมมัวแต่ถ่ายเอ็มวีจนไม่มีเวลาทำอะไร กลับมาถึงคอนโดก็นอนเช้ามาก็ออกกอง

“สนใจแล้วทำไมไม่จีบ ยังหวงเรื่องกระแสหรือไง” ถ้าจำไม่ผิดผมเคยปฏิเสธไปว่าผมไม่อยากมีใครเพราะผมต้องการจะเปิดหน้าในวงการ แต่ตอนนี้ผมไม่ค่อยสนใจแล้วเพราะเรื่องแบบนี้ถ้าคุยกันลงตัวเราสามารถเก็บเป็นความลับและค่อยเปิดเผยในเวลาที่เหมาะสมได้

“เปล่า กูแค่ไม่มีเวลาช่วงนี้ทำอัลบั้มใหม่” ผมตอบกลับอีกครั้งหลังจากนี้คงเดินหน้าเข้าหาเธอให้มากกว่าเดิมเพราะผมค่อยข้างสนใจเธอมากเลยแหละ

“กูยังยืนยันคำเดิมคุณบัวอยู่ที่นี่ฮอตมาก พนักงานชายรุมให้เต็ม” ไม่เถียงเพราะเธอทั้งสวยและน่ารักในเวลาเดียวกัน

“ก็ได้แค่มอง เพราะคนที่จะครอบครองคือกู” ผมพูดเสร็จก็จรดปลายปากกาพร้อมกับเซ็นสัญญาลงในเอกสารทันทีและลุกออกมาหน้าห้องที่ตอนนี้คุณบัวกำลังยืนคุยอยู่กับคุณมะนาว

“คุณเพชรสวัสดีค่ะ” มะนาวเมียไอ้โอ๊ตพูดขึ้นทันที

“สวัสดีครับ” ผมตอบกลับแต่ก็ไม่ได้หันไปมองแต่อย่างใดเพราะตอนนี้ผมกำลังจ้องมองอีกคน

“มองหน้าฉันมีอะไรรึเปล่าคะ”

“ถ้าผมมีใจต้องทำยังไงครับ”

❤️

เบาหน่อยพ่อนักร้อง

หยอกลูกฉันเบาๆ