เมียซุปตาร์

เมียซุปตาร์ | 1

บทเพลงรักสุดแสนจะตอกย้ำความรู้สึกในหัวใจที่ถูกเปิดโดยไอแพด หญิงสาวที่พึ่งเรียนจบมาหมาดๆที่ตอนนี้กำลังก้มหน้าฟุบกับอยู่กับเตียงไซส์คิง บทเพลงนี้ร้องโดยนักร้องหนุ่มเจ้าของหน้ากากเพชรบลูที่กำลังดังผ่านเข้าสู่โซนประสาทหูทำเอาหญิงสาวน้ำตาไหลพราก มันกำลังตอกย้ำความรู้สึกของเธอซ้ำๆเพราะอาการของเธอตอนนี้คืออาการของคนอกหัก..ละมั้ง

“เลิกกันเถอะบัว” เสียงคนรักที่เอ่ยขึ้นในวันครบรอบสองปี

“อะ..อะไรกัน พูดอะไรพี่กล้า” เธอเอ่ยถามแฟนหนุ่มตรงหน้าทันที วันนี้คือวันครบรอบที่เธอนัดแฟนหนุ่มมาดินเนอร์ท่ามกลางแสงเทียนในบรรยากาศสุดแสนโรแมนติกแต่มันกลับล่มไม่เป็นท่า

“พี่บอกว่าเราเลิกกันเถอะบัว” คำพูดแฟนหนุ่มเอ่ยขึ้นครั้งเพื่อเป็นการตอกย้ำว่านั่นคือจุดประสงค์ที่เขาต้องการ

“พะ..ฮึก เพราะอะไรหรอ พี่กล้าบอกเลิกบัวเพราะอะไร” น้ำเสียงสั่นคลอนพร้อมกับเสียงสะอื้นถามขึ้น

“ถามตัวเองดีกว่าไหมว่าพี่บอกเลิกทำไม วันๆเอาแต่สนใจไอ้นักร้องบ้าบอนั่นจนไม่มีเวลาให้แฟน” คำตอบที่ถูกเอ่ยออกจากปากแฟนหนุ่มทำเธอเสียน้ำตาไม่น้อย

ใครกันในวันที่คบกันช่วงแรกๆ บอกว่ารับได้ทุกอย่างในสิ่งที่เธอเป็น

ใครกันที่เคยบอกว่าต่อให้เธอเป็นติ่งดาราหรือนักร้องคนไหนเขาก็ยังรักเธอ

นั่นมันคำโกหกทั้งเพ !

“ไม่จริงน่า..พี่บอกเองไม่ใช่หรอว่าให้บัวเอาเวลาไปทำสิ่งที่ชอบ” เธอถามกลับอีกครั้ง

“เพราะงี้ไงพี่ถึงบอกเลิก บัวจะได้เอาเวลาทั้งหมดไปดูไอ้นักร้องบ้านั่น สมใจเธอไหมละ” คำพูดเย้ยยันดังขึ้นอีกครั้ง

“ฮึก…ไม่เอาไม่เลิกนะพี่กล้า ไม่เลิกกันนะ”

“งั้นเธอเลือกมาแล้วกันบัว ถ้ายังอยากคบกันต่อก็เลิกติดตามไอ้นักร้องบ้านั่นแม้หน้ามันเธอก็ไม่เคยเห็น ชอบไปได้ยังไงวะเสียงก็งั้นๆ หน้าตาคงจะแย่น่าดูถึงได้ใส่หน้ากากปิดไว้แบบนี้” คำพูดจากปากแฟนหนุ่มทำเธอกำหมัดแน่น ก่อนจะปัดหมัดน้อยๆซัดใส่หน้าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าทันที

ตุบบบ !

“แล้วเป็นเหี้ยไรอะ ไม่ชอบก็ไม่ต้องเสือกดิ บัวชอบของบัวมาตั้งกี่ปีไม่เคยว่าเขาในทางไม่ดีสักแอะแล้วพี่เป็นใคร เสือกเหี้ยไรถึงมาเขาแบบนี้” หญิงสาวโกรธจัดพ่นคำพูดใส่หน้าแฟนหนุ่มรัวๆ ถึงเธอจะไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวกับนักร้องหนุ่มเจ้าของหน้ากากเพชรสีบลูแต่ด้วยความที่เธอเป็นติ่ง มาพูดให้เสียกันแบบนี้มีหรอจะยอม

“เธอต่อยพี่หรอบัว” คนโดนต่อยถามขึ้นอย่างไม่คาดคิด

“เออไงไอ้ส้นตีน มึงจะเอาอีกสักหมัดไหม” เธอถามกลับอย่างไม่กลัวเพราะถ้าไอ้บ้านี่พูดจาห่าเหวอะไรมาอีกละกลัว อีกหมัดได้เสยหน้าอีกแน่

จะอะไรก็ได้ ว่าเธอยังไงก็ได้ แต่อย่ามาว่าผู้ชายที่เธอชอบ เธอไม่ยอมแน่

“เธอทำแบบนี้งั้นเราเลิ-”

“เออเลิกก็เลิกดิวะ ผู้ชายปากหมาแบบมึงกูไม่คบแล้ว เสียแรงที่กูร้องไห้เมื่อกี้แม่ง ! ถือว่าน้ำตากูทำบุญให้มึงแล้วกันไอ้หน้าหมาเอ้ย เฮงซวย” พูดจบเธอก็เดินออกมาด้วยอาการหงุดหงิด

จากตอนแรกเสียใจที่กำลังโดนบอกเลิก

แต่ตอนนี้กลับโกรธจัดเพราะเขามาว่านักร้องหนุ่มในดวงใจ

“เลิกร้องไห้ เลิกเปิดเพลงรักและก็เลิกฟุบกับที่นอนแล้วมาเล่าให้กูฟังสักทีอีบัว” เสียงเพื่อนสนิทของฉันที่ชื่อว่ามะนาวเอ่ยขึ้นทันที

ฉันโทรหามันเพื่อมาให้มาอยู่เป็นเพื่อนฉัน เพราะเวลานี้ฉันไม่อยากอยู่คนเดียว

“กูไม่มีแรงจะเล่า..ฮึก กูเสียใจอะมึง” ฉันเอ่ยออกไปอีกครั้งพร้อมกับยกมือปาดน้ำตาที่ไหลลงมาไม่ขาดสาย

“ไม่เล่าแล้วกูจะรู้ไหม เล่ามาสักที” น้ำเสียงหงิดหงุดของอีมะนาวดังขึ้นอีกครั้ง ทำเอาฉันต้องยกมือปาดน้ำตาและลุกขึ้นนั่งบนเตียง

“กูเลิกกับพี่กล้าแล้ว” ฉันพูดขึ้นทันทีความเสียงใจก่อเกิดขึ้นในหัวใจอีกครั้งเมื่อเอ่ยปากพูดถึงผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่ฉันรักมากเพราะเขาคือแฟนคนแรกของฉันแต่ตอนนี้คงได้แค่แฟนเก่า

“เรื่องอะไรไหนเล่ามาสิ” อีมะนาวเดินมานั่งบนเตียงข้างฉันและถามขึ้นทันที

ฉันจึงเล่าเรื่องทั้งหมดที่พึ่งเกิดขึ้นเมื่อช่วงค่ำของวันนี้ให้มันฟัง

“เอาจริงอีบัว พอเขาพูดถึงนักร้องคนนั้นมึงเสยหน้าพี่เขาเลยหรอ” มันถามขึ้นราวกับไม่เชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น

“ดูมือกูสิ ยังแดงไม่หายเลยอะ” ฉันพูดขึ้นพร้อมกับชูมือขวาที่เป็นมือที่ต่อยให้มันดู

“มึงนี่แม่ง สุดจะคนจริงๆ อีเหี้ย” อีมะนาวมันว่าขึ้นอีกครั้ง

“คือกูผิดรึไง” ฉันถามขึ้นทันที ฉันว่าฉันไม่ผิดนะ ฉันติดตามนักร้องเจ้าของหน้ากากเพชรสีบลูมาตั้งแต่เขาเริ่มเข้าวงการก่อนคบกับไอ้กล้าห่าเหวอะไรนั่นอีก

“กูไม่ได้บอกว่ามึงผิดแต่มึงแปลกไงตอนแรกไม่ยอมเลิก พอเขาพูดถึงนักร้องมึงกลับเสยหน้าเขาด่าเขาและเลิกง่ายๆ” ใช่ไง ไอ้บ้านั่นมันพูดถึงคุณหน้ากากเพชรสีบลูในทางไม่ดี ฉันไม่มีทางยอมหรอก

“ชั่งแม่งยังไงก็เลิกกันแล้วกูแม่งโครตเสียใจ ตอนคบกันแรกๆบอกกูชอบอะไรจะไม่ขัด อีส้นตีนแล้วดูตอนนี้” ฉันนึกย้อนไปก็แค่นหัวเราะ ไอ้กล้าห่าเหวอะไรนั่นทุกคำพูดแต่คำมีแต่คำหลอกลวง

“เออเอาหน่าผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวในโลก” อีมะนาวมันสวมกอดฉันเบาๆพร้อมกับพูดขึ้นทันที

รู้ว่าผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวไม่โลก แต่ไอ้บ้านี่ดันเป็นรักแรกของฉันไงฉันถึงได้เสียใจอยู่แบบนี้

“มึงก็จำไว้ว่าอย่าบ้านักร้องคนนั้นให้มาก เดี๋ยวจะไม่มีผู้มาจีบ” ฉันถอนหายใจทันทีกับคำพูดของเพื่อนสนิท

“มึงกูรักเขาชอบเขามาตั้งกี่ปี ให้เลิกรักเลิกชอบมันไม่ยากไปหรอวะ” ฉันถามกลับเพราะเท่าที่คิดดูแล้วมันยากมากนะ เจ็ดปีนะโว้ยที่ฉันติดตามนักร้องคนนี้มาเรียกได้ว่าแทบจะเป็นแฟนตัวยงเสียด้วยซ้ำ

“ถ้ามึงไม่เลิกบ้านักร้องนั่น มึงไม่มีทางมีผัวอีบัว”

“มันทำไม่ได้เพราะกูคลั่งรักเขา”

“อย่างมึงเรียกคลั่งไคล้”

❤️

คลั่งรักยิ่งกว่าอะไรก็ยัยหนูบัวนี่แหละ

ฉันคอนเฟิร์ม