“คุณเพชรจะทำบัวจริงๆหรอคะ” คนตรงหน้าผมใช้น้ำเสียงอ้อนๆถามผมขึ้นทันที
“ทำหน้าแบบนี้ใช้น้ำเสียงแบบนี้ถ้าผมทนไม่ไหว คุณบัวจะโทษผมไม่ได้นะ” ผมพูดขึ้นก่อนจะจับมือน้อยๆไว้
“ขนาดนั้นเลยหรอคะ” มันก็ขนาดนั้นแหละ สีหน้าและแววตาของคุณบัวตอนนี้โครตจะดึงดูด
“ลองดูได้นะครับถ้าคุณบัวไม่ติด” ผมตอบกลับอีกครั้ง
“ไว้เป็นแฟนกันค่อยลองนะคะ” ผมว่าคำว่าแฟนสำหรับเราสองคนก็คงไม่ไกลไปจากตอนนี้เท่าไหร่หรอกครับ
“งั้นเป็นแฟนตอนนี้เลยได้ไหมครับ” ผมถามขึ้นอีกครั้ง
“ขอบัวเป็นแฟนเพราะอยากเอาหรอคะ” คนตรงหน้าถามผมขึ้นอีกครั้งพร้อมกับยกมือขึ้นเท้าคางและทำตาใสๆรอฟังคำตอบจากผม
“หวังคบครับ ถ้าเอาก็ผลพลอยได้” เพราะที่บอกว่าจะจีบคือผมจริงจังจริงๆนะ
“ฮ่าๆ…จีบให้ติดสิคะแล้วบัวจะตกลงเป็นแฟนด้วย” คุณบัวพูดขึ้นอีกครั้ง
“ผมก็หวังว่าผมจะจีบคุณติดนะครับ” ผมตอบกลับอีกครั้งก่อนที่จะเรียกเก็บเงินและมาส่งคุณบัวที่คอนโด
“หลังจากนี้อยากไปไหนบอกผมนะครับ” ผมพูดขึ้นทันทีเมื่อรถจอดสนิทหน้าคอนโดคุณบัว
“จะเป็นสารถีขับรถให้หรอคะ” คุณบัวที่ถอดเข็มขัดออกเอ่ยปากถามผมขึ้นต่อ
“ผมว่างเป็นเดือนเลยครับหลังจากนี้จะเดินหน้าจีบคุณบัวและเป็นสารถีขับรถ” ผมตอบกลับทันที
“ขนาดนั้นเลยหรอคะ แล้วไม่ทำงานหรอ” คนข้างๆถามผมขึ้นต่อทันที
“พักยาวหนึ่งเดือนครับ หลังจากนั้นจะกลับไปลุยงานต่อ” ผมตอบกลับอีกครั้ง
“สบายจัง บัวอยากหยุดพักเป็นเดือนแบบนี้บ้าง” ผมยกยิ้มทันที งานผมมันก็ไม่สบายขนาดนั้นหรอก มีเรื่องรุมเล้ามากมาย
“เป็นแฟนผมคุณไม่ต้องทำงานเลยนะครับ เพราะผมเลี้ยงคุณได้ทั้งชีวิต” พูดจริงไม่อิงนิยายนะครับเพราะเงินในบัญชีของผมมีพอเลี้ยงคุณบัวได้ทั้งชีวิต
“ทำงานอะไรหรอคะ บัวชักอยากจะรู้แล้วสิ”
“ไว้เป็นแฟนผมเมื่อไหร่ผมจะบอกนะครับว่าผมไม่ได้เป็นแค่นักธุรกิจ” ผมตอบกลับทันที
“จีบให้ติดสิคะคุณเพชร”
“เหลือแค่คุณบัวตกลงเป็นแฟนแล้วครับ” ผมตอบกลับทันที
“จอดนานขนาดนี้ ขึ้นไปนั่งเล่นบนห้องบัวก่อนไหมดูท่าคุณเพชรยังไม่อยากกลับ” ผมยกยิ้มขึ้นอีกครั้งเมื่อคนข้างๆเอ่ยปากชวนผมขึ้นห้องเป็นครั้งที่สอง
“ถ้าไม่เป็นการรบกวนผมก็อยากขึ้นไปนะครับ” ผมตอบกลับทันที
“งั้นขับรถไปจอดใต้คอนโดเลยค่ะ” ผมทำตามอย่างว่าง่ายทันทีก่อนจะขับรถไปจอดลานจอดรถใต้คอนโด
“บัวอาจจะหลับนะคะ ถ้าคุณเพชรไม่ติดก็นั่งเล่นห้องบัวได้” ระหว่างที่ลิฟต์กำลังขึ้นสู่ชั้นที่เราจะไปคนข้างๆผมก็พูดขึ้นต่อ
“ถ้าคุณบัวไม่ติดผมขอนอนด้วยได้ไหมครับ” เพราะผมเองก็ง่วงเหมือนกันอุตส่าห์แหกตาตื่นมารับก็อยากได้รางวัลเป็นการนอนกอดสักนิด
“แค่นอนหรอคะ” คุณบัวถามผมขึ้นต่อทันที
“หรือคุณบัวอยากได้มากกว่านอน” ผมถามกลับพร้อมกับผลักคุณบัวชนผนังลิฟต์เบาๆ ก่อนจะใช้แขนข้างนึงยันผนังไว้
“หาวว…พอดีบัวง่วงอะแค่นอนดีกว่าเนอะ” เก่งแต่เก่งไม่จริงก็คงต้องยกให้คนนี้แหละ
“คุณเพชรจะอาบน้ำไหมคะ” เสียงหวานถามผมขึ้นทันทีเมื่อเธอออกจากห้องน้ำมา
“ได้ครับ คุณบัวพอมีกางเกงตัวใหญ่ๆให้ผมยืมไหมครับ” ผมถามกลับทันที ถ้าเธอไม่มีเสื้อผ้าผู้ชายอยู่ที่ห้องผมจะดีใจมาก แค่ถ้ามี..
“มีค่ะ บัวมีกางเกงไซส์คุณเพชรอยู่แต่ไม่มีเสื้อนะคะ” คุณบัวตอบกลับมาพร้อมกับเดินตรงไปหยิบกางเกงบอลไซส์ผมมาให้
“ของแฟนเก่าคุณหรอครับ” ผมถามขึ้นทันที
“เปล่าค่ะบัวซื้อมาผิดไซส์ อีกอย่างที่นี่ไม่มีของแฟนเก่าบัวหรอกค่ะเขาไม่เคยได้ขึ้นมาที่นี่” ผมยกยิ้มขึ้นอีกครั้งรู้สึกเหมือนว่าตอนนี้ตัวเองกำลังเป็นคนพิเศษ
“จะบอกว่าแม้แต่แฟนคุณตอนที่คบกันคุณก็ไม่เคยพาขึ้นคอนโด” ผมถามย้ำอีกครั้งภาวนาให้คำตอบที่เธอจะตอบกลับมามันเหมือนที่ผมคิด
“ใช่ค่ะ บัวไม่เคยพาใครขึ้นมาที่นี่ คุณเพชรเป็นคนแรก” อ่า…ให้ตายตอนนี้หัวใจผมกำลังทำงานหนักชนิดที่ว่ามันแทบจะหลุดออกมาจากด้านใน
“คุณเพชรเขินบัวหรอคะ หน้าแดงเชียว” คุณบัวพูดขึ้นอีกครั้ง
“บะ..บ้าหรอครับผมไม่ได้เขินสักหน่อย ขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะครับ” ผมพูดขึ้นจากนั้ยก็รีบก้าวขายาวๆตรงมาที่ห้องน้ำทันที
บอกเลยครับว่าเขิน จากที่เคยเขินทุกจีบคุณบัวมาหลายประโยคแต่บอกเลยว่าปนะโยคนี้ผมพร้อมตาย
หลัวจากผมอาบน้ำเสร็จผมก็ใส่กางเกงบอลตัวเดียวออกจากห้องน้ำตรงมาคุณบัวที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงทันที ลืมบอกไปนะครับอันนี้ไม่ใช่ห้องนอนคุณบัวแต่เป็นห้องพักอีกห้อง ตอนแรกผมแอบดีใจเพราะคิดว่าจะได้เข้าห้องนอนเพราะคุณบัวเคยบอกไว้ว่ารูปของศิลปินที่ชอบอยู่ในห้องนอน แต่เธอกลับไม่พาผมไปในห้องนั้นดูท่าแล้วน่าจะหวงจริงๆ
คนบนเตียงละสายตาจากโทรศัพท์มองร่างกายของผมรู้สึกดีใจนิดหน่อยที่ตัวผมเองเป็นคนชอบออกกำลังกายเพราะดูท่าแล้วคุณบัวคงจะชอบไม่น้อยมองผมตาเยิ้มขนาดนี้
“อยากจับไหมครับ” ผมถามขึ้นทันที
“จับ..เอ้ยย ไม่ใช่นะคะ” คนเลิ่กลั่กรีบแก้ตัวให้ตัวเองทันทีก่อนจะส่ายตัวเบาๆ เพื่อสลัดความคิดในหัวทิ้ง
“จับได้นะคะ มันเป็นของคุณบัว”
“ของบัวจริงหรอคะ”
“ทั้งตัวผมก็เป็นของคุณนั้นแหละครับ” อ่าให้ตายยิ่งสายตาที่เธอกำลังมองมาตอนนี้ทำผมแทบบ้า
ร้ายตาใส !
“งั้นขอแสดงความเป็นเจ้าของนิดนึงได้ไหมคะ” พูดจบคุณบัวก็พลิกตัวขึ้นมาค่อมผม ก่อนที่ปากน้อยๆจะก้มลงขบเม้มบนหน้าอกผมจนเกิดสี
ส่วนตัวเธอเองก็คงไม่ระวังทำให้ผมเห็นข้างในของเธอไปไหนต่อไหน
เสื้อยืดคอวีกว้างๆไม่คิดว่าเวลาที่ใส่แล้วก้มองศาการมองเห็นจะชัดขนาดนี้
หน้าอกคู่สวยสองลูกกลมเด่นอยู่ใต้เสื้อตอนนี้ผมกำลังเห็นมันจากความไม่ระวังตัวของเจ้าของมัน
ให้ตาย..ตัวนิดเดียวแต่นมใหญ่เป็นบ้า
“มองขนาดนี้อยากทำบัวหรอคะ” เหมือนคุณบัวจะรู้ตัวเธอถามผมขึ้นต่อทันที
“ไม่ครับ..ถ้าผมทำผมไม่หยุดแค่ทำรอยแน่” เพราะผมรู้ดีว่าตัวผมนั้นปรารถนาเซ็กซ์ยิ่งกว่าอะไรเพราะงั้นอย่าเปิดทางเพราะผมจะไม่หยุด
“หว๊าา…แย่จัง”
“ครับแย่มากเพราะงั้นคุณบัวหยุดบดเถอะครับ” แค่นี้ผมก็อดทนแย่แล้ว
“ฮ่าๆน่าเอ็นดูจัง” คุณบัวพูดขึ้นพร้อมกับลงจากตัวผม
“แล้วอยากดูเอ็นไหมครับ” อ่าา…พูดอะไรออกไปวะกู
“ก็อยากนะคะ” ที่พูดว่าร้ายตาใสนี่ผมไม่ได้พูดเล่นๆนะครับ คนอะไรร้ายได้ขนาดนี้ร้ายมากร้ายขนาดนี้ยังทำหน้าตาแบบไม่รู้เรื่องอะไรอีก
“พอเถอะครับ ผมว่าผมไม่ไหว” ผมพูดขึ้นทันทีก่อนที่คุณบัวจะหัวเราะเบาๆและล้มตัวนอนลงข้างๆผม
“ขอเปิดเพลงนะคะ พอดีบัวติดฟังเพลงก่อนนอน” คุณบัวพูดขึ้นทันทีพร้อมกับเปิดเพลง
ซึ่งมันเป็นเพลงของผม
เพลงของผม
ของผม
“ชอบฟังเพลงก่อนนอนหรอครับ” ผมถามขึ้นอีกครั้งหัวจากเอื้อมมือปิดไฟ
“ค่ะ มันเพลินดี” คนที่ง่วงสะลึมสะลือตอบกลับมาทันที
“ปกติชอบฟังเพลงของหน้ากากเพชรสีบลูหรอครับ” แอบมีหวังน้อยๆเพราะเพลงที่คุณบัวเปิดมามันคือเพลย์ลิสต์เพลงของผม
“ชอบค่ะ แต่ตอนนอนแบบนี้บัวก็ฟังได้ทุกเพลง” อ่า..ไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย
หรือบางทีผมอาจจะคิดเข้าข้างตัวเองมากไป
เธออาจจะชอบศิลปินคนอื่น ที่ไม่ใช่ผม
แม่งเอ้ยยย..เจ็บจี๊ดในใจยิบๆเลยวะ
“งั้นคุณบัวนอนเถอะผมไม่กวนแล้ว” ผมพูดขึ้นทันทีก่อนจะลูบหัวคุณบัวด้วยความเอ็นดู
“กอดได้ไหมคะ” ใจผมเต้นแรงอีกครั้งกับคำพูดของคนข้างๆ
“มาเลยครับ ซุกผมให้เต็มที่ผมก็จะกอดคุณให้จมอก” และมันก็จมอกจริงๆเพราะเธอตัวนิดเดียว
17.37 น.
ผมนอนมองหน้าคนที่หลับตาพริ้มอยู่บนแขน ตอนนอนหลับก็น่ารักอีกแบบ
ใบหน้ารูปไข่ จมูกโด่งๆ ปากเล็กๆ ตาโตๆ ไหนจะขนตาที่เรียงตัวเป็นแพรสวย ให้ตายคนอะไรมันจะสวยได้ขนาดนี้วะ
“อื้ออ..ตื่นนานแล้วหรอคะ” คุณบัวที่บิดตัวเล็กน้อยถามผมขึ้นทันที
“ไม่นานครับ” ผมตอบกลับอีกครั้ง
“โห่ ห้าโมงกว่าแล้วนอนนานมากเลย” ก็จริงเพราะเรานอนกันตั้งแต่เช้าตื่นมาอีกทีก็เกือบเย็น
“อาจเป็นเพราะผมได้นอนกับคุณบัวละมั้ง ทำให้นอนหลับลึกขนาดนี้” ผมพูดขึ้นทันทีเพราะปกติแล้วผมก็ไม่ใช่คนนอนกลางวัน
“งั้นบัวก็คงเป็นแบบนั้นเหมือนกัน”
“อย่าอ่อยเดี๋ยวผมทนไม่ไหว” ผมพูดขึ้นอีกครั้ง เพราะบางครั้งการกระทำของเธอก็ทำผมต้องยับยั้งชั่งใจตัวเองอยู่บ่อยครั้ง
“บัวชอบคนอดทนเก่งเพราะงั้นคุณเพชรอดทนให้เก่งๆนะคะ” คุณบัวพูดขึ้นต่อทันที
“ตั้งแต่เจอคุณผมก็อดทนเก่งขึ้นเยอะเลยนะ” ผมตอบกลับทันที
เพราะสำหรับผมถ้าผมถูกใจคนไหนผมเข้าไปดีลไม่ถึงสิบนาทีผมก็สามารถพาคนนั้นไปขึ้นเตียงได้แล้ว แต่ผมรู้ดีว่าสำหรับคุณบัวมันไม่ใช่ผมไม่ได้มองเธอแบบนั้น แต่ที่ผมอดทนเก่งสำหรับเธอคงเป็นการอ่อยของเธอที่ทำกับผมนี่แหละ
“อดทนแบบไหนหรอคะ บัวยังไม่ได้ไปทำอะไรคุณเพชรเลยนะ” เธอตอบกลับมาอีกครั้ง
ไม่รู้ว่าที่พูดมานี่ไม่รู้จริงๆหรือแกล้งไม่รู้กันแน่
“ผมอดทนไม่ให้จับคุณบัวกดไงครับ” ผมตอบกลับทันที
“งั้นก็ต้องอดทนให้เก่งเลยนะคะเพราะบัวไม่อยากโดนคุณเพชรจับกดตอนนี้” เธอพูดขึ้นอีกครั้งแต่บอกเลยว่าคำพูดกับน้ำเสียงและการกระทำมันต่างกันสิ้นเชิง
“ปากบอกไม่อยากแต่มือคุณลูบผมไม่หยุดเลยนะครับคุณบัว”
“ก็หุ่นคุณเพชรน่าลูบขนาดนี้ให้บัวทนไหวได้ไงก่อน”
❤️
แผ่วหน่อยจ้า แผ่วเป็นรึเปล่า