CHAPTER 37

1848 Words

WALANG patid ang pag-agos ng luha habang nakasakay ako sa taxi. Bitbit ang isang maleta at bag ko ay lumayas na ako sa bahay namin. Nasasaktan ako sa desisyon ko pero kailangan kong bigyan ng hustisya ang pagkamatay ng Baby ko. "Ma'am, nandito na po tayo," sabi ng taxi driver. Tumango ako at lumabas ako sa taxi. Pagkatapos kong mabayad ay pinindot ko ang doorbell ng malaking gate ng dating bahay namin. Pasado alas dose ng madaling araw at siguradong tulog na ang mga katulong nila Daddy. Nakasampung doorbell ako nang marinig ko ang yabag ng mga paa na papalapit sa gate. "Ma'am, Veronica?" tanong ng katulong ni Daddy. Tumanga ako. "Ako nga ito." Nagmadali naman binuksan ang gate at tinulungan niya akong bitbtin ang maleta ko papasok sa loob ng mansyon. Nakita ko si Daddy sa may sala at

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD