“แต่ถ้าพลาด ท้องขึ้นมาก็ดีเหมือนกันนะ”
ร่างระหงหมุนตัวขวับ รู้สึกโมโหจี๊ด
“หมายความว่ายังไง? หรือคิดว่าการที่ฉันท้องจะทำให้นายตกถังข้าวสารง่ายๆ”
“คุณวิ” ดอนนิ่วหน้า “พูดอะไรอย่างนั้น น่าจะรู้นะผมไม่เคยสนใจเรื่องฐานะเงินทองของคุณวิเลย แล้วเท่าที่รู้จักผมมา ผมดูเป็นคนหน้าเงิน หวังเกาะผู้หญิงกินไปวันๆอย่างนั้นหรือ?”
วิรามรร้องไห้โฮ
ดอนตกตะลึง เขาคิดว่าหญิงสาวจะโต้กลับเขาแรงๆ ตามนิสัยโกรธขึ้นมาไม่เคยยั้งคำพูดที่จะทำให้คนอื่นเจ็บปวด ไม่ใช่ร้องไห้เสียดัง และโผเข้ากอดเขาแน่น ปากก็พร่ำคำที่เขาไม่คิดว่า...ในฐานะไอ้ดอนคนขับรถจะได้ยินจากปากอิ่ม
““ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฉะ...ฉันขะ...ขอโทษ...ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะ” พูดกระท่อนกระแท่นสลับเสียงร้องไห้ฮือๆ ไม่ต่างกับเด็กที่กำลังเสียใจหนัก “ฉันไม่...ไม่เคยคิดเลยจริงๆว่านาย....ฮือ ฮือ เป็นผู้ชายหน้าเงินหวังเกาะผู้หญิงกินไปวันๆ ฮือ ฮือ ฮือ ฮื
