“แน่ใจ?”
“ค่ะ ไม่เชื่อก็ไปถามน้ามิ่งสิคะ”
“ไม่ถาม อยากได้ยินจากปากเธอ ตกลงกลับตรงเวลาใช่ไหม?”
“...ค่ะ”
“เลี้ยงกันยังไงครับป้ากรอง โอ๋มากไปรึเปล่าถึงได้กลายเป็นคนกล้าโกหกหน้าตายแบบนี้...ถ้าอยู่ที่นี่แล้วนิสัยเสียผมจะเอากลับ!”
“อะไรกันขุน น้องก็บอกอยู่ว่าน้องกลับตรงเวลา”
“ถามกันเองสิครับ ก็หวังว่าจะไม่กล้าโกหกป้ากรองเหมือนที่โกหกผมก็แล้วกัน”
“...” ฉันก้มหน้ามองมือตัวเอง เม้มปากจนเป็นเส้นตรง ไม่รู้ว่าเขารู้มาจากไหน แต่คงไม่ใช่จากน้ามิ่งแน่ น้ามิ่งไม่บอกเขาหรอกเพราะน้ามิ่งกับทุกคนรู้ดีว่าฉันจะต้องโดนดุ
“ช้องลูก พี่เขาพูดจริงเหรอ” น้ำเสียงอารีย์จากป้ากรองทำให้ฉันเงียบไป
“...ช้องออกจากร้านผิดเวลาค่ะป้ากรอง” ฉันไม่กล้าโกหกท่านหรอกค่ะ ถึงต้องสารภาพความจริงต่อหน้าเขาที่เพิ่งโกหกมาก็ตาม
“ทำไมล่ะลูก บอกเหตุผลได้ไหม”
“เมื่อคืนช้องกับพี่ ๆ สายรหัสเราสนุกกันมากค่ะ ช้องเอาโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าเ
