สระว่ายน้ำขนาดใหญ่ ภายในบ้านหรูร่างหนากำลังแหวกว่ายอยู่ในน้ำกลับไปกลับมา และตอนนี้แซมก็กำลังเดินสาวเท้าเร็ว ตรงมาที่สระ
“เจ้านายครับรู้แล้วครับ”แซมเอ่ยเสียงดัง ทำให้ร่างที่กำลังจะว่ายไปอีกฝั่งต้องชะงัก และหันกลับมามองลูกน้อง คนสนิทด้วยดวงตาวาวโรจน์
“ว่าไง แซม อยู่ไหน “
“อยู่ที่ส่วนสาธารณะ Millennium Park ครับ”
เมื่อ รอยด์ได้ยินแบบนั้นเขาก็โหนตัวขึ้นจากสระทันที และเดินไปหยิบเสื้อคลุม สวมทับ ก่อนจะหันมามองที่ แซม
“ไปเตรียมรถแซม ฉันเปลี่ยนชุดก่อน อ้อ บอกให้คนของนายเฝ้าอย่าให้คลาดสายตา แต่ว่าอย่าทำให้เธอต้อง ตกใจนะ แค่จับตามองแค่นั้น “
“ครับเจ้านาย “
เมื่อสั่งงานลูกน้องเสร็จรอยด์ก็เดินเข้าบ้านเพื่อเปลี่ยนชุดเพื่อที่จะออกไปหาเธอคนที่เขาตามหา รอยด์ใช้เวลาในการแต่งตัว แค่ 20 นาทีเท่านั้น เขาก็เดินมาที่รถที่แซมมาจอดรอยู่ที่หน้าบ้าน
“ไปได้แล้วแซม “
“ครับเจ้านาย”
จากนั้นแซมก็ขับรถตรงไปที่สวนสาธารณะอย่างรวดเร็ว เพราะเขารู้ว่าตอนนี้เจ้านายของเขาจะต้องใจร้อนแค่ไหน ถึงแม้ว่าเจ้านายไม่พูดแต่เขาก็สัมผัสได้ จากสีหน้าและท่าทางของรอยด์
...................................
ส่วนสาธารณะ จอมขวัญ นั่งอ่านหนังสือที่เธอหยิบติดมือมาด้วย อย่างเพลิดเพลิน ด้วยเพราะอากาศที่ดีแบบนี้ มันทำให้รู้สึก สดชื่นและเย็นสบาย เหมาะแก่การพักผ่อน จริง ๆ
ขณะที่จอมขวัญกำลังอ่านหนังสือเพลิน ๆ อยู่นั้น เธอก็รู้สึกผิดสังเกตเมื่อ มีใครบางคนนั่งลงข้าง ๆ เธอ จอมขวัญหันขวับมองทันที แต่เมื่อเห็นหน้าคนที่นั่งข้าง ๆ จอมขวัญก็ต้องขมวดคิ้วเพราะเธอรู้สึกว่าคุ้นหน้าผู้ชายคนนี้
“สวัสดีคนสวยเราเจอกันอีกแล้วนะ “ รอยด์เอ่ยกับเธอเสียงทุ้ม และส่งยิ้มให้กับเธอ และเมื่อ จอมขวัญได้ยินเสียงของเขา ทำให้ เธอต้องเบิกตาโตด้วยความตกใจ เพราะเธอจำเสียงของเขาได้ ผู้ชายไร้มารยาทคนนั้นนั่นเอง
“นี่คุณ “
จอมขวัญเอ่ยด้วยน้ำเสียงตกใจและกำลังจะลุกขึ้น โดยเร็ว แต่ว่า ก็ยังช้ากว่า มือหนาที่จับที่ข้อมือเล็กของเธอ แล้วดึงยึดให้เธอนั่งลงข้าง ๆ เขาเหมือนเดิม
“เอ๊ะ นี่คุณปล่อยฉันนะ คุณจะบ้าเหรอ ปล่อยสิ”
“ไม่ปล่อย นั่งเป็นเพื่อนผมก่อน จะรีบไปไหน เรามีเรื่องต้องคุยกันนั่ง” รอยด์เอ่ยเสียงเข้ม และดึงยึดมือของเธอไว้
“จะบ้าเหรอ ฉันไม่ได้รู้จักคุณซะหน่อยแล้วจะมาคุยอะไรกัน ปล่อยนะ ถ้าไม่ปล่อยฉันจะตะโกนให้คนช่วยแล้วนะ ปล่อยสิ ปล่อย” จอมขวัญขู่ฟ่อ ด้วยความไม่พอใจที่เขา ทำแบบนี้
รอยด์ได้แต่ยิ้มในหน้ากับคำขู่ของเธอ เพราะจะมีใครกล้ามายุ่งกับเรื่องของรอยด์ คงจะไม่มี และถ้าเธอจะสังเกตสักนิดจะเห็นว่าบริเวณนี้ไม่มีใครเลยนอกจากคนของเขาที่ยืนอยู่ห่างออกไปพอสมควรเพียงเท่านั้น
“ตามสบายคนสวย อยากตะโกนเหรอ ตามสบาย แต่ว่าคงจะต้องร้องเสียงดัง ๆ หน่อยนะ ถึงจะมีคนได้ยินนะ “รอยด์เอ่ยบอกเธอ และจอมขวัญก็มองรอบ ๆ ทันทีและก็เป็นดังคาดเมื่อไม่มีใครเลยที่อยู่บริเวณแถวนี้ นอกจากเขาและเธอ
“คุณต้องการอะไร ทำแบบนี้ทำไม ฉันไม่ได้รู้จักคุณเลยนะ “
“จะว่าไม่รู้จักก็ไม่ได้นะ ขวัญ เพราะเราสองคนเคยจูบกันมาแล้วด้วย แบบนี้เรียกว่ารู้จักกันระดับหนึ่งเลยละ จริงไหม”
“คุณรู้จักชื่อฉันได้ไง “จอมขวัญ ถามด้วยน้ำเสียงไม่ไว้ใจ และตอนนี้เธอเริ่มจะกลัว มากขึ้นมากขึ้นแล้วเธอ ตัดสินใจสะบัดมือให้หลุดจากมือหนาของเขาแล้วก็รีบลุกขึ้นทันที แต่แทนที่มือเล็กจะหลุด แต่กลับกลายเป็นว่าเขาลุกขึ้นตามเธอ และดึงร่างบางของเธอเข้าชิดอกแกร่งของเขาแทน
“ผมรู้เรื่องเกี่ยวกับคุณทุกอย่างขวัญ แค่ผมต้องการ ผมรู้ทุกอย่างเอาละ ผมว่าเราเปลี่ยนที่คุยกันดีกว่านะ ไปกันเถอะ “
“คุณจะพาฉันไปไหน นี่คุณ ปล่อยนะ ปล่อย คุณ “
“ผมชื่อรอยด์ ขวัญ จำชื่อผมไว้และเรียกให้ติดปากด้วยผมชื่อรอยด์ ไปกันเถอะ”
พูดจบเขาก็โอบไปที่เอวเล็กของเธอ และดึงให้เดินไปพร้อม ๆ กัน โดยที่จอมขวัญพยายามฝืนตัวไม่เดินตามเขาไปง่าย ๆ แต่ว่ามันก็เป็นไปได้ยาก เมื่อแรงอันน้อยนิดไม่มีทางจะสู้เขาได้อยู่แล้ว เขาพาเธอมาถึงรถหรูที่จอดรออยู่ และเขากำลังดันร่างเล็กขึ้นรถ แต่ว่าสายตาของจอมขวัญก็มองเห็น ตำรวจ ท่องเที่ยวที่กำลังเดินผ่านมาพอดี เร็วเท่าความคิด จอมขวัญ ผลักอกแกร่งของเขาอย่างแรง เพราะรอยด์ไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้เขาเซเกือบล้ม ทำให้เป็นโอกาสให้จอมขวัญวิ่งตรงไปที่ตำรวจท่องเที่ยวที่เดินอยู่ด้านหน้า อย่างรวดเร็ว และไม่วายหันมามองเขาในขณะที่วิ่งไปนั้น และรอยด์เอง ก็ได้แต่ยืนมองเธอนิ่ง ก่อนจะหัวเราะหึในลำคอ แต่เขาก็ไม่ได้ตามเธอไป
“คิดจะว่าจะหนีผลเหรอจอมขวัญ นี่เป็นเพียงแค่การทักทายเท่านั้นคนสวย เธอไม่มีทางหนีพ้นมือผมได้หรอกนะ “
“เจ้านาย ตามไหมครับ “แซมเอ่ยถามผู้เป็นนายเมื่อเดินลงมาจากรถแล้ว
“ให้คนตามห่าง ๆ แซม อย่าทำให้เธอตกใจ แล้วฉันจะไปเยี่ยมเธอถึงบ้านเลย “
“เอ่อครับเจ้านาย”
“ไปที่ท่าเรือ รอยด์ ฉันจะไปดูเรือลำใหม่ซะหน่อยเผื่อว่าจะได้ใช้งานเร็ว ๆ นี่ “
แซม สตาร์ทรถและขับตรงไปที่ท่าเรือที่เรือยอร์ชลำใหม่ของเขาเพิ่งจะมาส่งวันนี้ด้วยความเร็ว
........................................................
จอมขวัญกลับมาถึงบ้านก็ต้องถอนหายใจอย่างแรง เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อก่อนหน้า ผู้ชายคนนั้น น่ากลัวมาก เธอจำได้ว่าเป็นคนที่ลวนลามเธอในคลับคืนนั้น แต่เธอไม่คิดว่าจะพบเขาอีก ไม่น่าจะเป็นไปได้ โลกมันช่างกลมเหลือเกิน
“น่ากลัวชะมัด หวังว่าจะไม่เจออีกเป็นครั้งที่ 3 หรอกนะ สงสัยจะอยู่ที่ไม่ได้แล้ว รู้สึกไม่ปลอดภัยยังไงก็ไม่รู้ ให้ตายสิ” จอมขวัญได้แต่บ่นกับตัวเอง ขณะที่หยิบแก้วน้ำขึ้นดื่มเพื่อดับกระหาย
ก่อนจะเดินมาทิ้งตัวที่โซฟาหรู และมือก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเขี่ยไปเขี่ยมาไปเรื่อยเปื่อย
จอมขวัญ นั่ง ๆ นอน ๆ ดูทีวี แล้วก็เปลี่ยนมาเขี่ยโทรศัพท์ ไปมา จนในที่สุด จอมขวัญ ก็หมดความอดทน เธอตัดสินใจกดโทรศัพท์หาเพื่อนรักอย่างวาสนาทันที
“ฮัลโหล ว่าไงขวัญ นี่แกจะขึ้นเครื่องหรือยัง ต้องขอโทษนะที่ฉันไม่ได้ไปส่งแกที่สนามบินนะ “วาสนาถามเพื่อนไปตามสายเมื่อเห็นว่าใครโทรเข้ามา
“ขึ้นเครื่องอะไรละ ฉันยังอยู่ที่ชิคาโก้อยู่เลย “จอมขวัญเอ่ยตอบแบบเซ็ง ๆ
“ทำไมละ เกิดอะไรขึ้นตกเครื่องเหรอ “
“เปล่า แต่ว่าเลื่อนเวลากลับออกไปอีก 1 อาทิตย์ นะ คุณพ่อคุณแม่อยากให้ฉันลองมองหาที่เรียนที่นี่นะสิ แต่ว่าตอนนี้ฉันยังไม่อยากคิดอะไร ว่าแต่ วันนี้แกว่างหรือเปล่าหวาน “
“อือ ว่างทำไม มีอะไร จะชวนฉันไปไหน “
“แก่นี่รู้ใจฉันจริง ไปเที่ยวกันเถอะ “
“ที่ไหนละ”
“ไปเรื่อย ๆ ก่อน ยังไม่มีจุดหมาย แล้วค่อยดูในกูเกิ้ลว่ามีที่ไหน น่าเที่ยว “
“เอาอย่างนั้นเหรอ อือ ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นเราเจอกันที่สวนนะขวัญ”
“อือ แล้วเจอกัน “
เมื่อสองสาวนัดสถานที่กันเรียบร้อย จอมขวัญก็ลุกขึ้นแต่งตัวเพื่อจะเตรียมตัวไปเที่ยวเพื่อพักผ่อน ให้สบายใจ และขณะที่นั่งมาในแท็กซี่นั้นเธอนิ้วเรียวปัดผ่านก็เห็นสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจก็คือท่าเรือWendella ซึ่งเป็นแลน์มาคของที่นี่และเธอก็ได้จุดที่จะไปเที่ยวแล้วในตอนนี้
“ยัยหวานรอนานไหม “
“ไม่นาน เพิ่งมาถึงก่อนหน้าเธอมานี่เอง ว่าแต่จะไปไหนดี ขวัญ รู้จุดหมายยัง”วาสนาเอ่ยถามขณะที่เดินคุยกันเพื่อจะไปขึ้นรถอีกคัน
“อือ ที่นี่ “จอมขวัญ เปิดภาพสถานที่ที่เธอดูไว้ ให้กับวาสนาดู
“อ้อ ที่นี่ดังนะ และคนก็ไปเที่ยวเยอะด้วย “
“และเราก็กำลังจะเป็นหนึ่งในนักท่องเที่ยวที่จะไป ในวันนี้ด้วยนะหวาน “
จากนั้นสองสาวก็นั่งแท็กซี่ ตรงไปที่ท่าเรือทันที ด้วยความตื่นเต้นเมื่อรู้ว่าจะได้เห็น สถานที่จริง หลังจากที่ดูแต่ในรูปภาพ หรือในอินเตอร์เน็ต
.................................................
รอยด์ที่กำลังนั่งทำงานที่โต๊ะต้องตาลุกวาว เมื่อได้ยินสิ่งที่แซมลูกน้องคนสนิทเอ่ยรายงาน ในตอนนี้
“อยู่ที่ท่าเรืออย่างนั้นเหรอแซม “
“ครับเจ้านาย อยู่ที่ท่าเรือครับ กับเพื่อนของเธอ ครับ”
รอยด์พับเก็บแฟ้มที่เขากำลังเซ็นต์ทันที และลุกขึ้นยืนเต็มความสูง
“ไปที่ท่าเรือ แซม และบอกให้คนที่อยู่บนเรือเตรียมพร้อม ฉันจะไปร่องเรือสัก 2-3 วัน “
“ครับเจ้านาย แต่ว่าแล้วเพื่อนของเธอละครับ “
“ฉันไม่ต้องการเพื่อนของเธอ นายก็รับผิดชอบ ดูแลเพื่อนของเธอไปก็แล้วกันนะแซม “
แซมได้แต่ ถอนหายใจเมื่อได้ยินคำพูดของผู้เป็นนาย เพราะเข้าเริ่มจะมองเห็นความยุ่งยากที่จะตาม มาแล้วในตอนนี้ ก่อนจะสาวเท้าเดินตามหลังเจ้านายไปติด ๆ
เมื่อขึ้นมานั่งบนรถรอด์ได้แต่ยกยิ้มมุมปาก เมื่อเขานึกถึงใบหน้าสวยของเธอ แต่ว่าแค่เขาคิดแค่นั้น ความร้อนภายในกายหนุ่มของเขากลับรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอย่างอัตโนมัติ จนทำให้เขารู้สึก ตกใจกับความรู้สึกปรารถนาที่มันลุกโชน ขนาดนั้น แค่เขาคิดถึงเธอแค่นี้ ร่างกายของเขามันกลับตอบสนองเขาขนาดนี้ได้อย่างไรกัน
รอยด์ได้แต่คิดว่าเขาอยากจะไปถึงท่าเรือ เร็ว ๆ และพาเธอ ไปร่องอยู่ในทะเลด้วยกันสองคนซะแล้ว
*******************************************