ตอนที่ 1 คุณเข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่ใช่นะ
2219 Words
ไฟวิบวับยามค่ำคืน ขณะที่ทุกคนกำลังหลับใหล แต่สถานที่แห่งนี้กลับคราคร่ำไปด้วยนักท่องราตรี ที่มาหาความสุข พักผ่อน หลังจากทำงานเหน็ดเหนื่อยในเวลากลางวัน ไม่ว่าจะเป็นนั่งดื่มชิว ๆ เต้นรำ พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ล้วนแต่เกิดขึ้นที่นี่ สตาร์ไนต์คลับ เป็นคลับหรูใจกลางกรุง ชิคาโก้ รวมถึง กลุ่มนักท่องเที่ยวจากประเทศไทย ที่มาเที่ยวที่คลับแห่งนี้ และจอมขวัญก็คือ 1 ในนักท่องเที่ยวที่ว่า เพราะ เธอและเพื่อน นัดกันมาเที่ยวที่ต่างประเทศ หลังจากเรียนจบ ก่อนที่จะแยกย้ายกันทำตามความฝันของตัวเอง ที่ทุกคนตกลงมาเที่ยวชิคาโก้ ก็เพราะถือโอกาสนี้มาส่ง เพื่อน 2 คนในกลุ่มที่ได้มาทำงานที่นี่นั่นเอง ส่วนจอมขวัญก็เลยคิดว่า มาเที่ยวด้วยเลยจะดีกว่า และนี่ก็เป็นคืนสุดท้ายก่อนจะกลับประเทศไทย พวกเธอจึงมาคลับชื่อดังของชิคาโก้ เป็นการส่งท้าย และคืนนี้ทุกคนก็นัดกันใส่ชุด แซ็กสีดำ ทั้งกลุ่ม โดยให้เหตุผลว่า รูปนี้ จะเป็นความทรงจำครั้งหนึ่งที่พวกเธอจะทำด้วยกัน และทุกคนก็ดูสวยและเซ็กซี่ โดยเฉพาะจอมขวัญ ที่มีความสวยเซ็กซี่เป็นทุนเดิมอยู่แล้วยิงใส่ชุดแบบนี้บอกได้คำเดียวว่าเปรี้ยวเข็ดฟันทีเดียว
“แอน หวาน ฉันขอให้พวกแกทำงานที่นี่อย่างมีความสุขและสนุกกับงาน”
“อือ ขอบใจแกนะ ขวัญ และขอบใจพวกแกทุกคนด้วยที่อุตส่าห์มาเลี้ยงส่งพวกฉันถึงที่นี่นะ “
“ใช่ ขอบใจพวกแกนะ ฉันกับ แอน ดีใจที่พวกแกมา”
“ก็ถือโอกาสมาเที่ยวด้วยไง” จอมขวัญตอบเพื่อนรักทั้งสอง
“อือ ยังไงฉันก็ดีใจมากที่พวกแกมา”
“เถอะน่า สนุกกันให้สุดเหวี่ยงเลยคืนนี้ ก่อนจะกลับประเทศไทยนะ ไปกันเถอะ เต้นรำดีกว่า “จอมขวัญเอ่ยเสียงดัง
“เอ๊ะ ว่าแต่ ขวัญ พี่แขก จะมารับแกที่นี่เหรอ แกไม่เปลี่ยนใจมาเรียนที่นี่เหรอขวัญ “วาสนาหรือหวานเอ่ยถามจอมขวัญ และพี่แขกที่เธอเอ่ยถึงก็คือพี่ชายของจอมขวัญ ที่มาเรียนที่นี่เมื่อ 2 ปีก่อนและก็ได้งานทำที่นี่ด้วย วันนี้เธอก็ขออนุญาตพี่ชายออกมาเลี้ยงฉลองกับเพื่อนก่อนกลับไทย ตอนแรก เขาว่าจะมาด้วย แต่ เธอห้ามไว้ซะก่อนบอกให้มารับตอนจะกลับบ้าน
“อือ จะกลับแล้วค่อยโทรให้พี่แขกมารับ ส่วนเรื่องมาเรียนต่อที่นี่ ฉันยังไม่ตัดสินใจหรอก แต่ก็ไม่แน่ฉันอาจจะมาทำงานที่นี่ดูก่อน แล้วพวกแกละ “
“ฉันก็กลับพร้อมกับไอ้หวานและแอน “
“อื้อ เลิกพูดเรื่องกลับ ตอนนี้เราไปเต้นกันดีกว่าปะ ทุกคน “ จอมขวัญบอกเพื่อนแล้วก็เดินนำเพื่อน ๆ ออกไปที่ฟอลล์ และเต้นรำกันอย่างสนุกสนาน
ทั้ง 5 สาวก็ออกไปวาดรวดรายพลิ้วไหว เต้นอยู่ตรงกลางฟอลล์ และก็ตกเป็นเป้าสายตาของบรรดาแขกที่เข้ามาเที่ยวได้พอสมควร เพราะ น้อยที่จะเห็นสาวเอเชีย หน้าตารูปร่าง สวย ๆ ในคลับแห่งนี้ แต่ส่วนมากก็ล้วนแต่ชื่นชมทั้งนั้น
……………………………………..
“เฮ้ รอยด์ ดีใจที่นายมาที่คลับของฉันวะ ว่าแต่ เรียกเด็กมาหรือยังวะ ทำไมดูเงียบเหงาจังไม่ให้น้อง ๆ มาบริการวะ “
หนุ่มหล่อเจ้าของชื่อ รอยด์ หนุ่มลูกครึ่ง ชิคาโก้กับไทย ผิวสีน้ำผึ้ง ใบหน้าคมเข้ม จมูกโด่ง ริมฝีปากบางเฉียบบ่งบอกความเอาแต่ใจ สุด ๆ รอยด์ แม็คเวล คือมาเฟียหนุ่มผู้ทรงอิทธิพลคนหนึ่งในชิคาโก้ ธุรกิจส่วนมากของเขานั้น ขาวค่อนไปเทา และวิธิการดำเนินธุรกิจของเขาก็ไม่ธรรมดาชื่อเสียงที่คนทั่วไปรู้ เรียกว่าโหดสุดขั้ว พอ ๆ กับชื่อเสียงทางด้าน เสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามอันแพรวพราวและเร่าร้อนในบทรักของเขาก็ไม่แพ้กัน
รอยด์ นั่งพิงพนักโซฟา ภายในห้องวีวีไอพีของคลับแห่งนี้ และคนที่เดินมาทักทายเขาก็คือ จอร์น เพื่อนสนิทของเขานั่นเอง
“วันนี่รู้สึกเบื่อ ๆ วะ จอร์น “
“เอ้ยเป็นไปได้ไง รอยด์ ที่นายจะรู้สึกเบื่อ สาว ๆ แบบนี้ ไม่อยากจะเชื่อเลยมันเกิดอะไรกับ มาเฟียจอมโหดอย่างนายวะรอยด์ ขาดสาว ๆ นั่งเคียงข้างได้ไง กัน”
“พูดมากนะ จอร์น มาดื่มกันหน่อยสิ “
“อือ ได้เลย ว่าแต่งานของนายเป็นไงวะ ราบรื่นดีไหม “
“ก็มีปัญหาบ้าง แต่ก็จัดการได้ “
“อือ ใครมันกล้ามามีปัญหากับแกว่ารอยด์ มันไม่กลัวตายหรือไง”จอร์นเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะยกแก้วบรั่นดีขึ้นจิบ ด้วยท่าทางสบาย ๆเช่นเดียวกับ รอยด์
“ว่าแต่วันนี้ นาย จะไปไหนต่อหรือเปล่า รอยด์”
“อือ ตอนนี้ไม่ แต่ฉันอยากจะอาศัยห้องพักสุดหรูของนายพักสายตาหน่อยได้ไหมวะ เพราะ เพลียมากว่ะ ตั้งแต่เมื่อคืนวานฉันยังไม่ได้หลับเต็มตาเลยวะ” รอยด์เอ่ยกับเพื่อนรัก และลุกขึ้นยืนเต็มความสูง 190 เซนติเมตรของเขา
“อือ ได้สิเชิญตามสบายเลยเพื่อนรัก อ้อ และฉันรู้ว่านายอยากพักผ่อนฉันก็เลยมีของขวัญมอบให้แก วะ รอยด์ “จอร์นเอ่ยเสียงเจ้าเล่ห์ และขยิบตาส่งให้เพื่อนรัก แต่ รอยด์ไม่ตอบว่าอะไรเขาเดินตรงไปที่ห้องพัก สุดหรูของ จอร์นทันที
“อ้อ รอยด์ ของขวัญพิเศษของฉัน จะถือดอกกุหลาบสีเหลือง นะ และถ้านายพอใจก็เด็ดไปได้เลย แต่ถ้าไม่ ก็ไม่ต้องสนใจดอกไม้ดอกนั้นเพื่อน แต่ฉันก็หวังว่าจะถูกใจนายวะ รอยด์”
รอยด์ได้แต่ยกยิ้มมุมปากน้อย ๆ กับท่าทางเจ้าเล่ห์ของเพื่อน แต่ว่าวันนี้เขายังไม่ต้องการดอกไม้งานจริง ๆ เขาคงต้องปล่อยผ่านพวกเธอไปซะแล้ว
............................................................
5 สาวหลังจากเต้นรำจนเหนื่อยก็เดินกลับมาที่โต๊ะ ต่างยกแก้วขึ้นดื่มราวกับน้ำ เพราะ เหนื่อยจากการเต้นรำเมื่อสักครู่
“นี่ ก็ดึกแล้วพวกเรากลับกันเถอะ “วาสนาเอ่ยกับเพื่อน
“พวกแกเดินออกไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวฉันไปห้องน้ำก่อนและจะโทรหาพี่แขกให้มารับ พวกแกก็กลับก่อนได้เลยถึงบ้านแล้วโทรบอกด้วยนะ “
“เอางั้นเหรอ”
“อือ ตามนั้น ถ้าอย่างนั้นก็แยกกันตรงนี้นะ เดี๋ยวฉันไปห้องน้ำก่อน ตอนนี้ฉี่จะราดแล้ว “
“ถ้าอย่างนั้นพวกฉันไปนะ แล้วจะโทรหานะขวัญ “
“อือ โอเค ฉันไปห้องน้ำก่อน ไม่ไหวแล้ว “
จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายและเดินออกไปข้างนอก ส่วน จอมขวัญนั้นเดินไปที่ห้องน้ำ อย่างรวดเร็ว เพื่อทำธุระส่วนตัว แต่มือก็กดโทรศัพท์ หาพี่ชายไปด้วย
“พี่แขก มารับขวัญหน่อยที่คลับ “
“พี่รออยู่ข้างนอกแล้ว ออกมาเลยยัยขวัญ”แขกหรือ ขจรศักดิ์ ผู้เป็นพี่เอ่ยมาตามสาย
“โห อย่าบอกนะว่าพี่แขก ตามขวัญมานะ “
“อือพูดมากนะ รีบ ๆ เข้าพี่รออยู่”
“รอก่อนนะ เข้าห้องน้ำก่อน “
“อือ เร็ว ๆ ละ “
“อือ “
จอมขวัญรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทำธุระส่วนตัวเมื่อเสร็จเรียบร้อยและกำลังเดินออกมจากห้องน้ำ ด้วยความรีบเร่ง จึงไม่ทันระวังชนเข้าหญิงสาวสวยอีกคนที่เดินสวนเข้ามา
“อุ้ย ขอโทษค่ะ”
“เดินประสาอะไร ไม่ดูตาม้าตาเรือเลย “
พูดจบเธอก็เดินสะบัดหน้าไปเลย และจอมขวัญได้แต่ ถอนหายใจและงง ๆ กับท่าทางของเธอ
ขณะที่กำลังจะก้าวเท้าเธอก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นดอกกุหลาบดอกใหญ่ สวยงามตกอยู่ที่พื้น และน่าจะเป็นของหญิงสาวคนเมื่อสักครู่แน่ ๆ เลย จอมขวัญก้มลงเก็บขึ้นมา ด้วยความเสียดายเพราะดูแล้วมันสวยงามจริง ๆ
รอยด์เดินตรงออกมาจากห้องวีไอพีและกำลังจะเดินไปที่ห้องพักของ จอร์น แต่ขณะที่ก้าวเท้าเดินสายตาของเขาก็มองเห็นหญิงสาวชาวเอเชียผมยาว หน้าสวยโฉบเฉี่ยวและเซ็กซี่ มาก รูปร่างทรงนาฬิกาทราย อยู่ในชุดเซ็กเข้ารูปสีดำ เน้นให้เห็นรูปร่างที่สวยงามของเธอ และชุดสีดำก็ขับผิวขาวของเธอให้เด่นชัดมากขึ้น สรุปแล้วผู้หญิงคนนี้สวยมาก และที่สำคัญตรงสเป็คเขาเลยทีเดียว
ขณะที่เขาก้าวเดินเข้ามาใกล้ ๆ เธอนั้น สายตาคมปราบของเขาก็เหลือบไปเห็นดอกไม้สีเหลืองที่อยู่ในมือของเธอ นั่นทำให้ ริมฝีปากบางเฉียบของเขาต้องยก ยิ้ม ขณะที่เดินมาถึงร่างสวย จอมขวัญเองก็กำลังรีบก้าวเท้าเพื่อจะออกไปพบพี่ชายที่รออยู่ด้านนอก
จู่ ๆ ร่างบางก็ต้องหมุนตามแรงดึงของวงแขนแกร่งของใครบางคน จอมขวัญเงยหน้ามอง ว่าใครกันที่ทำแบบนี้ เมื่อหันมามองเธอต้องแหงนคอตั้งกับความสูงของคนตรงหน้า นี่มันเสาไฟฟาหรือไง สูงชะมัด จอมขวัญได้แต่นึกในใจ ก่อนจะเปลี่ยนสายตาเป็นเข้มดุเมื่อตอนนี้วงแขนแกร่งกำลังบังคับดึงร่างเล็กของเธอให้เดินตามเขาไป แต่จะไปไหนละ
“นี่ คุณ คุณเป็นใคร แล้วคุณจะพาฉันไปไหน ปล่อยสิปล่อย “จอมขวัญเอ่ยโวยวายเมื่อเห็นว่าเขากำลังจะพาเธอเดินไปอีกทาง
“โวยวายทำไมสาวน้อย ฉันคือคนที่เธอจะต้องดูแลคืนนี้ไง คนสวย “ รอยด์หันมาเอ่ยเสียงทุ้ม และตอนนี้เขาแทบจะอดใจไม่ไหวแล้ว ยิ่งอยู่ใกล้และได้สัมผัส ร่างนุ่มนิ่ม ความต้องการของเขายิ่งพุ่งทะยาน
“จะบ้าเหรอ คุณเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่าฉันไม่ใช่นะ ปล่อยสิ คุณ ปล่อย ไม่อย่างนั้นฉันจะร้องให้คนช่วยแล้วนะ ปล่อยสิ “ จอมขวัญพยายามที่ดิ้นให้หลุดจากวงแขนแกร่ง เพราะตอนนี้เขาพาเธอเดินมาใกล้จะถึงประตูที่เป็นห้องพักของจอร์นอยู่ตรงหน้าแล้ว
“คุณ ปล่อยนะ ปล่อย สิ ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย ช่วย.......”เสียงที่กำลังจะเปล่งออกมา ถูกดูดกลืนหายเข้าไปในลำคอ ของอีกฝ่ายเมื่อเขา ก้มปิดริมฝีปากอวบอิ่มของเธอซะแล้วริมฝีปากบางเฉียบกดจูบริมฝีปากอวบอิ่มของเธออย่างเร่าร้อน ตามความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอเวลานี้
“ อื้อ อ่อยอะ อื้อ “
เสียงครางประท้วงดังอู้อี้ และพยายามเบี่ยงหน้าหลบริมฝีปากของเขา แต่มันก็ยากเหลือเกินเมื่อตอนนี้มือหนาของเขาจับล็อคที่ท้ายทอยของเธอไม่ให้เบี่ยงหน้าหลบเขาได้
ในที่สุด แรงอันน้อยนิดของเธอก็สู้แรงชายของเขาไม่ได้ เมื่อริมฝีปากของเขาพยายามดูดดึงริมฝีปาก อวบอิ่มของเธอ และพยายามสอดลิ้นของเขาเข้าในโพรงปากเล็กของเธอ ร่างหนาของเขาดันร่างบางให้ติดกับผนังห้อง และตอนนี้ เธอกำลังจะพ่ายแพ้ต่อแรงปลุกเร้าของเขาแล้ว สิ และอีกอย่าง นี่เป็นจูบแรกของเธอซะด้วยไหนเลยจะต้านทานสัมผัสจากเขาได้
แต่แล้วขณะที่เธอกำลังจะเสียท่าให้กับเขานั้น เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังและนั่นทำให้เธอนึกขึ้นได้ว่า พี่ชายของเธอยังรออยู่ด้านนอก จอมขวัญ ตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง จอมขวัญโอบไปที่ลำคอแกร่ง พลิกร่างบาง ดันร่างหนาของเขา ติดกับผนังแทน และปล่อยให้เขาเพลินกับการจูบ
ขณะที่เขากำลังหลงเพลิดเพลินอยู่นั้น เหมือนเขาโดนช็อตฟิวส์ ด้วยความรู้สึกเจ็บและจุก บริเวณ เจ้าลูกชายของเขา เจ็บจนพูดอะไรไม่ออก อุทานไม่ได้ ได้แต่รีบปล่อยมือจากร่างเล็กของเธอ
“อดทนหน่อยนะคงต้องเจ็บนานหน่อย อ้อ และต่อไปอย่าไปทำนิสัยเลว ๆ แบบนี้กับผู้หญิงคนไหนอีก เข้าใจไหม “
จอมขวัญ เดินถอยออกมายืนห่างเขาพอประมาณ แล้วก็ก้มไปมองหน้าของเขาที่ตอนนี้ หน้าดำหน้าแดง พูดอะไรไม่ออก สองมือกุมเป้ากางเกงตัวงอเป็นกุ้งอยู่ที่พื้น ไม่สามารถตอบโต้อะไรเธอได้เลย
"ขอให้คุณโชคดีนะ อ้อ และฉันจะไม่ขอโทษกับเรื่องนี้ ถือว่าหายกันก็แล้วกันนะ เพราะต่อไปเราคงจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว บ้าย บาย “พูดเสร็จก็ยืดตัวเต็มความสูง แต่ก่อนจะก้าวเดินไปเท้าเล็กยกขึ้นและเหยียบไปที่เท้าหนาของเขาแรง ๆ หนึ่งครั้ง แล้วก็เดิน ออกไปจากตรงนั้นด้วยความเร่งรีบ
“ ฝากไว้ก่อน เถอะ ยัยตัวแสบ “ รอยด์ได้แต่ค่อย ๆ พยุงตัวเองลุกขึ้น อย่างทุลักทุเล และมองตามร่างบางไปด้วยสายตา อาฆาต
- Writer
