ราเมศวร์เดินจูงมือศศิดาเข้าร้านจิวเวอรี่แบรนด์ดังที่อยู่ในห้างสรรพสินค้ากลางใจเมือง ศศิดามองหน้าเขา ไม่คิดว่าเขาจะจำคำพูดของเธอเมื่อวานได้ ทำให้รู้สึกซาบซึ้งถึงความใส่ใจของเขาที่มีต่อเธอ
“ขอดูแหวนแต่งงานครับ” ราเมศวร์บอกความประสงค์เมื่อเข้ามาในร้าน ซึ่งพนักงานก็รีบนำออกมาวางเรียง
“เลือกตามที่คุณชอบ”
“ราคาก็ไม่เกี่ยงหรือคะ?”
“ขอแค่เป็นของที่คุณชอบ ผมจะหามาให้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะสูงค่าแค่ไหนก็ตาม” ราเมศวร์ทำสีหน้าจริงจังเป็นพิเศษ ศศิดาประสานสายตาคมซึ้ง แต่..
“ขอโทษศิดามาก่อน!” เธอวางเงื่อนไข อย่างไม่ยอมแพ้
“ไม่!” เขาตอบอย่างยโส หญิงสาวได้ยินดังนั้นก็ตวัดสายตาค้อน
“งั้นไม่เลือก!” อสูรน้อยทำแก้มพอง พูดด้วยน้ำเสียงงอนๆ
อยู่ต่อหน้าเขา เธอสามารถปล่อยความอ่อนแอ และความเอาแต่ใจของตัวเองออกมาได้มากเท่าที่ต้องการ โดยที่เขาไม่ได้ใส่ใจแม้แต่น้อย
“แล้วไง?” เขาตอบกลับในแบบฉบับรองประธานผู้เผด็จการ ใ
