ระหว่างก้าวสีหน้าเธอเต็มไปด้วยคำถาม เขามาได้ยังไง มาทำอะไรกัน มันเร็วไปหรือเปล่า ถามทุกอย่างในใจแล้วหย่อนกายข้างบิดา
“วันนี้ลูกต้องไปลองชุดแต่งงานกับพี่เขา”
“อะไรนะคะ!”หญิงสาวตะโกนลั่นออกมาด้วยความตกใจ
“จะตะโกนทำไมยัยเม หูพ่อจะแตกแล้ว”เจ้าสัวร้องออกมา
“ทำไมเร็วนักล่ะคะพ่อ”
“ถ้าไม่รีบนานไปแกจะเสียหายมากกว่านี้ยัยเม น่าจะดีใจนะที่พี่เค้ายอมจัดงานในระยะเวลากระชั้นชิดแบบนี้”
“แต่ว่า...”เธออ้าปากจะค้าน
“อย่าแม้แต่จะคิดยัยเม จำเรื่องที่พ่อบอกไม่ได้แล้วหรือไง อย่ามีปัญหาไปลองชุดแต่งงานซะ”รัฐพิมุกต์ยื่นคำขาด
หญิงสาวนิ่งเงียบแม้ใจอยากจะเถียงใจแทบขาด คนนั่งตรงหน้าแทนที่จะอ้าปากค้านเอาแต่นั่งยิ้มคุยกับบิดาเธออยู่นั้นล่ะ นี่ขนาดไม่อยากแต่งยังเสนอหน้าขนาดนี้เลย แล้วดูเหมือนจะมีอิทธิพลต่อพ่อมากด้วย หากแต่งกันมีหวังหมอนี่ได้ชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้
“งั้นผมขอพาคุณเมไปลองชุดแต่งงานก่อนนะครับ”
“เช
