เสียงนายเหมืองสุดหล่อตะโกนเรียกคำฟอง นางเพิ่งจะเสร็จงานหลักตักอาหารแจกจ่ายคนงานทั้งหมดเสร็จ จึงเดินหน้าตึงตรงไปหา
“ไม่ได้ว่างงานนะนายสิงห์จะใช้อะไรก็ว่ามา”
นางรู้ว่าสิงหราชต้องการอะไรก็เห็นเต็มสองตา ยังแอบชื่นชมพราวฟ้าในใจ หากเป็นนางจะเผ่นกะบาลนายเหมืองสักหน่อย สตุงสตางค์ให้ดีๆ ก็ไม่ได้โยนใส่หน้าเหมือนขอทาน แบบนั้นใครจะเอา!!
สิงหราชทำหน้าปั้นยาก...เขาจะจัดการลดพยศพราวฟ้าอย่างไรถึงจะดี หล่อนจะได้ไม่มาทำกำแหงใส่เขาแบบนี้
“เด็กป้าทำจองหองใส่ผม ให้สตางค์ก็ไม่เอา” ชายหนุ่มพูดฉุนๆ
“เหอะ!” คนสูงวัยร้องหึ!! นางกรอกตาก่อนจะค้อนประหลับประเหลือกให้นายเหนือหัว
“ให้ก็ให้ดีๆ สิ หมดสมัยนายกับบ่าว ที่ต้องหมอบกราบคลานเข่าเข้าไปรับของจากนาย กดนักระวังระเบิดลง!! หากเป็นป้านะ...นายสิงห์โดนสากกะบือเผ่นใส่หัวไปแล้ว อาไร!!”
“...” ไม่มีคำตอบจากนายเหมือง เขาลุกขึ้นยืนก้มลงเก็บธนบัตรของตัวเองพร้อมทั้งยัดใส่ม
