สองวันต่อมาคุณหมอคีรพัทธ์เข้าไปเยี่ยมดูอาการป้าของเธอด้วยตัวเอง มาโดยไม่บอกกล่าวกันก่อน ดีที่เธออยู่ แต่เพราะความไม่ได้เตี๊ยมกัน เธอเคยบอกเขาครั้งหนึ่งแต่กลัวว่าเขาจะลืมไปแล้ว ทีนี้แหละเรื่องใหญ่ ดีที่เขาไม่ลืม เขาเล่าให้ป้าฟังด้วยว่าความจริงเราเคยเจอกันครั้งหนึ่งแล้ว เขารู้จักเธอตั้งแต่วันนั้นที่ปั๊มหัวใจช่วยป้าไว้หน้ามหาวิทยาลัย ได้มาเจอกันอีกครั้งเพราะเธอเป็นลูกศิษย์พี่สาวของเขาเหมือนที่เขาบอกคนอื่น แล้วพอรู้ข่าว เขารู้จักกับอาจารย์หมอที่สนใจจะศึกษาเคสประมาณนี้อยู่พอดีเพราะเป็นเคสหาอย่างพบผู้ป่วยมีอาการร่วมพร้อมกันแบบนี้ไม่บ่อยนักก็เลยช่วยติดต่อให้ ป้าไม่สงสัยอะไร ขอบคุณแถมชอบเขาเสียด้วยซ้ำ ชมใหญ่ว่าคุณหมอคนนี้ใจดีแถมยังหนุ่ม มีความเป็นกันเองแถมเขาและพี่สาวเขาคงเอ็นดูเธอมากถึงได้ช่วยเหลือเราขนาดนี้
เธอก็ว่าอย่างนั้น วรฐิสาไม่เคยเป็นเด็กเลี้ยงของใครมาก่อน และไม่คิดจะเป็น มันคงยากมากถ้าค
