ทะเลเพลิง(สวาท) 25++
2109 Words
“ไปพักผ่อนเหรอ? นี่ลูกชายคุณจะพักผ่อนไปจนตายเลยรึไงกันห๊ะ!”
เสียงตะคอกดังสนั่นห้องโถงใหญ่ของบ้านตระกูลลูฟ เมื่อ คุณอีวาน บิดาของอีรอนได้ถามหาบุตรชายแต่ คุณนิโคล มารดาของอีรอนรีบบอกขึ้นเพื่อปกป้องบุตรชายทำเอาผู้เป็นสามีถึงกับไม่พอใจ เมื่อบุตรชายคนเดียวถ้าไม่เที่ยวผู้หญิงก็เอาแต่เที่ยวพักผ่อนโดยไม่สนใจงานตรงหน้าเลยว่ามันจะมากมายขนาดไหน
“โธ่ คุณคะ คุณก็รู้ว่าลูกน่ะต้องรับผิดชอบหลายอย่าง ทั้งบริษัท...”
“พอเลย คุณก็เอาแต่ให้ท้ายลูก ดูสิงานล้นมือมันยังมีหน้าไปพักผ่อน แล้วมันจะกลับมาวันไหน?”
“เอ่อ ไม่ทราบค่ะ”
“ฮึ่ย!!”
พอได้ยินแบบนั้นคุณอีวานก็เดินหนีออกไปทันทีปล่อยให้คุณนิโคลได้แต่มองตามหลังอย่างเหนื่อยใจ เธอรักลูกชายของเธอมากกว่าชีวิตและคอยเลี้ยงดูเขามาแบบยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม เลยไม่เคยคิดดุด่าหรือต่อว่าแตกต่างกับผู้เป็นสามี มักจะเคร่งครัดและต่อว่าเวลาไม่ได้ดั่งใจอยู่เสมอ แต่ถึงยังไงคุณอีวานก็ไม่เคยตบตีบุตรชายเลยสักครั้ง
“อ่าว อีวาน ฉันมีคนจะมาแนะนำน่ะ นี่...แดเนียล หลานชายฉันเอง พึ่งมาจากอังกฤษ”
พอเดินเข้ามาในบริษัท คุณเคน ญาติห่างๆที่เป็นหนึ่งในคณะบริหารของบริษัทเดินเข้ามาพร้อมกับ แดเนียล หลานชายที่อยู่ดีๆก็อยากมาขยายธุรกิจที่นี่ ซึ่งก็เป็นคนเดียวกันกับที่เรเชลควงไปงานการกุศลในคืนนั้น
“สวัสดีครับ ผมแดเนียล ฮัตสัน ทำธุรกิจส่งออก ยินดีที่ได้เจอนักธุรกิจชื่อดังอย่างคุณลูฟ หวังว่าจะได้เรียนรู้ความสำเร็จจากคุณบ้าง”
“อืม รู้จักพูดดีนะ เดี๋ยวการประชุมจะเริ่มแล้ว ผมคงต้องขอตัวก่อน”
“ครับ เชิญครับ”
คุณอีวานรีบบอกออกมา ก่อนจะขอตัวเดินเลี่ยงออกไปเมื่อใกล้จะถึงเวลาประชุมแล้ว
“ลูกชายไม่ทำงานอีกแล้วสินะถึงต้องถ่อมาประชุมด้วยตัวเอง เฮ้อ...นี่แหละนะ มีเงิน มีอำนาจแต่ไม่มีวาสนา มีลูกชายคนเดียวก็ไม่ได้เรื่อง เอาแต่เที่ยวผู้หญิงไปวันๆ เฮ้อ แย่จริงๆ”
คุณเคนอดพูดออกมาไม่ได้
“หือ? ลูกชาย...อีรอนน่ะเหรอครับ ก็เห็นว่าเก่งและทำงานดี...”
“ดีกับผีน่ะสิ ข่าวน่ะสร้างภาพทั้งนั้น ไอ้หมอนั่นน่ะ นอกจากหน้าตา ฐานะ ก็ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง”
“อ้อ เหรอครับ...”
แดเนียลถึงกับพูดไม่ออกเพราะเขาพอรู้เรื่องของครอบครัวนี้มาบ้าง และยังเคยรู้สึกอิจฉาอีรอนที่เกิดมาเพียบพร้อมทุกอย่าง ต่างจากเขาทีต้องแย่งชิงจากพี่น้องคนอื่นๆเพื่อให้ได้มาซึ่งทุกอย่างที่เขาอยากได้ รวมทั้งบริษัทก็เหมือนกัน เขาต้องเรียน และทำงานอย่างหนักเพื่อพิสูจน์ตัวเองจนทำให้แตกแยกกับพี่น้องแท้ๆเสียด้วยซ้ำ
“ช่างมันเถอะ เราไปหาอะไรกินกัน ได้ยินว่าหลานจะอยู่นี่นานเลยนี่”
“ครับ พอดีผมกำลังสนใจผู้หญิงคนหนึ่งที่นี่...เธอเก่งและมีความสามารถด้วย...”
“เอ๋ ใครกันที่ทำให้คนอย่างแดเนียลหวั่นไหวได้”
“เรเชลครับ ตอนนี้เรากำลังดูๆกันอยู่ แต่ผมจริงจังเลยคิดจะจีบให้สำเร็จ”
“โอ้วววว ถ้าได้เธอมาหลานก็เหมือนสิงโตจ่าฝูงเลยนะนั่น ได้ยินว่าสวยไม่พอแถมฉลาดมากด้วย”
“ครับ...”
แดเนียลอดเขินไม่ได้เมื่อเขาคงตัดสินใจไม่ผิดที่หวงความโสดมาได้นานขนาดนี้จนมาเจอเรเชล เธอคือคนที่คู่ควรแก่การสละโสดของเขาที่สุดแล้ว
“อื้อออ พอได้แล้วน่า!!! อ๊ะ บอกว่าพอ”
“อีกรอบ แค่รอบเดียว”
เช้าวันต่อมา เรเชลที่พยายามผลักร่างใหญ่ที่ยังงุ่มง่ามอยู่บนตัวของเธอออกแต่ดูเหมือนมันจะยากยิ่งกว่าการให้เธอไปนั่งเจรจาธุรกิจเสียอีก เมื่อเขาพูดว่านี่เป็นรอบสุดท้ายมาสามรอบแล้ว
“ไม่...อื้ออ พอ อ๊ะ เจ็บแล้วนะ...”
เสียงกระท่อนกระแท่นพร้อมกับพยายามหนีบขาหนีเมื่อเขากำลังจับมันแยกออกเพื่อจะเชยชิมกุหลาบสาวที่เริ่มบวมแดงจากการหักโหมชำเราเธออย่างหนักหน่วง เมื่อยิ่งได้ลิ้มรสเขายิ่งหลงใหล ไม่คิดว่าเขาจะหลงเธอได้มากมายขนาดนี้
“แจ๊ะๆๆๆ จ๊วบๆๆๆ จุ๊บๆๆๆ อื้ม แจ๊ะๆๆๆ อื้อออ”
อีรอนครางออกมาอย่างพึงพอใจเมื่อได้ลงลิ้นไปบนความนุ่มหยุ่นของกายสาว ที่หอมหวนทั้งๆที่เวลาก็ล่วงเลยมาหลายชั่วโมงแล้วแท้ๆ ลิ้นสากสอดแทรกเข้าไปดูดดึงตวัดระรัวเร็วเพื่อปลุกเร้าให้เธอต้องการเขาอีกครั้ง ซึ่งเขาก็ทำสำเร็จเมื่อสะโพกผายกำลังยกสูง ปากเล็กขบกัดเขาหากันแน่น
“อ๊า อื้อ อีรอน อื้อ ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อีรอน อ๊ายยยยย อู้วววว อีรอน อ๊า พะ..พอ อื้อออ พอก่อน อ๊ะ อ๊า”
เสียงครางดังขึ้นไม่หยุดก่อนจะกรีดร้องเสียงดังเมื่อปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง แต่อีรอนไม่คิดจะหยุดเมื่อเขาค่อยๆจูบซับขึ้นมาตามร่างบางแล้วหยุดลงที่ปากเล็กที่ตอนนี้บวมเจ่อและมันก็เริ่มต้นอีกครั้งเมื่อเขาค่อยๆดันความใหญ่โตเข้าไปในร่องสาวของเธอ
สวบบบบ
“อึ๊! อื้ออออ อ๊าาา คุณมันคนบ้า...เซ็กจัดไปไหม? อื้อ อีรอน อ๊ะ อ๊า อีรอน”
“สำหรับคุณ ผมทำได้มากกว่านี้อีก”
“อื้อ ไม่เอา...ผู้หญิงของคุณทนกันได้ยังไง...”
เธอเปิดตามองเขาแล้วพูดขึ้น
“ก็ไม่มีใครทนได้ไง ผมเลยเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยๆ แต่ตอนนี้มีคนนึงที่ทนได้...หึหึหึ”
เขาบอกออกมาพร้อมกับมองจ้องไปที่เธอ ทำเอาเรเชลถึงกับอยากแกล้งตายเมื่อเธอดันกลายไปเป็นคนนั้นของเขาเข้าจนได้ จากนั้นเขาก็ไม่ปล่อยให้เธอได้พูดและเริ่มบทรักบทใหม่ขึ้น เมื่อเอาเท่าไหร่เขาก็ไม่รู้สึกว่าพอเลยจริงๆ
“อีตาบ้า...แรงเยอะไปไหน...”
พอสิ้นสุดบทรักครั้งสุดท้ายของค่ำคืนจนเลยมาวันใหม่อันแสนยาวนาน อีรอนที่แรงยังเหลือเฟือค่อยๆหยัดตัวลุกแล้วเดินออกจากห้องไปด้วยร่างกายอันเปล่าเปลือยเมื่อยังไงทั้งเกาะก็มีแค่เขากับเธออยู่แล้ว ส่วนเรเชลได้แต่ปรือตาขึ้นมองเขาก่อนจะค่อยๆหลับลงเมื่อเธอเหนื่อยจนสายตัวแทบขาดแล้ว
“นี่กี่วันแล้วที่เรเชลไม่ติดต่อมา”
เพชรภีระ น้องชายของเรเชลถามขึ้น เมื่อเขาเข้าใจว่าพี่สาวไปพักร้อนแต่ที่เขาไม่เข้าใจคือเธอดันขาดการติดต่อ ไม่โทรมาและโทรไปก็ปิดเครื่องนี่สิที่ทำให้เขาหงุดหงิด
“เรนนี่พยายามติดต่อไปแต่ก็ไม่สำเร็จ...เรนนี่ว่าจะเป็นไปได้ไหมคะว่าคุณเรเชลถูกลักพาตัว...”
“เหลวไหลน่า ใครกันที่จะลักพาตัวเธอ ถ้าเป็นผมล่ะก็ไม่แน่...”
เพชรภีระบอกออกมาพร้อมกับเริ่มคิดหนักถึงการหายตัวไปของพี่สาว เมื่อเขาไปเจรจาธุรกิจแค่ไม่กี่วัน กลับมาก็ต้องมาเคลียร์งานที่นี่อีกเลยไม่ได้คิดสนใจการเงียบหายไปของพี่สาวเพราะปกติเธอก็ชอบหายไปแบบนี้แต่ไม่เคยขาดการติดต่อ ถึงเรเชลจะลาพักร้อนจริงแต่ความคิดเห็นของเธอก็จำเป็นสำหรับธุรกิจของเขาอย่างมากมายเช่นกัน
“งั้น เอกสารที่เรเชลต้องตัดสินใจให้เอามาให้ผมทั้งหมด ส่วนคุณก็พยายามติดต่อเผื่อเธอจะเปิดเครื่อง”
“ได้ค่ะ”
เลขาของเรเชลตอบรับขึ้นก่อนจะเดินออกจากห้องทำงานของเพชรภีระไป ส่วนเจ้าของห้องพออยู่คนเดียวก็เริ่มคิดหนักเรื่องพี่สาวเลยกดโทรออกไปยังเบอร์โทรที่ปกติแล้วถ้าไม่จำเป็นจริงๆเขาจะไม่ติดต่อไป
“เรเชลหายตัวไป ตามหาให้หน่อย ด่วนเลยนะ”
“ครับ...”
เขาบอกคนปลายสายออกมาก่อนที่คนปลายสายจะตอบรับแล้วเพชรภีระก็วางสายไป ไม่ใช่ว่าเขาไม่กังวลที่พี่สาวหายไปแต่เขาแค่มั่นใจว่าคนฉลาดอย่างเธอเอาตัวรอดได้อย่างแน่นอน
“ก็บอกว่าไม่ชอบเล่นน้ำ ยังจะชวนมา”
คนตัวเล็กแอบบ่นเมื่อถูกชวน จะว่ากันตรงๆก็คือบังคับให้ออกมานั่งดูเขาเล่นน้ำ ก่อนที่เธอจะค่อยๆเอนตัวลงนอนเมื่ออีกไม่นานตะวันก็คงตกดินแล้ว พลางคิดไปว่าก็ดีเหมือนกันที่เธอได้พักผ่อนหลังจากทำงานหนักมาหลายปีโดยลืมคิดถึงงานของเธอไปเสียสนิท
เรเชลมองคนที่เอาแต่ว่ายน้ำไปมาในทะเลทั้งๆที่เขายังไม่ได้นอนเลยสักนิด เขาออกมาทำอาหารให้เธอแล้วยังมาว่ายน้ำอีก ยิ่งคิดยิ่งไม่เข้าใจว่าเขาไปเอาแรงมาจากไหนนักหนา
“ไปว่ายน้ำกัน”
เขาเดินขึ้นมาจากทะเลแล้วบอกขึ้น
“ไม่เอา”
เธอแกล้งหลับตาแล้วหันหนีเพราะตอนนี้ร่างกายอันเต็มไปด้วยมัดกล้ามไร้สิ่งปกปิดกำลังโชว์หราอยู่ต่อหน้า ทำให้เธออดใจสั่นไม่ได้
ส่วนอีรอน เขามองคนตัวเล็กร่างกายผอมซีดเหมือนคนไม่เคยออกกำลังกายของเธอก่อนจะทนไม่ไหวอุ้มเธอขึ้นมาแล้วพาเดินลงไปที่ทะเล
“อ๊ายยยย บอกว่าไม่เอาไงๆๆๆ ฉันไม่ชอบเล่นน้ำ อ๊ายยยย อีตาบ้าๆๆๆ”
ตู้มมมม
ปากที่เอาแต่ร้องประท้วงแทบปิดลงไม่ทันเมื่อถูกโยนลงไปในน้ำทะเลจนจมหายไปก่อนเธอจะรีบดันตัวโผล่ขึ้นมาจากน้ำ เมื่อยืนไม่ถึงพื้นเพราะเขาพามาทิ้งซะลึกเชียว เรเชลรีบปีนไปเกาะร่างใหญ่เมื่อกลัวว่าจะจมลงไปในน้ำเพราะเธอว่ายน้ำไม่แข็ง
“แฮ่กๆๆ อีตาบ้า ฉันว่ายน้ำไม่แข็งนะ จะฆ่ากันรึไง แฮ่กๆๆ”
พอโผล่พ้นผืนน้ำเธอรีบต่อว่าเขาเมื่อเกือบตายแล้วแท้ๆ
“ขอโทษ ผมไม่นึกว่าคุณว่ายน้ำไม่แข็ง”
เขารีบเอ่ยขอโทษพร้อมกับเอื้อมมือลงไปโอบสะโพกของเธอเพื่อช่วยพยุง
“คุณมันบ้า! ฉันเกือบตายแล้วนะ!”
“ผมผายปอดเก่ง คุณก็รู้แล้วนี่”
“อีตาบ้า ยังจะมาพูดเล่นอีก”
เธอเกาะคอเขาไว้แน่นโดยที่ไม่รู้เลยว่ากำลังบดเบียดร่างกายตรงที่มันอวบอัดไปบนลำกายของเขาอยู่ จากที่แค่จับอีรอนกลับเริ่มบีบนวดไปตามสะโพกหนั่นจนเรเชลที่รู้ตัวถึงการพองตัวของลำเอ็นใหญ่เริ่มขยับตัวหนี
“อย่ามาหื่นตอนนี้นะ...”
เธอบอกขึ้นแต่ก็ได้แค่นั้นเมื่อจะปล่อยมือออกจากเขาก็กลัวจมน้ำแต่ถ้าไม่ไปไหนมีหวังเธอได้ถูกเขากระทำชำเราตรงนี้แน่
“ทำอะไร...ยังไม่ได้ทำสักนิด”
ปากพูดแต่นิ้วยาวกำลังสอดใส่ล้วงลึกเข้าไปในชุดว่ายน้ำตัวเล็ก และพอสัมผัสได้ถึงความร้อนอุ่นเขาก็กัดกรามแน่นเมื่อดันต้องการขึ้นมาอีกจนได้
“ไม่เอานะ...อย่าทำ...อื้อออ เดี๋ยวคนมาเห็น อ๊ะ บอกว่าอย่าไง...”
มือเล็กพยายามผลักอกเขาเพื่อให้เขายอมฟังที่เธอพูด แต่กลางกายกลับสวนทางเมื่อมันกำลังตอดรัดนิ้วของเขาถี่รัว
“ไม่มีใครมาเห็นแน่นอน”
เขากระซิบบอกพร้อมกับเร่งขยับหนักหน่วงเข้าไป ก่อนจะทนไม่ไหวเปลี่ยนจากนิ้วเป็นลำเอ็นใหญ่ ทำเอาคนที่หนีไปไหนไม่ได้ ได้แต่อ้าปากค้างกับความฝืดที่ถูกเขาสอดใส่เข้ามา และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอมีเซ็กในน้ำแบบนี้
อีรอนกดจูบลงมาที่ปากเล็กที่อ้าเผยอพร้อมสอดแทรกลิ้นสากเข้ามาดูดกินลิ้นเล็กอย่างกระหาย เขาเริ่มจับสะโพกให้เธอขยับเพราะดันปวดหนึบกับความต้องการที่ถูกปลุกขึ้น จากนั้นเขาและเธอก็เหมือนกับอยู่ในห้วงเสน่หาอีกรอบจนได้
- Writer
