Chapter 19
Sa mga panahong umuuwi at hindi kami magkasama ni Axel ay parang may kulang na sa aking buhay. Hinahanap ko siya. Gusti ko lagi ko siyang kasama. Hindi kumpleto ang araw ko dahil sa lahat ng araw na ginawa ng Diyos mula nang sinagot ko siya ay lagi na kaming magkasama. Sinanay namin ang isa’t isa na laging magkasama.
“Aalis kami bukas ni Daddy papuntang USA. May business kasi kami doon na kailangan ng agarang pag-aayos at walang kasama si Daddy kundi ako lang.”
“Ano? Paano ang pag-aaral mo? Wala ba siyang assistant o kahit employee na sasama sa kanya mahal ko?”
“I’m sorry. Wala eh.”
“Okey. Oero ag-ingat ka ha?” Ngumiti ako nang pilit.
“Alam ko ang iniisip mo kahit hindi mo sa akin sinasabi.”
“Masisisi mo ba ako kung minsan, natatakot pa rin ako? Ang hirap pala kug kagaya
