-สองอาทิตย์ต่อมา-
“พี่แทนจะทานข้าวไหมคะ”
“...ไม่ล่ะ พี่มีนัดไปกินข้าวข้างนอก”
“ค่ะ ถ้างั้นเราไปกินข้าวกันดีกว่าแก” ขวัญเอยคุยกับพี่ชายเสร็จก็หันมาจับมือฉันแล้วก็เดินไปที่ห้องอาหารกันสองคน
เขาไม่กินข้าวเย็นกับเราสองคนตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้นที่เขาทะเลาะกับฉันต่อหน้ายัยเอย แต่ก็ดีแล้วค่ะเพราะมิ้งค์คนนี้กินข้าวอร่อยขึ้นเยอะเลย
เหอะ!
“พี่แทนหาเรื่องแกลับหลังฉันบ้างรึเปล่ามิ้งค์”
“ไม่นะ ไม่ได้คุยกันเลย” ไม่ได้คุยกันจริง ๆ อีกอย่างตั้งแต่วันนั้นเขาก็มีงานมีธุระต้องออกไปข้างนอกตลอดเลยไม่ต้องโชว์ความหวานเล่นละครตบตาคนในไร่ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ดีมาก ขอให้เป็นแบบนี้ตลอดไปจนถึงวันที่ฝึกงานเสร็จทีเถอะ
“ดีแล้วแต่ถ้าวันไหนพี่แทนพูดจาไม่ดีใส่แกอย่าไปยอมนะยัยมิ้งค์ แกตอกกลับไปเลยฉันรู้จักพี่ชายฉันดีเขากล้าแค่ดุเท่านั้นแหละไม่กล้าทำอะไรมากกว่านั้นหรอก”
“อื้อ” แต่การดุของเขามีแต่คำพูดที่ทำให้รู้สึกแย
