Arabella Lacsamana. The Police Thunder (SPG)

Chapter 19: MY ENEMY HELPEN ME WITH A SICKNESS ESCAPE

Habang naglalakad ako sa gitna ng gubat, napahinto ako nang may marinig akong nagsasalita.

.

kaagad kong tiningnan kung sino. My eyes widened when I saw a man wearing a white suit. What are they doing here in the middle of the forest? It's like there's a party going on!

He was wearing decent clothes and was accompanied by a battalion of men. From here, I could hear their conversation.

"Kaya, ngayon na dapat maitumba si Lacsamana. Hindi pwedeng makawala ang babaeng 'yan, maliwanag..."

"Patayin niyo siya. Hindi kayo titigil hanggang hindi niyo siya nakikita. Alam ko nandito pa siya sa paligid, kaya talasan niyo ang mga mata niyo."

Dante Monte n***o? ani ko sa aking sarili, Hindi nga ako nagkamali sa mga hinala ko. Tama ang nasa kukurti ko na kayo ang nasa likod nito.

Kayla Ngan ko maitumba ngayon ang lalaking 'yan, bago ako umalis dito sa gubat. Tingnan mo nga naman, sumang-ayon sa akin ang panahon. Dali-dali ako umalis at saka gumawa ng patibong.

Ayon siya, s**t, kasabay na nilingon sila saka napatakbo ako ng mabilis habang sinusundan ako. Kasabay ng pagpapaulan nila ng kanilang mga bala, habang kaliwa't kanan ako na tumatakbo papalayo.

Kaagad ako nagtungo sa marikit na lugar kung saan may maraming mga matataas na mga tanim, habang ramdam ko ang pagod na hinihingal ako.

Hindi ko na rin alam kung ilang oras na ako tumatakbo, nang bigla ako pinapaputukan ng kanilang mga baril, at agad akong natamaan sa aking tagiliran at sa aking braso.

Ramdam ko ang sakit at hapdi ng aking sugat. Talagang hindi sila titigil hanggang sa hindi nila ako mapatay. Agad akong nagpasali-pot-pot sa isang mataas na puno, makita ko ang dalawang tao na papalapit sa aking tinataguan.

Agad-agad kong hinawakan ang ulo at saka ito inikot, at mabilis naman itong natumba. Kinuha ko ang kanyang mataas na baril at saka bala na sniper rifle with telescope, saka spy handgun with silencer.

Nang bigla akong natunugan ng isa niyang kasamahan, agad ko naman tinakbo sabay ng pagtadyak ko sa dibdib nito ng sunod-sunod, at saka ginamit ang handgun with silencer sa kanyang katawan.

Kaagad akong naghanap ng aking matataguan at saka nag-position. Ouch, huh! Napahawak ako sa aking braso nang ramdam ko na nagha-hapdi ang aking sugat.

At ramdam ko na rin na namaga na ito dahil sa inspection ng aking sugat sa tagiliran. Pinagpatuloy ko ang pagmamasid sa paligid at nilagay ko na rin ang mataas na kalibre sa aking harapan. Mula dito, nakikita ko si Dante Monte n***o at ang kanyang mga tao.

Agad akong nagpakawala ng putok habang ini-isa-isa ko ang kanyang mga tao gamit ang mataas na kalibre.

At kaagad, sila nagkawatak-watak habang nililibot nila ang kanilang mga mata sa paligid. Susunod na kita, Dante Monte n***o, ani ko sa sarili ko. at agad na tinutok sa kanyang dibdib ang aking baril.

Bigla akong napahinto nang nagpagitna ang isang lalaki at agad itong tinatakpan si Dante. Anong ginagawa niya?

Itinabi ko muna ng kunti ang aking ulo at saka binalik ulit ang aking atensyon. Agad kong pinutok nang makita ko ang isang braso nito at agad-agad na tinamaan ng bala.

Umalis ako sa aking lungga at saka naghanap muli ng aking mata-taguan. Ouch, aray, ang sakit na ng aking sugat at palala nang palala na namamaga ito.

Umupo ako sa isang kahoy habang napahawak ako sa aking braso at saka pinikit ang aking dalawang mata.

"Who are you?" banggit ko sa lalaking sumulpot sa aking harapan. Agad siyang napahawak sa akin at bigla itong nataranta nang ramdam niya na mainit ang aking noo.

"May sugat ka?" Agad niyang sabi, kaagad niyang binuhat ako at dinala sa isang sulok. Agad na napikit ang aking dalawang mata sa sobrang sama ng aking nararamdaman.

"Lacsamana, wake up! Baby..." dinig ko ang bawat salita niya. Familiar sa akin ang kanyang boses, pero hindi ko matandaan kung saan ko ito narinig dati.

"Baby, lumaban ka, okay?" tumango ako na wala sa sarili ko. "Babalikan kita dito. Wag kang aalis." Agad siyang tumayo nang bigla akong napahawak sa kanyang braso habang ramdam ko ang lamig sa buong katawan na nanginginig.

Babalikan kita, wag kang mag-alala, okay? Kukuha lang ako ng gamot mo na puwede kong idapat sa mga sugat mo. Hintayin mo ako dito.

"What are you doing?" banggit ko sa lalaki nang napamulat ako habang suot-suot niya pa ang itim na bandana sa kanyang mukha.

Medicines, pasensiya ka na, ito lang ang gamot na puwede kong idapat sa mga sugat mo. Napatingin ako sa aking braso na may dahon na malunggay.

Thank you! Thank you for helping me. I'll pay you back someday. Wag muna isipin yan, Lacsamana. Ang importante ay ligtas ka. Bakit mo ako tinutulungan? Who are you? Tiningnan niya ako at saka siya nagsalita.

Malalaman mo rin balang araw kung sino ako. Arabella Lacsamana, ito na ang pangalawang beses na niligtas niya ako. Hindi ko maintindihan kung bakit niya 'to ginagawa sa akin.

Kinabukasan, napamulat ako nang naramdaman ko ang sikat ng araw na dumadampi sa balat ko. Agad akong napahawak sa aking sugat. Good morning, Are you okay? Unang bangit niya, At agad na tinulungan ako bumangon.

Hindi ka umalis kagabi? Agad kong tinanong sa kanya. Paano ba kita iiwan sa lubha ng sakit mo? Tapos ang taas pa ng lagnat mo. Hindi kita kaya iwan sa ganitong sitwasyon, Lacsamana.

"I am your enemy. Hindi ka ba natatakot na baka malaman nila na tinulungan mo ako? I'm sure papatayin ka nila."

Don't worry about that, okay? Ang importante ngayon ay ligtas ka at makatakas ka dito. If I get away with it, I'll pay you back. Tiningnan niya ako at saka siya nagsalita.

I am sure na makaligtas ka dito, Lacsamana. Hindi ko hahayaan na mapahamak ka, okay, pero paano ka? Don't worry about me. Bigla akong napatingin sa kamay niya na may inaabot sa akin.

"Para saan 'tong Susi?" direkta kong tanong sa kanya, paglabas mo dito. May motorsiklo doon sa gitna na nakatago sa mga matatangkad na mga tanim. Mabilis mo lang 'yan mahahanap. Gamitin mo ito sa pagtakas mo dito.

At pumunta ka sa lugar na 'to! Doon ka ligtas. Maraming pulis ang naghahanap sa iyo ngayon. Isa ka nang wanted, at hindi lang 'yan, naka-poster na rin ang mga litrato mo sa bawat lugar dito. Binablock ang mga daan. Sundin mo ang sinabi ko sa iyo.

"At ito ang baril at saka bala. Gamitin mo ito sa pagtatanggol ng sarili mo." Tiningnan ko siya ng diretso sa kanyang mata.

"Don't look at me like that, Lacsamana. Kung iniisip mo paano mo ako babayaran, don't worry. Sisingilin kita sa tamang panahon kapag handa ka nang ibigay ang gusto ko mula sa iyo." May kasamang ngisi.

Bigla akong napahawak sa aking laylayan na damit na taimtim na nanahimik. Bigla kaming napalingon nang may narinig kaming mga kaluskos na malapit sa aming tinatambayan.

Lumaki ang mata ko nang makita ang isang lalaki palapit sa amin, at agad-agad niyang tinumba. Umalis ka na dito ngayon, Lacsamana, at sundin mo ang sinabi ko sa iyo. Hindi ka na ligtas dito. Hindi magtatagal at matutunton ka na nila. Pero paano ka?

Ako na ang bahala sa sarili ko. Okay, thank you for worrying about me. sabi niya, Agad akong napatakbo palayo sa kanya, ngunit napahinto ako at saka ko siya nilingon. Nakita ko na nakikipag-usap siya sa kanyang kasamahan at may tinuturo siya, pero sa ibang direksyon.

Agad akong umalis at saka dali-dali akong nagtungo sa lugar na tinuro niya kung saan nakatago ang kanyang motorsiklo.

Pagdating ko sa lugar, kaagad ko itong hinanap at agad ko naman nakita, Hindi siya nagsisinungaling sa akin. ani ko sa aking sarili,

Kaagad akong sumakay at saka mabilis na pinaharurot ang motorsiklo at saka diretso sa lugar na sinabi niya. Wala na akong ibang pupuntahan ngayon. kundi yon ang lugar na sinabi niya, Hindi naman ako pwedeng umuwi sa apartment o magdiretso sa bahay.

I'm sure nag-aabang sila sa akin, pagdating ko sa kanyang apartment, dali-dali kong binuksan ang pinto. Napatingin ako sa paligid at saka binuksan ang mga cabinet.

Medyo lumang bahay ito, in fairness, malinis siya at mukhang araw-araw itong nililinis. Kahit alikabok, wala akong nakikita. Agad kong kinuha ang gamot na nasa isang drawer at saka hinubad ko ang aking damit. Agad ko itong ginamot.

Napahilay ang aking ulo sa likod ng upuan na hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako.