พชรนั่งดื่มจนเมามาย ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเองเอาเสียเลย เธอทำให้เขากลุ้มก็ว่าได้ ตอนนี้ได้สติมากขึ้น นึกไปถึงเรื่องที่รับปากแต่งงานไปกับพ่อแม่ของเธอก็ขุ่นใจ
‘แล้วมาย... ถ้ามายรู้...’ เขาคิดถึงผู้หญิงคนที่เขารักซ้ำไปวนมา สายตาก็จับจ้องมองหาเรื่องเธอโดยที่วุ้นเย็นไม่รู้ตัว
‘ไม่ต้องแต่ง เอาเงินฟาดหัวไป’ เขาคิด
“โธ่เว้ย... เรื่องอะไรจะยอมเสียเงินวะ ผู้หญิงมันร่าน...” เขาว่าร้ายเธอขึ้นมาก่อนจะยกเบียร์ที่เหลืออยู่ในแก้วขึ้นดื่มจนหมด
ขายาว ๆ พาเขามาจนถึงร่างเล็ก ๆ ที่นอนนิ่งอยู่ที่โซฟา
“หึ... นอนหลับสบายเลยนะ” ซีพูดเสียงดัง เขาส่งมือไปแตะที่หน้าเนื้อแขนของเธอที่โผล่พ้นเสื้อผ้า
“ตัวร้อนเหรอ...ไม่สบาย...นี่ คุณ...” เขาเขย่าตัวของเธอแรง ๆ
วุ้นเย็นลืมตาขึ้นมามอง พอเห็นหน้าของเขาก็นึกตกใจ ก่อนจะนึกได้ว่า ตอนนี้เธออยู่ที่บ้านของเขา
“ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีนะคะ สงสัยจะเป็นไข้”
“สำออย
